Het bos kan een enge plek zijn voor een paard. Allemaal bomen en struikjes, een hoop geritsel, opvliegende vogels en rennende kleine beestjes die ineens opdoemen....ik kan me wel voorstellen dat sommigen daar niet helemaal op hun gemak bij zijn. Je schrijft dat je nog niet zo lang bij het bos staat, je paard zal dus nog wat moeten wennen aan het bos. Mijn paard had dat ook in het begin, maar nu gaat het stukken beter. Ik ga zo vaak mogelijk naar buiten, uitstappen na het rijden is een goede tip, de frisheid is er dan hopelijk wat vanaf. Anders longeren voordat je naar buiten gaat, eerst even lekker (vriendelijk) afmatten in de bak en dan naar buiten. Een scherper bit hielp bij mijn paard niet, het leidde alleen maar tot verzet. Wat ik wel merkte is dat ze buiten graag wil lopen, dus mag ze ook lopen. Maar wel schoudervoor en aan de teugel, dus werken moet ze wel!
Goed aan je zit rijden werkt vaak 10x beter dan een scherp bit, want een paard met een sterke wil gaat gewoon door de pijn heen. Ik maak vaak veel overgangen op mijn zit en als ze dat braaf doet, mag ze even hals strekken. Ook overgangen tot halthouden helpen bij die van mij erg goed. Zoveel mogelijk samen met anderen naar buiten geeft ook vertrouwen, vooral in het begin. Kies er voor om zo min mogelijk alleen te gaan, of vraag iemand die op de fiets voor je uitgaat, zodat je paard er achteraan kan plakken. Succes!