Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
anjali schreef:Ik denk niet dat het juist is om een paard lui te noemen.Er zijn vlugge en langzame paarden,paarden met een heet temperament en juist koudbloedige rustige.Gelukkig maar want zo is er voor iedere ruiter of paardenbezitter wel een passend paard te vinden.En als ruiter kun je daarin groeien en veranderen waardoor je na enige tijd beter zou matchen met een ander type paard.Andersom kan ook,dat een paard als hij ouder wordt beter op zijn plek wordt bij iemand die minder van hem verlangt.Zodat beide partijen tevreden zijn met de match.Maar goed,dat is mijn filosofie .
kwita schreef:Ik schrik van je titel dat voor op, hoe is het medisch met haar?
Maar het dier is 22 daar mag je niet van verwachten wat een dier van 10 kan....
met een dier op die leeftijd moet je relaxte bosritten maken, en vooral plezier beleven...gezien alle eerdere commentaren als je perse wilt of moet dressuren zou ik verder kijken omdat jou maar ook zeker het dier in kwestie geen plezier oplevert!
Elisa2 schreef:22 jaar, stijf en sloom...
Ik snap dat dit dier moet lopen vanwege de stijfheid (krijgt ze daar iets voor?) maar met sporen en zweep om haar voorwaarts te houden lijkt me niet de juiste manier. Dat ze daar af en toe vinnig van wordt lijkt me ook normaal. Heb je weleens gewoon 25 minuten gestapt? Lijkt me ook fijn voor haar om op die manier door de stijfheid heen te komen zonder dat ze geforceerd wordt. En pas als ze echt goed los is kun je haar in feite pas aan het been gaan maken. Anders is het gewoon niet eerlijk.
Zeker op deze leeftijd zou ik het paard vooral paard laten zijn en dingen doen waar zij plezier uit haalt. Kun je het bos in met haar? Als ze het zelf leuk vind zal ze enthousiaster worden. Daarnaast wordt al genoemd, grondwerk, consequent zijn etc. Maar ohz wordt het lastig als de andere mensen wel met sporen en zweep blijven rijden.
MCE schreef:ik zou voor een ander paard gaan, goede verzorging is niet alles en als je een paard voorwaarts moet slaan en schoppen en prikken met spoor is het voor het paard heel onherkenbaar als er ineens iemand zonder spoor rijdt want daar snapt het niets van, paard zit of mentaal op slot (burn out) of het is gewoon een lui-/langzaampaard en dan denk ik: arm paard,
vinnige momentjes: aangeven dat het pijn doet al dat geprik en slaan,
deze wijze van rijden is - voor mij - weinig paard vriendelijk
Gillbo schreef:Ik zou dit ook zeker bespreekbaar maken bij de andere ruiters. Zij adviseren jou immers ook sporen, dan mag je ook de vraag stellen wat het doel is anders dat ze dan harder gaat.
En tijdens een buitenrit kan je ook zeker wel wat dressuurmatige oefening vragen, dan heb je 2 vliegen in 1 klap.
En schat jezelf niet te laag in. Dat je met sporen rijdt zegt niks over kennis en kunde van een ruiter. Erover nadenken en je afvragen of dit de juiste weg is wél.
Horsier schreef:Continue drijven om een paard actief te maken werkt niet.
Je wil haar scherp aan het been dus je moet overgangen gaan rijden.
Heel veel schakelen, geen een rondje in hetzelfde tempo rijden.
Begin ook klein, vraag te verruimen en na 2 passen weer terug.
Sla ook eens een gang over, halt-draf of stap-galop.
Lekker veel figuren rijden en bezig houden.
Kijk waar haar natuurlijke tempo ligt en ga daar niet continue proberen boven te rijden.
Actief heeft niet zozeer te maken met snelheid maar met de pootjes optillen.
Niet sloffen maar goed het achterbeen onderbrengen.
En dan kan het best zijn dat jij langzamer door de baan gaat dan de buurman.
Maar een paard wat scherp aan het been is en goed draagt vind ik veel belangrijker.
elnienjo schreef:ValQuint schreef:Ze is al 22 maar is altijd al lui geweest blijkbaar.
Dan is dat toch voor niemand leuk om daar op te rijden? Een karakterverandering zul je echt niet op magische wijze kunnen afdwingen. Bovendien is het paard bejaard. Ga beter op zoek naar 'n jonger beestje dat graag wil werken.
ValQuint schreef:MCE schreef:ik zou voor een ander paard gaan, goede verzorging is niet alles en als je een paard voorwaarts moet slaan en schoppen en prikken met spoor is het voor het paard heel onherkenbaar als er ineens iemand zonder spoor rijdt want daar snapt het niets van, paard zit of mentaal op slot (burn out) of het is gewoon een lui-/langzaampaard en dan denk ik: arm paard,
vinnige momentjes: aangeven dat het pijn doet al dat geprik en slaan,
deze wijze van rijden is - voor mij - weinig paard vriendelijk
Sorry, ik heb me slecht uitgedrukt: vinnig als in vooruit en er meer plezier in hebben.
Als ik vrij rijd in de buitenbak bijvoorbeeld.
elnienjo schreef:Sporen is idd hulpverfijning.
Krijgt het paard al haver bijgevoerd?
BarbaLala schreef:Call me oldfashioned maar sporen zijn naar mijn mening niet bedoeld om te gebruiken om een paard in beginsel aan te drijven, maar ter verfijning van de hulpen.
Dus ik vind het heel goed dat jij je vraagtekens hebt en niet klakkeloos aannneemt wat je wordt voorgehouden!
Daarbij komt dat ook al wordt een paard door meerderen gereden, dit aboluut geen reden hoeft te zijn dat een dier niet voorwaarts is.
Ik heb zelf jarenlang op de onder beginners bekend staande als "meest slome" manegepaarden gereden en die liepen na een paar oefeningen om ze aan de hulpen te krijgen prima aan het been en dressuurmatig correct. Zo correct zelfs dat menig ruiter zich afvroeg of dit echt wel dezelfde paarden betrofwat voor mij dan weer een groot compliment was om te horen.
Het valt of staat met jouw kunde als ruiter, maar daarnaast ook met het welzijn van het paard en de manier waarop er wordt lesgegeven.
Wij kennen het paard verder niet dus kunnen niets over het welzijn zeggen, maar het is ook mogelijk dat een dier zo "op" is, dat er niets anders op zit dan het pesten met sporen om het nog een soort van voorwaarts te krijgen. Dat is aan jou om te beoordelen off daar hier sprake van is.
Persoonlijk zou ik me in ieder geval distancieren van instructeurs die pleiten voor spoorgebruik door (relatieve) beginners.
Wellicht een optie om eens bij een andere manege te gaan lessen om te zien hoe dat je bevalt.
En als tip; Hoe meer verschillende paarden je rijdt, hoe meer je leert als ruiter. Daarbij is afwisseling ook leuk en kan ik me voorstellen dat je voelt alsof je op een dood punt zit in deze situatie.