Bowo schreef:Aan het been krijgen is naar mijn mening meer dan alleen aan het been krijgen. Voor mij is een paard dat te weinig reageert op je hulp, niet aan het been. Heb je een paard dat uberhaupt niet meer reageert, dan gaat het verder dan alleen niet aan het been, vaak loopt het paard dan op de rem of zit die in zn eigen bubbeltje. 
Een te kleine reactie is doorgaans goed op te lossen met het 1,2,3 riedeltje dat je beschrijft. Een paard dat totaal niet meer reageert moet je eerst zien te bereiken én die moet leren om voorwaarts te denken. 
Herken je het bubbeltje probleem toevallig? Dat is stap 1. Stap 2 is, hoe krijg je hem daar weer uit? Daarvoor moet je toch echt ervaren hoe een paard reageert.
Daarbij moet je zorgen dat je uberhaupt al minder hoeft te corrigeren wanneer hij uit zn bubbeltje is. Alleen al de gedachte van vertragen of activiteitsverlies moet je proberen te corrigeren, zodat hij niet alleen voorwaarts blijft lopen, maar ook blijft denken. Hoe eerder je corrigeert, hoe kleiner je correctie ook kan zijn.
Ik probeer hem inderdaad te leren om voorwaarts te denken. Dus juist minder doen, kleine hulp geven en de juiste reactie daarop belonen. Soms lukt dat. Vaak ook niet, ja en dan zul je dus toch iets moeten doen om reactie te krijgen. Maar dan denk ik weer, ja nu leer ik hem te reageren op de grote hulp. En dat stukje daartussen, daar ligt de uitdaging denk ik. Van steeds corrigeren krijg je juist dat je constant blijft drijven en die kant wil ik juist niet op.
Ik weet niet of hij echt in een bubbeltje zit. Ik ken hem al van jongs af aan en juist voor zijn relaxte karakter ben ik eigenlijk gevallen. Te oud voor die hete stuiterballen  