Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-02-21 00:46

Geplaatst: 14-02-21 00:46

Herkenbaar, mijn merrie deed dit.

Ik merkte aan mezelf dat ik niet meer reed, maar aan het wachten was tot ze het weer eens deed.

Dit was met alles:
Der rodeosessies
Der plotseling stilstaan
Der verzamelde galop bosjes in

Ik merkte dat doordat ik wachtte en er toch al vanuit ging dat ze weer eens zou afgaan zij dus ook daadwerkelijk de tijd had dit te doen.

Toen ik haar ben gaan rijden ipv meeliften zoals ik dat altijd netjes noem is er een hoop bij ons veranderd.

Tuurlijk heeft ze nog wel eens een schieterig momentje, maar dat valt jin het niet bij wat we samen doorstaan hebben.

Ik heb dus maar 1 tip.

Ga rijden ipv meeliften/afwachten
Figuren
Buigen
Tempowisselingen
Niet te lang op 1 ding focussen, maar wissel je werk af.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-21 07:50

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-21 07:50

Oké bedankt dames!

Ik weet idd dat ik eraan moet gaan rijden

Dat ga ik doen.
Ergens in dit topic kreeg ik de tip van tevoren een plan te maken. Dat ga ik doen!

Wel moeilijk zo een. Ben het niet gewend van m’n paarden uit het verleden

**Geplaatst**: 14-02-21 11:24

Re: Paard draait 180 graden om. Hoe oplossen?

Geplaatst: 14-02-21 11:24

Ik heb er ook zo een. Maar dat is bij de mijne ook moeite met stress release.
Opbouwen en dan “ opeens” knallen.
Lees hier even mee

**Geplaatst**: 14-02-21 11:31

Geplaatst: 14-02-21 11:31

Voor mn angst toesloeg.....

Mn fjord had er ook een handje van. Op de terugweg nog wel. Opeens sjuit in de bosjes en 180 graden om. Gelukkig ben ik er die keren net niet afgedonderd. Je raakt voor bereid en ik had mn springzweepje andersom vast. Dus omhoogstekend. aan de kant waar hij heen draaide. Dus toen was het bingo. Met dat hij draaide, gaf ik hem een tik. Hij heeft het nooit weer gedaan.

Helaas ben ik door andere dingen best bang geworden en heeft hij de strijd bij mij gewonnen en heb ik hem verkocht..

**Geplaatst**: 14-02-21 11:41

Re: Paard draait 180 graden om. Hoe oplossen?

Geplaatst: 14-02-21 11:41

Het ligt er nogal aan of omdraaien uit angst is of niet.
Als ik de mijne een tik zou geven op zo’n moment gaan we daarna nooit meer rijden denk ik

**Geplaatst**: 14-02-21 12:00

Geplaatst: 14-02-21 12:00

Fay1912 schreef:
Bedankt allen. Heel bruikbaar.

Ik vrees ook dat ik ben vergeten waar rijden om draait. Maar het is wel moeilijk dit terug te vinden merk ik. Omdat ik hem niet vertrouw, en hij mij waarschijnlijk ook niet omdat ik hem dat vertrouwen niet geef.
Hoe krijgen we vertrouwen

Compliment voor hoe je naar jezelf kijkt en de tips aanneemt. Wees ook niet te hard voor jezelf. Je schrijft dat je er niets van bakt. Maar je bent aan het leren. Als je zo goed was als je instructrice, dan had je haar niet meer nodig natuurlijk.

Geef jezelf de ruimte om te leren zonder jezelf onderweg af te kraken. Dat is ook loslaten, net als je paard letterlijk loslaten. Zie het (leren) rijden als iets ontspannends. Iets dat leuk is. In kleine stapjes. Je kunt altijd een stapje terug ook. Bijvoorbeeld een hele les in stap. Dat is geen schande, dat is juist wat alle grote en wijze paardenmensen doen: als het te snel gaat voor mens of dier, dan ga je verder terug in de basis en lost daar het probleem op. Je hebt daar vervolgens des te meer profijt van.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-21 12:03

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-21 12:03

Muze schreef:
Het ligt er nogal aan of omdraaien uit angst is of niet.
Als ik de mijne een tik zou geven op zo’n moment gaan we daarna nooit meer rijden denk ik

Die van mij kun je dan weer wel voorzien van repliek

Maargoed zo snel en stoer ben ik zelf niet

**Geplaatst**: 14-02-21 12:03

Geplaatst: 14-02-21 12:03

Misschien is het ook nog een idee om eens naar een Centered Riding instructeur te kijken. Die zijn over het algemeen veel bezig met houding, zit en ontspanning van de ruiter.

Zelf begeleid ik ruiters met angst en jij geeft aan (te)veel teugel erbij te pakken. Dat zie ik best vaak gebeuren en dat geeft ook al enorme spanning bij het paard. Soms is durven loslaten al een heel groot gedeelte van de oplossing.

Dat staat bv heel mooi in het boek van Beth Baumert (When two spines align)
"Within riding there exists a fundamental conflict of interest: The rider needs to have control - their confidence depends on their ability to control the balance of their own body as well as that of their very powerful horse. The horse, by nature, needs to feel free-free in both mind and body to express himself through physical movement"

Dit boek (boekbeschrijving op mijn website

) is een soort moderne Centered Riding

Laatst bijgewerkt door jetm op 14-02-21 12:04, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-02-21 12:04

Geplaatst: 14-02-21 12:04

GabberGill schreef:
Der verzamelde galop bosjes in

Sorry GabberGill, het is op het moment zelf natuurlijk niet zo grappig, maar ik zie het zo voor me.
Fijn dat het nu beter gaat met het rijden!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-21 12:05

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-21 12:05

miereneter schreef:
Fay1912 schreef:
Bedankt allen. Heel bruikbaar.

Ik vrees ook dat ik ben vergeten waar rijden om draait. Maar het is wel moeilijk dit terug te vinden merk ik. Omdat ik hem niet vertrouw, en hij mij waarschijnlijk ook niet omdat ik hem dat vertrouwen niet geef.
Hoe krijgen we vertrouwen

Compliment voor hoe je naar jezelf kijkt en de tips aanneemt. Wees ook niet te hard voor jezelf. Je schrijft dat je er niets van bakt. Maar je bent aan het leren. Als je zo goed was als je instructrice, dan had je haar niet meer nodig natuurlijk.

Geef jezelf de ruimte om te leren zonder jezelf onderweg af te kraken. Dat is ook loslaten, net als je paard letterlijk loslaten. Zie het (leren) rijden als iets ontspannends. Iets dat leuk is. In kleine stapjes. Je kunt altijd een stapje terug ook. Bijvoorbeeld een hele les in stap. Dat is geen schande, dat is juist wat alle grote en wijze paardenmensen doen: als het te snel gaat voor mens of dier, dan ga je verder terug in de basis en lost daar het probleem op. Je hebt daar vervolgens des te meer profijt van.

Bedankt!
Ik baal er gewoon van dat ik zelf niet wat meer talent heb en niet wat meer op m’n gevoel durf te vertrouwen.
Ik heb er net weer even iemand anders opgezet en die rijdt er ook zo mee weg. Kortom, ik moet een hoop aan mezelf werken. Maargoed we hebben tijd, dus dat is prima!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-21 12:06

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-21 12:06

jetm schreef:
Misschien is het ook nog een idee om eens naar een Centered Riding instructeur te kijken. Die zijn over het algemeen veel bezig met houding, zit en ontspanning van de ruiter.

Zelf begeleid ik ruiters met angst en jij geeft aan (te)veel teugel erbij te pakken. Dat zie ik best vaak gebeuren en dat geeft ook al enorme spanning bij het paard. Soms is durven loslaten al een heel groot gedeelte van de oplossing.

Dat staat bv heel mooi in het boek van Beth Baumert (When two spines align)
"Within riding there exists a fundamental conflict of interest: The rider needs to have control - their confidence depends on their ability to control the balance of their own body as well as that of their very powerful horse. The horse, by nature, needs to feel free-free in both mind and body to express himself through physical movement"

Dit boek (boekbeschrijving op mijn website ) is een soort moderne Centered Riding

Ik ga er eens naar kijken. Bedankt!

**Geplaatst**: 14-02-21 12:22

Geplaatst: 14-02-21 12:22

Fay1912 schreef:
Bedankt!
Ik baal er gewoon van dat ik zelf niet wat meer talent heb en niet wat meer op m’n gevoel durf te vertrouwen.
Ik heb er net weer even iemand anders opgezet en die rijdt er ook zo mee weg. Kortom, ik moet een hoop aan mezelf werken. Maargoed we hebben tijd, dus dat is prima!

Maar dat balen ontneemt je net het plezier. Je hoeft toch niet de talentvolste ruiter te zijn? Ben ik zelf in ieder geval niet. Ik mag van mezelf leren en ik wil paardrijden leuk vinden. Is voor mijn paard ook fijner, wordt het allemaal minder krampachtig van. Natuurlijk baal ik wel eens van mezelf, maar ik probeer te leren kijken naar wat wel goed gaat, in plaats van naar wat niet goed gaat. Gelukkig heb je, als ik het zo lees, goede begeleiding. Nogmaals, wees niet zo hard voor jezelf!

**Geplaatst**: 14-02-21 12:25

Geplaatst: 14-02-21 12:25

Heb je al grondwerk uitgeprobeerd? Bijvoorbeeld met wat pionnen en dan slalommen.

**Geplaatst**: 14-02-21 12:26

Geplaatst: 14-02-21 12:26

Muze schreef:
Ik heb er ook zo een. Maar dat is bij de mijne ook moeite met stress release.
Opbouwen en dan “ opeens” knallen.
Lees hier even mee

Dus jouwe is ook een bizarre spanningsbouwer?

Dat heeft mijne ook en dan ineens ontploft ze en dan is ze het kwijt en loopt als een zonnetje.

Valt eruit te rijden
Mijne vloeit na 1,5 jaar prima af

**Geplaatst**: 14-02-21 12:30

Geplaatst: 14-02-21 12:30

Kleine aanvulling : ik reed jarenlang een angsthaas eerste klasse. Dus plotseling de andere kant op komt mij erg bekend voor.

Een praktische aanvulling mbt vertrouwen en het mooie citaat (Jet, dank je wel!) van Beth Baumert:
rijd met/ streef naar verticale balans.
De basis: voel als je de teugel in contact neemt (drie gram is zat) of er verschil is tussen links en rechts.
Is het dier links zwaar: zit op rechts, blijf van de linkerteugel af en neem een grammetje contact op rechts.
Wees er alert op, dat je dier de spieren moet opbouwen om jou 'op rechts' te dragen - tot die tijd zal je dier je 'terug op links willen gooien'.
Zodra het lukt voel je dat je dier de hals wil strekken. De eerste paar keer gewoon toestaan : 'Braaaaf!!' - daarna ga je er mee spelen : een beetje zakken mag, ideaal is bij het losrijden 'oog op heuphoogte', met een beetje mazzel geeft je dier je een zachte aanleuning.

En in termen van Beth Baumert: mijn ervaring is dat die balans voor een paard voelt als vrijheid - terwijl de zachte aanleuning ons als mensen veel informatie geeft over hoe het dier zich voelt.
(Als de mond van Angsthaasje verstrakte, keek ik rond of ik bijvoorbeeld een trekker zag. En dan gingen we ontspanningsoefeningen doen aan de andere kant van de bak.)

Werkt voor mij veel prettiger dan 'meer er aan rijden!' (= dat voelt voor mij als druk).
De eerste weken / maanden ben je als mens wel druk in de weer met je dier in verticale balans brengen. (Daarna gaat het steeds makkelijker, want voorbij een bepaald moment vindt je dier het wel een fijne manier om jou te dragen.)

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 14-02-21 12:45, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-02-21 12:30

Geplaatst: 14-02-21 12:30

Bizzybijtje schreef:
Fay1912 schreef:
Ik geloof er echt niet in. Als mijn instructrice hem rijdt, zal hij misschien opkijken, maar zeker niet 180 graden de andere kant opdraaien. Dus oke, misschien is het iets (ik denk van niet, maar laten we er even vanuit gaat dat het wel zo is), dan nog vind ik dat hij op mij moet letten. Al die grandprix paarden in de baan zien van alles. Die springen ook niet iedere keer 180 graden de andere kant op. Hij moet bij mij blijven toch

Dan moet je zorgen dat ie bij jou blijft met de aandacht. Constant figuren rijden, tempowisselingen, overgangen etc, ipv afwachtend erop zitten tot ie weer omdraait.

Dit, je instructeur zal hem met meer verbinding rijden waardoor hij van haar meer steun en leiding krijgt, en daardoor niet wegspringt.
Werken aan echte aanleuning en verbinding van achter naar voor. Maar ook mentale verbinding hij moet weten dat dat wat jij aan hem vraagt de lijn is die hij kan volgen- het verhaal van vertrouwen en overgave.

**Geplaatst**: 14-02-21 12:31

Geplaatst: 14-02-21 12:31

GabberGill schreef:
Muze schreef:
Ik heb er ook zo een. Maar dat is bij de mijne ook moeite met stress release.
Opbouwen en dan “ opeens” knallen.
Lees hier even mee

Dus jouwe is ook een bizarre spanningsbouwer?

Dat heeft mijne ook en dan ineens ontploft ze en dan is ze het kwijt en loopt als een zonnetje.

Valt eruit te rijden
Mijne vloeit na 1,5 jaar prima af

Ben al 3 jaar bezig. Blijf momenten tegenkomen.

Edit: juist heel veel de nadruk gelegd op ernaast Ipv erop. Wat dus niet genoeg helpt want erop kom ik t nog tegen.
Juist door afwachtend te zijn ( mijn valkuil) wordt t niet minder dus ga nu aan de gang met instructie met rijden.

**Geplaatst**: 14-02-21 12:40

Geplaatst: 14-02-21 12:40

kan je instructrice het niet zien en je zeggen dat hij zich aan het klaar maken is en je op dat moment ook wijzen op welke punten je het kan voelen?
Dat lijkt mij nl de kern van je probleem. Als hij je blijft verrassen kan je ook niet preventief reageren. Dus jouw lesgever moet jou leren hoe je het kan voelen aankomen.

IMO is dit ook geen gebrek aan talent maar gebrek aan iemand die je op de juiste momenten helpt voelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-21 12:49

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-21 12:49

Hij is zo vlug. Zij zag het gisteren ook niet en er is te weinig tijd voor haar om anders te zeggen dat hij het van plan is en vervolgens voor mij om te handelen.

Ik heb er net dus even iemand anders opgezet en dat doet hij niks. Kijkt nergens naar.
Dus het zit helaas echt in mij

**Geplaatst**: 14-02-21 13:13

Re: Paard draait 180 graden om. Hoe oplossen?

Geplaatst: 14-02-21 13:13

Uiteindelijk liggen problemen vrijwel altijd bij de ruiter tenzij er medische problemen zijn bij het paard.
En daar moet je lesgever dus ingrijpen.

Ik denk dat ik jou eerst assertiever zou leren rijden indien het echt niet te zien is. Leren hoe je hem aan het werk kan houden en zijn focus bij jou kan houden.

Wellicht kan je die vraag eens bij je instructeur leggen?
Of ze je kan leren hoe je hem zonder dat je perse druk moet verhogen in je hulpen, aan het werk kan houden. Dat is nl. echt niet zo moeilijk.

Het is een kwestie van er even aan werken dat het een gewoonte wordt.

**Geplaatst**: 14-02-21 13:33

Geplaatst: 14-02-21 13:33

Janneke2 schreef:
Een praktische aanvulling mbt vertrouwen en het mooie citaat (Jet, dank je wel!) van Beth Baumert:
rijd met/ streef naar verticale balans.

Mooi Janneke2, en ik weet niet of je de boekbeschrijving op mijn site hebt gelezen maar jij zegt wat Beth Baumert ook zegt

Deel 1 van het boek gaat over de ruiter, deel 2 over (scheefheid van) het paard, en deel 3 over ruiter en paard samen ...

**Geplaatst**: 14-02-21 13:37

Geplaatst: 14-02-21 13:37

lichtheid schreef:
goldyc schreef:
Als hij gewoon met je aan het klooien is, kan je hem, zoals ik ook zei, gerust aan het werk zetten Daarover ging het tweede deel van m'n vorige post.^^

Een paard kan niet klooien.
Een paard denkt binair, =goed/slecht, aangenaam/onaangenaam, lekker/vies, enz.
Het reageert.
Het reageert op dat wat IS.
Zijn reactie komt voort vanuit zijn instinct én zijn ervaringen.

Ieder specifiek geval is verschillend omdat de variabelen verschillend zijn, maar het paard heeft altijd gelijk, hij kan niet anders dan doen wat hij doet.
Het heeft geen dubbele bodem.

In het geval van dit topic heeft het mogelijk geleerd dat wanneer het ergens van schrikt, de amazone de druk even weg neemt.
Dit is een ervaring, een ervaring van het paard niet van de amazone, het paard heeft gelijk.
Stop met willen, doen, denken, neem de druk weg.
Ga met je paard mee, voel aan wat er gebeurt op elk moment en weet dat hij altijd gelijk heeft.
Leer hem vriendelijk, rustig en met geduld dat het ook anders kan.
Leg dat uit.
Leer hem je te vertrouwen, als je dit goed opbouwt dan gaat hij door het vuur voor je.

Ik had dit topic aangeklikt, omdat mijn oude ruin me vroeger ook al wel eens vliegles gaf. Wat ik niet verwacht had, is dat er posts zoals die van lichtheid zouden komen, die een verklaring zouden geven voor het gedrag van mijn jonge paard. Ik had al wel een vermoeden van de oorzaak, maar dankzij deze posts besef ik dat ik in de juiste richting dacht. En ineens ook de nodige tips om ermee aan de slag te gaan, is ook wel fijn.

Dus TS, bedankt voor het openen van dit topic.

**Geplaatst**: 14-02-21 13:39

Geplaatst: 14-02-21 13:39

Ik herken jou verhaal mijn paard deed het ook in de bak ik wist nooit wanneer.Tot ik er af viel en weg strompelde, toen wist ik dit moet anders. Ik ben gaan grondwerken en buiten gaan rijden toen kreeg ik alle plezier in het rijden weer terug.

**Geplaatst**: 14-02-21 13:43

Geplaatst: 14-02-21 13:43

SVRL schreef:
Ik had dit topic aangeklikt, omdat mijn oude ruin me vroeger ook al wel eens vliegles gaf. Wat ik niet verwacht had, is dat er posts zoals die van lichtheid zouden komen, die een verklaring zouden geven voor het gedrag van mijn jonge paard. Ik had al wel een vermoeden van de oorzaak, maar dankzij deze posts besef ik dat ik in de juiste richting dacht. En ineens ook de nodige tips om ermee aan de slag te gaan, is ook wel fijn.

Dus TS, bedankt voor het openen van dit topic.

Een uitspraak van Tom Dorrance:
First you go with your horse
Than your horse goes with you
Than you go together

Het heeft helemaal geen waarde op termijn om je paard bezig te houden, oefeningen te laten doen, onder druk te zetten, vast te pakken, te dwingen te doen wat je wilt, "zijn aandacht op het werk te houden".
Het gaat om samen zijn, vertrouwen, luisteren naar je paard, hem helpen te begrijpen, hem leren te anticiperen ipv hem te dwingen dingen te doen.

Ik gaf het al eerder aan, het is een kwestie van "state of mind".
Wanneer je het eenmaal door hebt dan gaat alles als vanzelf, je paard gaat zoeken naar joe aanwijzingen, doet zijn best om je tevreden te stellen, hij wordt één met je.

Eerst moet je luisteren en leren mee gaan met je paard.
Dan gaat hij met jou mee, dat is zijn natuur.

Laatst bijgewerkt door lichtheid op 14-02-21 13:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-02-21 13:45

Geplaatst: 14-02-21 13:45

De kans is redelijk groot dat ze het ziet aankomen maar hij is al weg voor ze de waarschuwing heeft kunnen geven

Dat is toch mijn ervaring in lesgeven. Erop kan je meteen handelen maar ernaast moet je eerst een instructie roepen en moet de ruiter reageren. Met zo'n vlug paard is het niet makkelijk werken dan.

Een goed teugelcontact en hem goed tussen je benen rijden is hier key.
Teugels dienen eigenlijk om aan te voelen wat je paard denkt.
De kans is heel groot dat hij net voor hij wegsprint zijn kaken opspant (bit vastnemen) en het loopje neemt.
De reactie daarop is met je buitenhand en binnenbeen op de hoefslag blijven, je paard recht tussen je benen en handen houden en voorruit drijven.
Dit is een hele boterham voor een ruiter die nog niet zoveel kan voelen.

Wat jou al veel zou helpen is je buitenteugel echt in een goed contact houden en je binnenbeen goed aanhouden zodat je hem echt op die hoefslag drukt.
Je hebt eigenlijk geluk dat hij een probleemplekje heeft want daar kan je goed oefenen op je doorzetting. Als je daar rijd hou je je buitenteugel ietsje vaster en als hij toch wegspringt doe je er alles aan (zeker binnenbeen) om hem terug te draaien naar de hoefslag. Belangrijk dat je altijd terug naar de kant draait waar je van komt en het paard niet gewoon een rondje laten draaien en terugrijden.

Dit is veel maar je moet je echt goed laten begeleiden want dit zijn dingen die de neiging hebben om erger te worden. Dat wegrennen is een gewoonte geworden en dat moet er helaas terug uit.