Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
rider schreef:Kadankovitch schreef:Ik denk dat Philippe Karl daar het antwoord op gegeven heeft: "Klassiek gaat niet zozeer of wat je doet, maar hoe je het doet."
Leuke quote, maar lijkt me erg kort door de bocht. Je kiest neem ik aan een discipline -> stroming -> leerweg omdat die bij jou en je paard past. Natuurlijk kan het nuttig zijn om van meerdere walletjes te snoepen, maar zeker in het begin lijkt het me wel nuttig om je systeem ook daadwerkelijk te volgen. Anders loop je m.i nogal het risico dat je jezelf van quick fixes gaat bedienen.
Kadankovitch schreef:U hebt gelijk, maar ik respecteer het streven als iemand beweerd 'klassiek' te willen zijn, werken of wat anders.
U hebt al helemaal gelijk dat het belangrijker is één systeem grondig te volgen, dan de vraag welk systeem te volgen. dat laatste is niet meer dan persoonlijke voorkeur.
Ofschoon ik helemaal geen aanhanger ben van de Academische richtig, ik vind de naam nogal pretentieus. En walg van het uitdelen van riddertitels en dergelijke onzin. Nog pretentieuzer. Maar ze vallen onder de 'klassieke stroming' volgens mij.
Ik kan trouwens heel goed beargumenteren wat ik tegen de naam 'klassiek'heb. Maar uiteindelijk moet het 'beestje' toch een naam hebben.
Kadankovitch schreef:Nu een Deen verleent die titels. En een Sardijn. Allemaal belachelijk pretentieus.
U hebt gelijk de inhoud en de uitvoerbaarheid is volgens mij het enige wat telt.
RunningSolo schreef:Laten we het eerst hebben over de hele groep wat men 'dressuur' noemt: dressuur zijn oefeningen waardoor het paard losser wordt en ontspant. Naarmate de oefeningen zwaarder worden; moet het paard zichzelf beginnen te dragen door de hulpen van de ruiter.
Als ik het goed heb, is moderne dressuur de variant dat vaak gevraagd wordt bij de proeven: mooi achterbeen gebruik en ook het voorbeen is krachtig. Het voorbeen, als het paard in uitgestrekte draf ('arm' naar knie, dus het 'onderarm') willen ze (volgens mij) bijna (lood)recht zien. Het achterbeen mag dan mooi eronder lopen, dus moet actief meedoen. Ook moet het paard in de galop een opwaartse sprong hebben. Dit geeft een mooi plaatje van meer 'power'.
Bij de klassieke dressuur, dat zo'n beetje uitgestorven is (het wordt niet meer echt gevraagd bij proven), kijken ze of het voorbeen in uitgestrekte draf gelijk is met het achterbeen. Het moet een gelijke stand hebben, en dus ongeveer dezelfde graden. In de galop hoeft het niet opwaarts te zijn, volgens mij.
Hier wat plaatjes van verschillen in de uitgestrekte draf waar ik het over had:
https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/f5/d5/98/f5d598dbb70669a9af4634f1d191ddc0.jpg
https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/236x/8e/9c/4d/8e9c4d56358f5212713ed59285986bff.jpg
DarkoFoitzik schreef:de klassieke dressuur is gericht op paard en welzijn. wil je een paard opleiden tot GP niveau moet je een aantal jaar uittrekken. dit kost meer geld en kunde. dit is dus minder toegankelijk voor de massa en levert minder geld op.