Of je verkeerd bezig bent is moeilijk te beoordelen. Naar mijn idee heeft geen van de Bokkers die in dit topic reageert, jou zien rijden met je paard. Maar vraag jezelf dit eens af: je bit werkt nu heel erg lekker in, maar stel, op een dag heeft je paard ook de maling aan dit bit. Wat ga je dan doen? Hang je er dan een nóg scherper bit in of...?
En vraag je ook dit eens af: je zoekt het probleem bij het paard. Werkt jou manier van rijden niet, dan laat je haar medisch doorlichten en uiteindelijk hang je er je huidige bit in, schrijf je. Maar wie zegt dat de oorzaak niet gewoon bij jezelf ligt? Niet om je aan te vallen hoor,
maar 9 van de 10 keer is de ruiter de oorzaak van rijproblemen.
Je schrijft dat je paard heel erg hard in de mond was, toen je haar 5 jaar geleden kocht. Weet je ook hoe er met haar omgegaan is voordat je haar kocht? Heeft ze bijvoorbeeld voor de kar gelopen, heeft ze een ongeluk gehad, is ze een voormalig manegepaard, heeft ze altijd in een hulpteugel gelopen? Hoe oud is ze? Wat voor merk is het? Is ze wel geschikt voor het doel waarvoor jij haar wilt gebruiken?
Laat ik duidelijk zijn: ik ben geen voor- of tegenstander van het Pessoabit. Ik ben alleen van mening dat degene die de teugels beet heeft, de inwerking van een bit bepaald.
Je bent na 2 maanden tot de conclusie gekomen dat je paard nog steeds niet lekker te rijden was. Vind je dat vreemd? Ik weet de voorgeschiedenis van je paard niet, nogmaals. Maar je moet van verrekte goede huize komen, wil je een 'verprutst' paard binnen 2 maanden weer helemaal goed hebben. Petje af als je dat kunt. Wat ik bedoel te zeggen is, steek er tijd in. De meeste mensen die paardrijden behoren tot de grote meerderheid die amateur is en zich leuk kan redden met een paard (dus niet een toptalent is). Een gemiddelde ruiter kan een 'verprutst' paard niet binnen 2 maanden weer goed hebben lopen. Daar moet je veel meer tijd voor uit trekken.
Naar wat ik uit je verhaal kan opmaken vind ik dat je een heel eind op de goede weg was met je rijden. Soepel blijven in de hand, netjes voorwaarts, allerlei oefeningen rijden. MAAR: je kunt het allemaal wel goed doen, maar als de motor (achterhand) het niet doet, dan blijf je met zo'n sterrenkijkend, stug paard zitten.
Heel veel mensen die dergelijke problemen hebben, zoeken naar een 'oplossing' in de vorm van een hulpmiddel (zoals een ander bit of een hulpteugel) aan de voorkant terwijl het eigenlijke probleem aan de achterkant zit.
Bij wat voor bronnen heb je informatie gewonnen over andere bitten? Kijk, als je vraagt bij iemand die iedere 3 maanden een nieuw bit heeft, dat is niet echt betrouwbaar. Een vrij betrouwbare bron is naar mijn idee iemand die veel verschillende paarden rijd. Die komt allerlei verschillende gevallen/problemen tegen en zal daar een oplossing voor zoeken.
Ik mis eigenlijk het hoofdstuk 'Instructie' uit je verhaal. Ik weet niet precies wat je doel is, of je gewoon lekker voor je lol recreatie rijd of dat je echt wedstrijdgericht traint. Wat je ook doet, ik denk dat in jouw geval het niet verkeerd is om eens hulp te zoeken in de vorm van goede instructie. Met nadruk op goede want elke idioot mag zich instructeur noemen. Ik ben van mening (en ik heb het aan den lijve ondervonden!!) dat goede instructie vele malen meer kan bijdragen aan het goed laten lopen (= in het gewenste plaatje) van een combinatie dan dat je thuis blijft prutsen met allerlei hulpteugels en scherpere bitten met als eindresultaat: een ontzettend gefrustreerd paard en ruiter.
Graag als reactie van jou, Jinanda, nog wat duidelijkheid over de vragen die ik stel over de voorgeschiedenis van je paard, je bronnen, instructie, etc. die in mijn reactie staan. Zo kunnen we je het beste helpen.