Bokt.nl

xIrlijn schreef:

Maralyn, ik begrijp wat je bedoelt, maar ik denk dat TS er meer aan heeft als je ook uitlegt hóe dit moet, in plaats van het alleen te omschrijven Als je naar de laatste foto kijkt zie ik bijvoorbeeld echt geen streng contact, maar toch te korte teugels.

Ik begrijp de tip van langere teugels namelijk wel. Kijk bijvoorbeeld naar de tweede en de laatste foto TS. Met zulke korte teugels kan de pony veel minder makkelijk afbuigen en zijn rug loslaten dan wanneer de teugels iets langer zouden zijn. De oplossing hiervoor is niet zozeer om de teugels dan maar los te gooien (want dan ben je de verbinding en controle inderdaad zo kwijt), maar wat je wel kunt proberen is om iets meer met je benen naar je hand toe te rijden, en vanuit daar de teugels iets langer te laten worden. Dit is hoe ik dat heb geleerd:
Als het goed is heb je licht contact met het bit en neemt je pony het bit aan. Je voelt dan iets druk in je hand, en die druk blijft altijd gelijk omdat je met het paardenhoofd mee beweegt (je zet je handen dus niet vast waardoor je een soort 'los/vast' verbinding krijgt). Als je in die lichte verbinding vervolgens iets been geeft terwijl je datzelfde contact blijft houden (dus naar je hand toe drijft) zul je voelen dat de druk in je handen iets groter wordt. Op dit moment 'vraagt' je pony eigenlijk om meer teugel. Als je dan je teugels een heel klein beetje laat vieren, zal de pony als het goed is jouw hand volgen en iets zakken zonder dat je het contact verliest. Je houdt dus evenveel (of even weinig, hoe je het bekijkt) druk op de teugels, maar wel altijd een beetje om dat contact (en controle) te behouden. Krijg je wel boogjes in de teugels, dan gaf je dus iets meer teugel dan je pony nodig had/wilde hebben. Dan neem je opnieuw de teugels iets korter tot je weer licht contact hebt, en herhaal je dit proces opnieuw.

Dit klinkt misschien wat ingewikkeld (ik ben ook geen instructeur die dit haarfijn kan uitleggen ), maar op deze manier help je de pony om makkelijker te lopen door hem de ruimte te geven om zijn hoofd iets te laten zakken en zijn rug los te laten. Dit is echter wel iets wat je moet voelen, en in een snelle draf is dat misschien iets te veel gevraagd. Maar in stap is het al een goede oefening! Op het moment dat hij zijn rug loslaat en meer ontspannen kan lopen, zal hij bovendien ook makkelijker stelling en buiging kunnen aannemen

Mocht iemand het trouwens anders hebben geleerd of het hier niet mee eens zijn, verbeter me dan alsjeblieft!

Wipher schreef:

TS, ik vind jullie een leuke combinatie en je zit er erg mooi op. Een grotere pony zou je niet misstaan, maar goed Wat ik me afvraag is wel, waarom hang je een ongebroken bitje in de mond van een pony van nog geen 4 jaar? Het lijkt me een stuk vriendelijker rijden met een dubbelgebroken bitje. Misschien dat Guus het bit dan ook wat makkelijker aanneemt.

Wipher schreef:

TS, ik vind jullie een leuke combinatie en je zit er erg mooi op. Een grotere pony zou je niet misstaan, maar goed Wat ik me afvraag is wel, waarom hang je een ongebroken bitje in de mond van een pony van nog geen 4 jaar? Het lijkt me een stuk vriendelijker rijden met een dubbelgebroken bitje. Misschien dat Guus het bit dan ook wat makkelijker aanneemt.

MarlindeRooz schreef:

Wipher schreef:

TS, ik vind jullie een leuke combinatie en je zit er erg mooi op. Een grotere pony zou je niet misstaan, maar goed Wat ik me afvraag is wel, waarom hang je een ongebroken bitje in de mond van een pony van nog geen 4 jaar? Het lijkt me een stuk vriendelijker rijden met een dubbelgebroken bitje. Misschien dat Guus het bit dan ook wat makkelijker aanneemt.

We hebben dat geprobeerd (onderlegtrensje en kneveltrensje), daar werd hij heel onrustig van met zijn mondje. En dit geeft ook een veel stabielere aanleuning.

Dit bitje hebben we op aanraden van een instructeur.