Bokt.nl

Dees schreef:

Ik zou beginnen met het nakijken van de rug.

FatCat schreef:

Klopt, denk Uhh anderhalf jaar ofzoiets?

elbony schreef:

Misschien zou je eens kunnen proberen de lucerne weg te laten uit het menu. Sommige paarden worden daar sneller "koekkoek" van. Lucerne is een eiwitbron en geeft daarmee energie. Daarnaast misschien ook de 1/4 brok weglaten. Brok is vaak ook een "ontplof trigger" voor sobere rassen.
Dan kun je kijken of hij daarmee wat relaxter wordt.
Paarden zijn van nature steppedieren, waar ze het overzicht relatief eenvoudig kunnen behouden, dat gaat in het bos slecht, is dus moeilijker voor een paard die dat nog niet zo gewend is.
Het is voorjaar, de hormonen gieren door de lucht bij wijze van spreken. Dat hoeft nog niet eens bij jouw paard aan de hand te zijn maar wel bij anderen en ook andere dieren. Kortom er hangt veel spanning in de lucht.
Jouw besluit om na de eerste stuiteractie terug te gaan naar die plek, had goed kunnen werken, als zijn spanningsniveau al genoeg aan het zakken was (soms kun je dit zelf op de rug/of ernaast al voelen). Je kunt de spanning ook checken aan hoeveel hij nog knippert met zijn oog. Knippert hij heel lang niet, of helemaal niet meer, wees dan op je hoede. Dan volgt vaak de reactie: ontploffing/wegstuiteren/of iets anders wat je niet hebben wil. Zakt de spanning niet dan ook niet dwingen om ergens te blijven waar hij overduidelijk niet wil zijn. De spanning laat hem dan alleen nog maar in zijn hoofd zitten, m.a.w. rest van het lijf doet niet meer mee. Ademhaling is dan ook hoog ipv laag (in de buik), of soms stopt een paard ook met ademen eventjes, net als gestresste mensen.

elbony schreef:

Misschien zou je eens kunnen proberen de lucerne weg te laten uit het menu. Sommige paarden worden daar sneller "koekkoek" van. Lucerne is een eiwitbron en geeft daarmee energie. Daarnaast misschien ook de 1/4 brok weglaten. Brok is vaak ook een "ontplof trigger" voor sobere rassen.
Dan kun je kijken of hij daarmee wat relaxter wordt.
Paarden zijn van nature steppedieren, waar ze het overzicht relatief eenvoudig kunnen behouden, dat gaat in het bos slecht, is dus moeilijker voor een paard die dat nog niet zo gewend is.
Het is voorjaar, de hormonen gieren door de lucht bij wijze van spreken. Dat hoeft nog niet eens bij jouw paard aan de hand te zijn maar wel bij anderen en ook andere dieren. Kortom er hangt veel spanning in de lucht.
Jouw besluit om na de eerste stuiteractie terug te gaan naar die plek, had goed kunnen werken, als zijn spanningsniveau al genoeg aan het zakken was (soms kun je dit zelf op de rug/of ernaast al voelen). Je kunt de spanning ook checken aan hoeveel hij nog knippert met zijn oog. Knippert hij heel lang niet, of helemaal niet meer, wees dan op je hoede. Dan volgt vaak de reactie: ontploffing/wegstuiteren/of iets anders wat je niet hebben wil. Zakt de spanning niet dan ook niet dwingen om ergens te blijven waar hij overduidelijk niet wil zijn. De spanning laat hem dan alleen nog maar in zijn hoofd zitten, m.a.w. rest van het lijf doet niet meer mee. Ademhaling is dan ook hoog ipv laag (in de buik), of soms stopt een paard ook met ademen eventjes, net als gestresste mensen.

Rizette schreef:

Als beide paarden op de loop gaan en jouw paard loopt graag voorop en wil zich niet in laten halen dan blijf je aan de ren als je zelf geen controle kunt nemen. Zorg met een paard dat dit gedrag vertoont dat je meerijder wel altijd controle heeft over haar paard. Niet samen op pad gaan met iemand die ook geen controle heeft want zo te horen staat jouw paard de plaats voorop niet af en is van plan om naar huis te rennen ( dat doen de meeste paarden) Je kunt je paard van alles gaan voeren en niet gaan voeren maar er is maar 1 oplossing dat als je paard aan de ren wil dat jij het kunt controleren en verhinderen. Natuurlijk kan het iets lichamelijks zijn maar op mij komt dit over als dat wanneer je paard het nodig vindt ze gewoon de leiding over neemt en eigenlijk moet een paard zich niet bewust zijn dat dat mogelijk kan zijn maar jouw paard weet het nu wel heel goed dus op dit moment is het de keuze van je paard wat er gaat gebeuren en niet meer jouw keuze. Zoals je in de bak je paard wel af gaat leiden zo zal je buiten w.s. ook eerst moeten gaan rijden zodat jij weer diegene wordt waarop het paard reageert en die jouw paard belangrijk vindt. Heb je de controle 200 procent terug dan kun je misschien weer wat ruimte geven aan je paard maar nooit zoveel dat je het zelf in noodgevallen niet meer kunt hanteren. Hoeveel ruimte je kunt geven licht aan je eigen snelheid en handigheid van handelen.

Janneke2 schreef:

spatter schreef:

Vindt jij het buiten ook spannend?

Als je werkelijk een goede band met je paard hebt gaat hij niet steeds aan de loop met je.
Hij zoekt duidelijk de steun terug thuis en niet bij jou.
Hij mag best schrikken maar vervolgens moet hij wel weer kunnen ontspannen en dat door het vertrouwen wat hij moet hebben in jou.

Eh - we hebben het over een vluchtdier.
Te veel kleine stress-jes is op gegeven moment 'wegwezen!!'
Het vluchtinstinct is niet direct een kwestie van iets anders (steun zoeken of wat dan ook) het is gewoon een directe reactie.

Verder ben ik het wel met je eens "Hij mag best schrikken maar vervolgens moet hij wel weer kunnen ontspannen en dat door het vertrouwen wat hij moet hebben in jou." Alleen zou ik het eerste woord 'moeten' schrappen.
Het is goed als hij na een schrikreactie weer kan ontspannen en dat moet (jawel) als ruiters ons streven zijn. Wij moeten daar hard voor werken - maar vertrouwen en ontspanning valt nu eenmaal niet af te dwingen.

rumay schreef:

Zoals ik het lees heeft jouw paard nooit geleerd spanning weer te laten afvloeien waardoor, zoals eerder gezegd, de spanning te veel wordt en hij ontploft.
En een paard kan heel goed spanning opbouwen in de bak gewoon tijdens rijden en oorzaak kan heel klein zijn bv de oefening is te moeilijk.
En meestal als je paard spanning opbouwt wordt jezelf ook meer gespannen.

Dit kan je je paard wel leren het laten afvloeien van spanning, zou er eens op zoeken hoe je dit kan doen

MiniMeLona schreef:

Ik heb alleen je OP gelezen, maar ik zie eerlijk gezegd het probleem niet helemaal? Ja dat je jezelf kapot geschrokken bent kan ik mij goed voorstellen! Maar is het zo vreemd dat je pony aan de kletter slaat als het gezelschap het ook op een hollen zet? En zoals ik het lees, was het al spannend voor beide paardjes, dus dan gaan ze elkaar toch al op lopen fokken, wat dan uiteindelijk resulteert in het op hol slaan bij het eerste de beste enge wat ze tegen komen.

Het weer losrukken met ernaar toe wandelen gaat wel een dingetje worden vermoed ik, want je hebt het niet goed kunnen afsluiten op deze manier. Ik zou gewoon elke dag er aan de hand naar toe gaan wandelen en zorgen dat dat losrukken niet meer kan gebeuren en samen weer vertrouwen opbouwen voordat je er rijdend weer naar toe gaat.

Gizeppie schreef:

MiniMeLona schreef:

Ik heb alleen je OP gelezen, maar ik zie eerlijk gezegd het probleem niet helemaal? Ja dat je jezelf kapot geschrokken bent kan ik mij goed voorstellen! Maar is het zo vreemd dat je pony aan de kletter slaat als het gezelschap het ook op een hollen zet? En zoals ik het lees, was het al spannend voor beide paardjes, dus dan gaan ze elkaar toch al op lopen fokken, wat dan uiteindelijk resulteert in het op hol slaan bij het eerste de beste enge wat ze tegen komen.

Het weer losrukken met ernaar toe wandelen gaat wel een dingetje worden vermoed ik, want je hebt het niet goed kunnen afsluiten op deze manier. Ik zou gewoon elke dag er aan de hand naar toe gaan wandelen en zorgen dat dat losrukken niet meer kan gebeuren en samen weer vertrouwen opbouwen voordat je er rijdend weer naar toe gaat.

Ik ben erna nog een keer gaan wandelen. Na t losrukken, toen heb ik t goed kunnen afsluiten. Alleen ben toen niet meer naar die plek gegaan omdat Mn handen open lagen, wel een andere route gegaan.

martine096 schreef:

Wat ook misschien een oorzaak zou kunnen zijn (mogelijk al genoemd?) is dat jij spanning in je lichaam hebt (door een bepaalde houding bijvoorbeeld) terwijl jij mogelijk denkt wel ontspannen te zijn of te voelen.
Mijn Parelli instructrice heeft dit ook een poosje gehad met haar paard, schrok van heel veel dingen terwijl zij dacht dat ze ontspannen en een goede leider was. Toen is ze wat kritischer gaan kijken naar haar rijhouding en kwam ze er achter dat ze spanning in haar lichaam had. Toen ze daar bewust van werd en het heeft verholpen schrok haar paard veel minder.

martine096 schreef:

Mogelijk omdat in de bak minder prikkels zijn en buiten wel (zeker met een onbekende route) ?
Jij bevestigd dan die spanning met je eigen spanning waardoor hij nog paniekeriger word denk ik.