Tjaaaa , hier vertel je het idd al een heel stuk duidelijker, maar jij begrijpt nog steeds niet waar het eigenlijk om draait.
Zoek de fout niet bij je paard maar echt alleen bij jezelf, dit klinkt mssn heel raar, en je zal zeer zeker denken ie kent mijn paard niet en die kent mij als ruiter ook niet, en daar heb je gelijk in, maar toch staat het vast dat de enige reden waarom jouw paard zo doet bij jou te zoeken valt.
Er werd al gezegd, ook buiten dien jij de leiding te geven, dit wil zeggen,jij zegt waar en hoe het paard zijn voeten zet, en of dit nu in stilstand of in stap of in draf of in galop is maakt eigenlijk geen enkel verschil, jij zegt hoe het moet.
Dit lukt jou nu duidelijk nog niet, leer dus meer hoe je kan communiceren met jouw paard, wederzijds respect en vertrouwen, leiderschap en vooral een veilige haven aanbieden aan je paard, jij moet de rust geven/aanbieden.
En idd de manier waarop je al deze dingen moet doen verschilt een beetje naargelang het paard, zijn temperament, zijn manier van reageren en hoe meer het een leider is hoe moeilijker het voor jou zal zijn, maar als jij er in lukt om die leider te zijn die het paard echt zal leiden en begeleiden en rust kan aanbieden dan heb je als het ware ineens een heel ander paard.
Als jij nog maar in de buurt van je paard komt, dan al zou jij Nr1 moeten zijn en het paard is Nr2, deze situatie moet je uiteraard ook tijdens het rijden zo kunnen houden.
Als dat jou lukt , dan pas wordt paardrijden redelijk veilig.
Je zegt over jezelf dat je toen nog een een beginner was ?????dus nu volgens jou zelf dus niet meer ??
Ik zal je gerust stellen, je bent nog steeds een beginner, en tjaaaa paardrijden is veel moeilijker dan het er uit ziet, het is net dat samenwerken vanuit je ziel dat eigenlijk het doel moet zijn, en om dat te bereiken daar gaan echt jaren en 10tallen jaren overheen.
Zoek dus bij jezelf en je zal verbaast staan wat er allemaal kan gevonden worden.
succes
SmartBH schreef:Even een kleine update na al de tips die hier voorbij zijn gevlogen waarvoor hartelijk dank!
Ik ben enkele dagen geleden na het uitproberen van een ander bit, op stap gegaan samen met een vriendin. Zij liep voor mijn paard en ik zat er op, hij volgde netjes en was relatief rustig.
We hadden helemaal niet hard gewerkt, maar wilde het toch eens proberen. We hebben op straat gestapt tot een klein beetje om de hoek en dan teruggekeerd. Wanneer we terug op het erf kwamen heb ik zelfs draf gevraagd en deed hij dat vlotjes. Heeft het me terug een beetje moed gegeven maar ik weet heel goed dat hij ineens helemaal kan omdraaien.
Dit is ook deels ons probleem. Ik heb hem gekocht toen ik echt een groene ruiter was. In het begin als ik iets vroeg was hij zeer dominant en liet dit ook blijken. Ik werd hier bang van en durfde niet meer. Met begeleiding van mijn lesgever in grondwerk en dan ook later door ervaring op te doen, heb ik dit kunnen doorbreken. Maar van zodra ik mij onzeker voel dan neemt hij het volledig terug over en dan kan het opnieuw gevaarlijk worden.
Hij heeft momenten gehad waarop hij zich mentaal helemaal afsloot en dan had ik niets meer te zeggen, hij reageerde nergens meer op. Ik heb al enkele keren mijn twijfels gehad om hem al dan niet te verkopen net omdat ik graag eens op wandeling wil gaan of een wedstrijdje wil doen. Op vreemd terrein is hij héél erg nerveus.
Tijdens wandelingen in groep loopt hij het makkelijkst op de tweede plaats. In een kleine groep kan hij gerust het derde en laatste paard zijn. Meestal is hij zo opgepept voor een wandeling dat ik snel moet opstappen en het eerste kwartier in draf of trippelen is. Hij zet ook echt zijn kont onder zijn lichaam en begint te werken. Ik vraag helemaal niets van hem op dat moment hij doet dit uit zichzelf. Als we een wandeling hebben gehad heeft hij meestal serieus gezweet.
Welke oefeningen kan ik hem vragen in groep? We nemen meestal smalle paden waarin we elkaar mooi volgen zodat het eigenlijk ideaal is voor mij mocht hij dan toch dom doen, weet ik dat ik mooi achter de kont van het paard voor mij kan blijven.