Bokt.nl

Airnt schreef:

er zijn verschillende vormen van halthouden, wil een een sliding stop, een plotselinge stop?

ikzelf zoek altijd naar een verheven stop, omdat ie zacht blijft op de hand en makkelijker een courbette wordt, of een piaffe, of een halve ophouding.

Veel westernstops worden naar beneden gereden, in de diepte van de pas
Ikzelf zoek naar de hoogte van de pas.

dwz als de rug omhoog komt, zo hoog rijden dat het paard 'in de lucht trappeld'.

daarvoor gebruik je dan een serie hulpen (afhankelijk van hoe veel detail je wil noemen)

-je bovenbenen schroeven de flanken omhoog (zodat het paard z'n rug kan gebruiken mbv intercaustale spieren), maw je knie blijft naar voren maar je hamstrings willen langs je bovenbeen omhoogschroven tot onder je kont. Je voelt hoe je bil zich strapper toont, zonder erg veel bilspier te gebruiken. daarbij blijven dus je bovenbenen mooi verticaal en je bekken naar achter gekanteld

- je lies heft de schoft, eventueel ook een stukje terug het zadel in
-je navel adem je in tot in je hart (ook om je middenrif te gebruiken)
-hef de voorkant van je bekken (itt verdiepen van de achterkant)
- gebruik je bekkenbodem (knijp je zitbeenknobbels van voor naar achter bij elkaar, dan voel je hoe je in je hele ruggegraat langer wil worden)
- hou je positie:
* zit absoluut niet voor de vertikaal, de meeste mensen rijden met hun torso 15-5° voor de vertikaal, als je afwijkt, dan schouders naar achteren om te zorgen dat je niet te zwaar wordt in de lenden van het paard met je zit
* schouderbladen op je rug, maar laag (punten van je schouderbladen naar elkaar)
* hef je ribben in je oksels omhoog
* verstelknop van je cap naar achter dragen (helpt ook lang te zijn in je rug)
*ellebogen vrij uit je schouders... nageven met je hele arm

het nageven is essentieel. een kleine ophouding met de teugels kan helpen vooraf, maar in de halt zelf hoort de hand duidelijk na te geven en het paard (als je dus die schoft heft met je lies) moet boterzacht worden in je hand.
de ophouding helpt de opwaarste beweging van de laatste pas nog hoger te worden, als een jachtvliegtuig dat optrekt uit een duikvlucht, of een ekster die landt. dus je handen vragen omhoog, niet naar achter, in het halthouden gaan ze uit je elleboog naar voren en leiden de paardenmond weer naar beneden, de lengte staat het paard toe niet achter de verticaal te neigen, in het halthouden wordt door de ontspanning het paard weer langer, dus daar moet je ruimte toestaan.

Meestal leer ik eerst een achterwaarts zonder teugel aan ruiter en paard, door de schoft over her paard te tillen met je liezen en dat opschroeven te voelen.

als dat lukt is het halthouden meestal heel anders.

let wel, deze vorm van de oefening kan nèt ff minder strak qua moment zijn, dan als je de diepte zoekt, maar VEEL lichtvoetiger, en voorwaarts

sommige van deze hulpen zijn ook verbonden met speciieke fasen van de takt, dus de volgorde is een beetje afhankelijk van de gang waaruit je halthoudt, maar een zelfde laken een pak

MirandaFuego schreef:

Zelf heb ik geleerd van een oude rot in het vak:
Holle rug (bekken naar voren kantelen) is remmen.
En bolle rug (bekken naar achter kantelen) is gas geven.
Op het moment dat ik dit leerde had ik een heel rennerig paard die zich sterk maakte en door dit consequent toe te passen kon ik hem op mijn zit heel goed besturen en had ik een super aanleuning.

Brainless schreef:

MirandaFuego schreef:

Zelf heb ik geleerd van een oude rot in het vak:
Holle rug (bekken naar voren kantelen) is remmen.
En bolle rug (bekken naar achter kantelen) is gas geven.
Op het moment dat ik dit leerde had ik een heel rennerig paard die zich sterk maakte en door dit consequent toe te passen kon ik hem op mijn zit heel goed besturen en had ik een super aanleuning.

Bij mijn paarden werkt het precies andersom.

Kelly_ann schreef:

Zolang je niet op elkaars paarden stapt is er niet veel aan de hand nee. En met een beetje gevoel kom je er ook op een nieuw /vreemd paard wel achter.

Maar ik heb meegemaakt dat we een zadelmak paard terug kregen op stal dat dus heel duidelijk afremde als je iets meer op he bovenbeen drukte. En vooruit ging als je wat achteruit ging zitten. De betreffende klant ging dus nietsvermoedend een beetje achterover en vertrok in een uitgestrekte draf.... Waar ze van schrik nog iets meer van achterover ging.


Niks gebeurd verder, maar hard ging ze wel.....

InekeN schreef:

Evelijn: ja, dat staat in zijn boek. Ik weet alleen niet meer of het in het eerste, officiële staat of in de beperkte uitgave deel 2. Sowieso staat het in het Gymnasium des Pferdes en het ORUN handboek.