Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

olafgek schreef:Hoe heb jij het met je pon dan bekomen?
Hij is denk ik 2 maanden geleden volledig nagekenken door ene dierenarts, ook zadl is toen door zadelmaker nagekeken. Als het pijn was zou hij bij latere keren opstappen toch ook moeten reageren?
pien_2010 schreef:Mijn advies: uitbesteden je paard aan een BOKKER die dit voor je gaat oplossen. Hoeft echt niet heel duur te zijn! Als het probleem opgelost is, gaan opstappen en rijden bij die BOKKER en als dat goed gaat paard mee naar huis nemen.
Als je bij je standpunt blijft dat dit geen geld mag kosten, dan paard lekker op de wei zetten, dan weet je zeker dat er geen ongelukken gebeuren.
Wat is dat toch met die bokkers die alles zelf willen doen? Is toch geen schande om hulp te vragen? Het kost wat maar dan heb je ook wat en dan kun je spoedig weer lekker met je paard gaan springen, buiten rijden etc. Nog jaren kun je plezier hebben van dit paard en dat is goed koper als een nieuw rijpaard kopen.
Toen wij 15 jaar geleden ons eerste paard kochten heb ik dat duur betaald want kocht begeleiding erbij, hetgeen we nodig hadden met deze hengst. Dit paard is ieder uitgegeven cent dubbel en dwars waard geweest, zoveel plezier hebben en hadden we ermee. Je hebt paarden vrouwen en vrouwen met paarden. Jij TS en ik horen duidelijk bij de laatste groep. Geeft niets, kan allemaal heel goed gaan als je erkent waar je grenzen liggen. Die grens daar ben jij allang ver overheen gegaan.
olafgek schreef:pien_2010 schreef:Mijn advies: uitbesteden je paard aan een BOKKER die dit voor je gaat oplossen. Hoeft echt niet heel duur te zijn! Als het probleem opgelost is, gaan opstappen en rijden bij die BOKKER en als dat goed gaat paard mee naar huis nemen.
Als je bij je standpunt blijft dat dit geen geld mag kosten, dan paard lekker op de wei zetten, dan weet je zeker dat er geen ongelukken gebeuren.
Wat is dat toch met die bokkers die alles zelf willen doen? Is toch geen schande om hulp te vragen? Het kost wat maar dan heb je ook wat en dan kun je spoedig weer lekker met je paard gaan springen, buiten rijden etc. Nog jaren kun je plezier hebben van dit paard en dat is goed koper als een nieuw rijpaard kopen.
Toen wij 15 jaar geleden ons eerste paard kochten heb ik dat duur betaald want kocht begeleiding erbij, hetgeen we nodig hadden met deze hengst. Dit paard is ieder uitgegeven cent dubbel en dwars waard geweest, zoveel plezier hebben en hadden we ermee. Je hebt paarden vrouwen en vrouwen met paarden. Jij TS en ik horen duidelijk bij de laatste groep. Geeft niets, kan allemaal heel goed gaan als je erkent waar je grenzen liggen. Die grens daar ben jij allang ver overheen gegaan.
Ik zeg nergens dat ik een nieuw rijpaard ga kopen. Ik zeg dat ik het eens op die manier ga proberen, lukt dat niet dan is het gedaan en heb ik een knuffelpaardje ipv een rijpaardje!

xChanelx schreef:Begrijp ik het goed dat je, ook al zullen alle problemen met olaf verholpen worden, je door je lichamelijke klachten/blessure niet meer op je paard stapt?
Want dan lijkt me het ook niet handig als je zelf nog probeert om op te stijgen (zoals je aangeeft, dat je je knieën er kapot door kunt krijgen). Is het geen oplossing dat jij de 'grondpersoon' wordt en je bijrijder echt 'de ruiter'? Dan is (ik ken je bijrijder natuurlijk ook niet) de spanning van jou om je lichaam in ieder geval weg, waardoor degene die opstijgt ook geen 'druk' op je paard uitoefent. Hij weet natuurlijk niet of jij, als je op wilt stijgen, gespannen bent door hem of door je eigen lichaam.
Ik denk dat het ook erg meewerkt als je te weten kunt komen uit welke situatie de problemen komen. Als dit door het verleden is, angst/pijn van zadel, of is je paard erg dominant enz.
Zelf heb ik namelijk geholpen met een paard dat hetzelfde probleem vertoonde, al was dit met beleren en die raakte in het begin compleet in paniek, wat we hebben opgelost door heel veel geduld, maar later maakte ze er een spelletje van, wat we direct hebben gecorrigeerd (wel vriendelijk hoor!). Een paard in paniek kun je eigenlijk niets kwalijk nemen, maar zodra ze doorhebben dat wegrennen bijvoorbeeld betekent dat er die dag niemand op hun rug stapt... Slimme dieren zijn het.
Nu wil ik niet zeggen dat deze situatie ook voor jouw paard geldt, want -nogmaals- ik weet niet genoeg van jou en je paard, maar wie weet heb je er iets aan.
Verder weet ik ook niet hoe de band tussen jou en je paard is, maar wie weet is het het beste plan om het zadel ergens in een kast te hangen en een aantal weken/maanden alleen maar te 'spelen'. Vrijspringen, zonder lijn longeren, met dubbele lijnen werken, losgooien, aan de hand werken... Gewoon genieten van je paard en ervoor zorgen dat jij zijn leider én steun bent. Misschien ga jij ervan steviger in je schoenen staan en krijgt je paard ook meer respect/vertrouwen voor/in je. (Maar misschien is dit ook al lang zo). Hierna is het vertrouwen in jou misschien wel groter dan de 'haat' voor het zadel en geeft het opzadelen in ieder geval een stuk minder problemen.
Nogmaals, heel veel succes.
toen weer even gelongerrd en hij was braaf.