_Maaaarit schreef:Ja, toch dezelfde tip... Héél veel overgangen. Niet alleen stap-draf, draf-galop, maar ook stap-galop, draf-middendraf, middengalop-verzamelde galop en gelijk weer weg. Ook schijnovergangen rijden, dan blijft ze "bij de les". Heb zelf namelijk ook zo'n paard!
Ik vind dikgedrukte dan toch weer vrij twijfelachtig eigenlijk. Van stap-galop worden flegmatieke paarden (in mijn ervaring) vaak héél erg traag omdat ze zich ontzettend weg gaan duwen met het achterbeen/van het achterbeen af. Je krijgt dan en mindere kwaliteit stap en je galop-overgang gaat eraan. Verzamelen moet je helemaal niet aan willen denken imo, ook dan zal dit paard, op dit moment, alleen maar trager worden in het achterbeen. Ze zal de tempowisseling best wel maken hoor, misschien wordt ze er zelfs eventjes wat voorwaartser van. Maar het achterbeen zal er niet vlugger van worden en daar zit wel een groot deel van je probleem. Zolang dit paard niet door durft te komen valt er gewoon niks te schakelen.
Ts, ik denk niet dat iemand het bedoelt om je af te branden hoor, zo moet je het zeker niet opvatten. Jullie zijn een hartstikke leuke combi, je paard is braaf, doet wat je van haar vraagt en heeft het ongetwijfeld hartstikke prima naar haar zin met jou. Maar nav de vraag die je stelt, waaruit blijkt dat jij méér wil, meer dressuurrijden, verder trainen, daar komen de reacties vandaan. Op een bepaald punt (en dat is inderdaad zo rond het L1, soms L2) moet je gewoon een keuze gaan maken. Wil ik recreatief rijden met af en toe een wedstrijdje, of wil ik echt dressuur gaan rijden. Dat laatste vereist een andere aanpak waarbij de focus steeds meer komt te liggen op het ontwikkelen van je paard op alle vlakken (zowel fysiek, leniger en sterker maar ook mentaal, gehoorzaamheid) en dan moet je als ruiter soms anders gaan kijken naar bepaalde dingen. En ook nog eens harder aan jezelf gaan werken, stiller zitten, minder doen, de hele tijd goed opletten en reageren....Het is hartstikke moeilijk hoor! Helemaal niet erg dat jij daar eventjes een beetje in vastloopt, in die overgang. Kom je heus wel doorheen, mits de juiste begeleiding. Wat betreft de juiste begeleiding, ervaring leert dat lang niet iedereen (zowel ruiters als instructeurs) overweg kunnen met zulke paarden. Maakt iemand geen slechte ruiter/instructeur maar is wel iets om in je achterhoofd te houden. Je moet er lol in houden...ik heb het zelf eenmaal gedaan met een hele flegmatieke die geleerd had zich overal voor af te sluiten en nergens meer op te reageren. Die heeft Z2 gelopen en werkte op den duur eigenlijk heel graag. Maar ik doe het nooit meer, omdat ik het simpelweg niet leuk vind om een paard zo vaak en zo hard te moeten corrigeren. Hoewel het paard altijd graag mee ging en nooit heeft laten zien schrik te hebben oid, vond ik gewoon, puur mijn gevoel, dat ik vaak te hard moest inkomen. Er zijn mensen die daar helemaal niet wakker van liggen en er zijn mensen waar dan de lol er echt af gaat. Maar dat kan je alleen zelf beslissen.
Geplaatst: 29-06-14 21:52 
) 
