
Met ZZ paard had ik het niet zo door dat hij te hard liep. Zondag met de wedstrijd tikje rustiger gereden en dat ging best fijn. Dus nu met de training verder mee gaan.
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Geryon schreef:Leuk topic! Ik ben het er niet mee eens dat je per se een strakke contactteugel moet hebben om verbinding te hebben. Als het paard maar goed reageert op de zeer lichte hulpen kan je met een los contact toe. Maar dat hebben niet veel ruiters voor elkaar. Die hebben dan daardoor geen verbinding. En denken dat het daarom ook uberhaupt niet mogelijk is.
Wat ik herken van mezelf in jouw rijden is (deels door het losse contact) ....!
mirjamalvaro schreef:Dank je. We moeten het allemaal maar leren hè.
Over zonder verbinding niet over de rug of van achteren naar voren kunnen. Hoe zien jullie dat dan met westernpaarden die met losse teugels gereden worden? (Gewoon vraagje he)
Dorine92 schreef:De grootst gemaakt fout is dat mensen "van achter naar voren" en "van been naar hand" interpreteren als "naar voren rijden" en dat is wat hier ook gebeurt. Paard loopt daarbij juist van de achterhand af. In alle drie de gevallen zou ik zeggen probeer een tandje lager tempo, moet jij eens zien hoe snel ze proberen weer harder te gaan. Zodra ze beginnen met aantrekken rem je dat met twee teugels af en daarna ontspan je weer. Zo hou je de energie onder je en krijg je achterbeengebruik
Skippy01 schreef:Dorine92 schreef:De grootst gemaakt fout is dat mensen "van achter naar voren" en "van been naar hand" interpreteren als "naar voren rijden" en dat is wat hier ook gebeurt. Paard loopt daarbij juist van de achterhand af. In alle drie de gevallen zou ik zeggen probeer een tandje lager tempo, moet jij eens zien hoe snel ze proberen weer harder te gaan. Zodra ze beginnen met aantrekken rem je dat met twee teugels af en daarna ontspan je weer. Zo hou je de energie onder je en krijg je achterbeengebruik
Of zoals instructeur hier zegt: 'piaffe is de meest voorwaartse gang, gaat alleen niet zo hard'. Inderdaad; hard is niet nodig om van achter naar voor te rijden.
Mijn paint had ik bijvoorbeeld ontzettend actief in een jog. Hij was daarin actiever dan in middendraf. Mijn jonge merrie nu heeft iets meer tempo nodig, maar die verzamelt extreem makkelijk - we grappen wel eens dat die de piaffe eerder leert dan de middendraf - en moet vooral leren dat je óók voorwaarts balans kunt hebben. Ligt dus wel een beetje aan je paard ook: racen hoeft nooit, maar soms is wel tempo nodig (korte stukken, schakelen).
mirjamalvaro schreef:Leuke reacties zijn er weer bijgekomen. Iedereen reageert fijn dus dikke prima.
Skippy bedankt voor je uitleg vanuit western en eigenlijk dus ook dressuur oogpunt!
Zal wel proberen of er over paar weken weer kan laten filmen. (of eerdeer als ik vooruitgang voel)
Ben het er helemaal mee eens dat van " achteren naar voren" niets met snelheid te maken heeft. Maar tis zo moeilijk in de praktijk. En je moet het ook weer allemaal goed leren voelen.
mirjamalvaro schreef:Ben het er helemaal mee eens dat van " achteren naar voren" niets met snelheid te maken heeft. Maar tis zo moeilijk in de praktijk. En je moet het ook weer allemaal goed leren voelen.
Avalanche81 schreef:mirjamalvaro schreef:Ben het er helemaal mee eens dat van " achteren naar voren" niets met snelheid te maken heeft. Maar tis zo moeilijk in de praktijk. En je moet het ook weer allemaal goed leren voelen.
Ik persoonlijk denk niet dat je aanleuning krijgt door van voren je paard tegen te houden en van achter op te drijven.
Dorine92 schreef:Avalanche81 schreef:
Ik persoonlijk denk niet dat je aanleuning krijgt door van voren je paard tegen te houden en van achter op te drijven.
Nee dat moet zo ook niet. Dat is gas geven en trekken tegelijk. Ik zeg bewust trekken want wat veel mensen zich niet realiseren is het verschil tussen trekken en remmen. Geef jij wat weerstand en loopt het paard in hetzelfde tempo door, dan ben je aan het trekken. Geef jij wat weerstand en komt het paard terug, ben je aan het remmen en geef je direct als hij terugkomt weer mee, dan heb je energie gevangen achter. Paard gaat hierop ook nageven. Wel gaat een paard vaak gelijk weer aantrekken en dan rem je weer. Zo hou je het paard op achter. Heeft niks met trekken te maken. Doe je dit consequent dan loopt je paard na een tijdje trainen keurig op achter en hoef je dit alleen nog te bewaken. Dan is er van constant handelen geen sprake meer en dan heb je dat fijne swingende lichte paard waar je al die tijd al naartoe wilde
Lante schreef:Geryon schreef:Leuk topic! Ik ben het er niet mee eens dat je per se een strakke contactteugel moet hebben om verbinding te hebben. Als het paard maar goed reageert op de zeer lichte hulpen kan je met een los contact toe. Maar dat hebben niet veel ruiters voor elkaar. Die hebben dan daardoor geen verbinding. En denken dat het daarom ook uberhaupt niet mogelijk is.
Wat ik herken van mezelf in jouw rijden is (deels door het losse contact) ....!
Strakke contacteugel heb ik niemand zien adviseren dacht ik?
Aanleuning heb je nodig voor een correcte verbinding. Aanleuning heeft helemaal niks met een strakke contacteugel te maken, maar met de verbinding die het paard maakt met jouw zachte hand. Dat kan alleen ontstaan als er al een rustige en zachte en constante verbinding is vanuit de ruiter met de mond.
mirjamalvaro schreef:Geryon: dank je voor reactie. Ben zeker bezig met tempo terug te krijgen. En soms lukt dat zelfs stukken fijn.![]()
Met ZZ paard had ik het niet zo door dat hij te hard liep. Zondag met de wedstrijd tikje rustiger gereden en dat ging best fijn. Dus nu met de training verder mee gaan.
Geryon schreef:Niet goed verwoord. Omdat ik een losse teugel (in de juiste grvallen) dus ook een conttactteugel vind moest ik het even in contrast verwoorden.
Waar het op neerkomt aanleuning kan imo met een lossere teugel zeker wel. Alleen niet veel ruiters lukt het goed..