Geplaatst: 03-10-02 11:32 Jura schreef:Een paard heeft van nature een holle en bolle kant, dat heeft niets te maken met als hij de kans krijgt. Overigens is bij de meeste paarden de linkerkant de bolle kant en de rechterkant de holle.
Het verschil tussen de holle en de bolle kant is wat je rijkunstig wilt oplossen, dat is het rechtmaken van je paard. Ik hou mijn paard zoveel mogelijk recht en probeer dus te voorkomen dat hij zich hol maakt aan de linkerkant (en dus bol aan de rechterkant). In sommige oefeningen probeert hij zich wel eens te ontrekken van dat rechtgericht zijn, dat is wat de meeste paarden doen overigens. Perfect recht bestaat volgens mij bij momenten, maar is nooit definitief, daarom is het van belang om altijd waakzaam te zijn en er aan te blijven werken.
maar de laatste tijd, mede door het lezen van topics op bokt stel ik mezelf regelmatig de vraag hoe en waarom ik iets doe. En ik merk dat ik daar heel vaak geen antwoord op heb. Blijkbaar gaat dat voor een heleboel mensen op. Maar daardoor blijf je op een gegeven moment steken is mijn opvatting. 
. Door het opbouwen van kennis krijg je ook een bepaalde mate van ruitergevoel, maar dat ruitergevoel zal toch anders blijven dan het ruitergevoel wat iemand 'gewoon heeft. 
Mijn Max is rechtsgebogen, heeft daarnaast een hele lange hals en die combinatie maakt dat hij moeite heeft om zijn balans te vinden. Hij is dus betrekkelijk snel uit zijn evenwicht. Met Max moet ik dus wel veel aandacht besteden aan het rechtrichten. Ik heb met hem ook vorige week in een clinic bij adb gereden. Dat was voor mij weer wat extra bewustwording. Fijn genoeg zit ik momenteel in een up-fase 
) Hij loopt echt lekker door het lijf heen en ik kan heel bewust bezig zijn met rechtrichten, buiging en het extra activeren van 1 achterbeen. Hoe ik dit zelf oefen: ik begin in de stap met vwnw, door in die lage lijn flink naar voren naar de hand toe te laten stappen zet ik de achterbenen al flink aan het werk. (ontspanning & rechtrichten) Als hij wat omhoog komt dan zal ik in de training vaak via wat contrastelling mijn paard laten nageven, hier reageert hij goed op. IN het drafwerk begin ik ook wat met vwnw overigens niet met de neus over de grond maar ongeveer borsthoogte. Zelfde verhaal, goed naar de hand toerijden. Vaak probeer ik dan wat te varieren in stelling, tempo en hoofdhoogte waarbij het hoofd in een tempo of stellingwisseling niet hoger of lager 'mag' komen. Dit is een goede test voor de balans, pas als Max in het tempo, de stelling, of hoofdhouding loopt waarin ik wil loopt hij in balans. Ik ben me tegenwoordig hierbij heel bewust van het rechtgericht zijn, max heeft dan nog steeds de neiging om zich er even uit te drukken, over de hals weg te lopen etc. Dan zet ik het hoofd recht voor me en rijd dan naar de hand toe. Soms echter gebruik ik eerst wat buitenstelling. Hangt ervan af of hij ook wat tegen de hand komt, wat boven de teugel los ik op via contrastelling, als hij alleen over de schouder wegloopt maar wel rond blijft dan zet ik de hals er recht voor. Pas als dit alles goed lukt dan ga ik werken op de volte. Hij is dan al goed los. Op de volte probeer ik eerst weer 'recht' te rijden, sluit de volte iets en open (op gewichtshulpen). Als ik het gevoel heb dat ik dat goed voor elkaar heb stel ik hem ronder in en laat hem extra inbuigen naar binnen toe, in de wat lage lijn. Hierbij gebruik ik mijn binnenhand wat naar voren en naar binnen. Ik vraag en ontspan, net zolang totdat het hoofd niet meer 'terugveert' als ik ontspan. Dat wissel ik af linksom en rechtsom.Ook stel ik op zo'n volte ook wel eens een paar passen het hoofd naar buiten. In galop merk je dan vaak dat het buitenachterbeen wat makkelijker onder kan komen. Ik ben me ervan bewust dat dit werk goed opgebouwd moet worden, zeker met een paard als max.
). Maar het lukt me niet echt goed om dit te vertalen naar het paardenlichaam. Wie doet een poging?