Mijn pony mist sinds 2 jaar haar rechteroog vanwege een kwaadaardige tumor. In het begin was het even wennen voor ons allebei maar daarna was rijden geen probleem. Springen met haar doe ik niet meer omdat ze dat niet goed kan inschatten.
Nu is ze de laatste weken echter veranderd in een echte angsthaas.. alsof ze constant het idee heeft achtervolgd te worden. Ze is in de omgang superlief maar het rijden is nu echt een drama, ze vind echt alles eng en stopt plotseling en springt 180 graden om en galoppeerd weg. Vandaag was het zo erg dat ze me voor het eerst in de 11 jaar dat ik haar heb eraf heeft gekregen! Ik schrok hier heel erg van want dit ben ik echt niet van haar gewend..ik vertrouwde haar altijd voor 100%.
Ze is ook angstig als je haar weer meeneemt van de buitenbak naar binnen, dan is ze het liefst zo snel mogelijk binnen. In de wei is ze heel rustig maar als je haar eruit haalt en terug loopt naar de stal vind ze dat nu ineens ook heel spannend.
In het begin dacht ik dat ze gewoon liep te klieren (het is een echte haflinger en dus super eigenwijs) en gaf ik haar op dr kop maar na vandaag vraag ik me echt af of het wel klieren is of dat ze echt bang is.
Zou dit kunnen komen omdat haar andere oog misschien aan het achteruit gaan is? (daar is ze ook al 2 keer aan geopereerd vanwege een tumor). Begin dit jaar heb ik haar bloed nog laten onderzoeken en daar kwam niets uit.
Iemand tips of ideeen?
Op deze manier wordt het wel erg onverantwoord om erop te blijven rijden.