Geplaatst: 04-02-15 23:44 MelissaV schreef:Angela schreef:Is de ruiter wel echt goed mee in de beweging van de pony? Veel kinderen komen achter de beweging aan zodra de pony echt even gas bij geeft. Daardoor nemen de ze pony weer terug. Je ziet dit vooral door handen die (hoe weinig ook) terug werken (niet mee naar voren gaan) en een bovenlichaam dat iets naar achteren komt. Voeten die naar voren schieten zijn ook een teken van achter de beweging aan komen.
Leer de ruiter aan de longe om goed mee te komen in de voorwaartse hulp, en laat de ruiter voelen hoe gemakkelijk de pony dan naar voren kan.
Los daarvan is 1 keer duidelijk toch echt veel vriendelijker als iedere 10 passen een tik die niets doet. Die tik moet echter wel terecht zijn, dus de ruiter moet heel zeker mee in de beweging zijn, anders is de pony gewoon super braaf door vaart te minderen (dat vraagt de ruiter dan immers)
Klopt wat je zegt, naar mijn inziens houdt ze hem qua houding niet tegen, zeker niet bij het aandraven. Het enige wat misschien een knelpunt is zijn haar handen.
Zou het ook kunnen dat de pony niet reageert op de zogenoemde 'schopjes'als benen geven? Ik leg nl meestal alleen mijn kuit aan, ik knijp zegmaar mn onderbeen aan. Zou het kunnen dat hij daarom niet reageert?
Ja, dat zou kunnen, een schopje gaat vaak gepaard met de nodige lichaamsbeweging op andere plaatsen, en daarnaast voelt zo'n hulp heel anders. Hij houdt niet aan, wat een kuit wel kan. De pony moet dus ook leren begrijpen dat dat "schopje" een voorwaartse hulp is. Dat gaat toch echt het beste als je ernaast loopt, want jou zweephulp snapt hij dus wel.
De handen kunnen echt veel verschil maken. Laat bij een voorwaartse hulp de ruiter de handen echt IN de manenkam drukken (hand of 2 voor het zadel). Dan moet de ruiter het bovenlichaam naar voren brengen, en door het duwen kan de ruiter niet tegelijkertijd met de hand terugwerken. Als de pony dan wel naar voren gaat, dan zit het dus in de ruiter en niet bij de pony.
