Kafue schreef:Zie het verschil, de ruimte is nodig om de beweging correct af te kunnen werken, takt, schwung, losgelassenheid, het kan niet als i mijn paard voor kort houd. Hij moet de ruimte krijgen om zijn beweging af te maken.
Ook het moment wat op foto2 staat is ook niet correct. Het RV is volledig gestrekt, maar de hoef van datzelfde voorbeen bounced nog door omhoog. Dat betekent dat het gestrekte been al afremt in de beweging naar voren en omhoog, of mogelijk het hoogste punt al heeft bereikt. De hoef snelt nog door in de beweging. Het LA is nog gehoekt in de gewrichten en komt nog wat naar voren, de toon is al in contact met de grond. Het volledige gewicht wordt hier gedragen door het gestrekte LV been met de hoef nog aan de grond. Het diagonale achterbeen RA verlaat net de grond met de toon omlaag. De hals wordt niet correct gedragen, de neus zit net achter de loodlijn of erop, de nek is niet het hoogste punt, de bewegingsafwikkeling van de benen loopt niet synchroon zoals dat hoort. De impulslijn van het paard loopt in het gunstigste geval horizontaal. De bewegingsafwikkeling van de voorhand kan alleen harmonisch zijn als de toon van de hoef bij het raken van de grond precies samenvalt met de raaklijn van de profiellijn van het hoofd. De neus wijst dus naar het punt waar de toon de grond raakt. Dat is op de foto beslist niet zo. Het RV zal nog moeten zakken, op dat moment is het achterbeen RA al dragend aan de grond.....
Een paard moet de hals volledig kunnen gebruiken voor de balans in elke gang, overgang en tempo wisseling in gang. Als je de halslengte met teugels beinvloed, dan neemt de teugelspanning een deel van de spierspanning van de spiergroepen in de hals over, die het paard anders zou gebruiken. Bovendien heeft hogere teugelspanning een sterke terugwerkende werking..... Dat zie je ook weer terug in de bewegingsafwikkeling van de achterhand (die treedt minder ver voor naar voren).