Ik zie ook niets,
maar ik wil toch iets nalaten.
Ik heb verleden jaar voor een paard moeten zorgen van mensen die op reis waren.
Er zat er daar eentje tussen waar je helemaal geen leven meer in zag, het beestje was natuurlijk 27 jaar.
Met hem mocht ik niet rijden, te oud, zeiden ze.
Toen ik met de andere reed, zag ik dat hij (Polly) naar het hek kwam. Je zag hoe hij verlangde om te rijden.
Uiteindelijk heb ik er dan toch een zadel op gelegt en ermee gereden, niet lang, maar toch genoeg.
In het begin 5 minutjes stappen en daarna wat uitgebreid, die mensen waren toch een maand weg, dus ik had tijd zat.
Polly genoot van het werk, hij kreeg er nooit genoeg van.
Je zag ook dat hij levendiger werd.
Toen de mensen terugkwamen van de reis zagen ze Polly en ze zeiden, WAAW wat is er met Polly gebeurt, hij ziet er zo goed uit.
Maar hij zag er ook wel goed uit.
Die mensen hebben Polly dan ook nog wel veel bereden.
Maar op een dag kwam Polly uit zijn stal, en ja, hij struikelde en kwam met heel zijn gewicht op zijn rechtervoorbeen terecht.
Er was niets meer aan te doen.
Ze hebben hem doen inslapen.
Wat ik hiermee duidelijk wil maken is, laat je paarden werken tot je ziet dat ze er nog zin in hebben! De meeste doen het graag, maar aan leuke en goede tijden, komen ook slechte tijden (zoals hier)
Veel succes nog met jullie paarden!!! Geniet ervan!!!