Mijn paard bleek trouwens ook astma te hebben, dat heeft de boel ook geen goed gedaan.
Maar verder heb ik geaccepteerd wie mijn paard is en koester ik hem voor wie hij is. Het heeft ook zijn voordelen. Ik kan bitloos in alle gangen lekker aan een lang teugeltje rijden, voorop of achterop, maakt allemaal niet uit. Het is heerlijk onthaasten met hem.

Omdat ik ook van dressuur houd, heb ik nu een jonkie die fysiek wat meer aanleg daarvoor heeft voor de toekomst, zodat het allemaal hopelijk wat makkelijker gaat.