) en het uiterlijk, het plaatje, is even niet boeiend. Eerst leren ontspannen en leren voelen. De rest komt daarna wel. Er zijn zoooo veel dingen die tegelijk moeten wanneer je rijdt en het handigst is om bij stap 1 te beginnen. Oftewel de ontspanning. Kun jij voelen waar en wanneer je gespannen bent? En hoe merk je dat aan jezelf of aan je paard? En hoe los je het op? En hoe zit het met de spanning bij je paard? Als je daar in stap goed mee overweg kan kun je je gaan concentreren op de technische uitvoering van de figuren. Uiteraard rijd je wel wendingen, maar dat doe je om te kijken wat dat met het spanningsverhaal doet. Althans, zo doe ik dat. Maar ik rijd om een bewustere ruiter te worden en niet om er mooi uit te zien met m'n paard. Ik begin zeg maar niet met het doel maar met de weg er naartoe.
Wanneer ik een bocht stuur dan ga ik met mijn heupen iets die kant op. Niet door in te knikken, maar door mij voor te stellen dat iemand aan die kant aan mijn broekriem trekt. Dus als ik naar links wil dan trekt er iemand aan de linkerkant aan mijn riem (of aan zo'n lusje bovenaan je broek, bij gebrek aan riem) Probeer het maar eens, elk paard gaat dan naar links.
Ennn... het belangrijkste is natuurlijk niet de wending, maar de informatie die je eruit haalt. Het is mooi en leuk en fijn en super als je paard met voorbeeldige stelling en lengtebuiging door de bocht gaat, en jij soepeltjes op je paard zit en met 'm meebeweegt. Dat is het ideaal. In de praktijk ben jij scheef, en het paard vast ook, en reageert je paard op jouw spanning, en daar reageer jij weer op. Als jij bij voorbeeld in je ene been meer spanning hebt dan in je andere, of aan de ene kant inknikt, of noem maar op wat je verbeterpunten zijn als ruiter, ziet de wending er iets minder mooi uit. En dan ga je samen met je instructeur uitzoeken waarom. Zo heb ik een paard wat naar links valt omdat hij jarenlang een spierprobleem heeft gehad aan de rechterkant en daarom z'n ruiter naar links gooit. En dan heb ik ook nog eens, op elk paard, meer gewicht op links. Geen wonder dus dat hij steeds over z'n linkerschouder valt. En een wending/volte is het middel om zoiets te merken. De volte is niet een doel op zich. Een volte is een manier om erachter te komen hoe jij en je paard lichamelijk samenwerken.
Als het paard waar jij nu op mag rijden zonder stelling door de bocht gaat, of misschien zelfs met stelling de verkeerde kant op, kun je natuurlijk d'r hoofd naar binnen vragen. Tien tegen één dat ze dan op een andere manier gaat aangeven dat er wat is. Het is voor een paard namelijk veel fijner om mét de juiste stelling door de bocht te gaan, als hij dat niet doet is er dus wat aan de hand, bij jou of bij het paard, of bij de wisselwerking tussen paard en ruiter, waardoor het paard dat niet kan. Zoek uit wat dat is en los het op, dan heb je je handen en benen helemaal niet nodig in een wending.
Maar zo denk ik erover. Ik kan je alleen niet goed tips geven wat je met je handen moet doen voor die stelling want zo rijd ik niet

Toevoeging: de illustratie bij bovenstaand verhaal heb je zelf al geleverd. Paard loopt het fijnst op de uitdraaffoto's, dus op het moment dat jij niet met stelling, plaatje, uiterlijk bezig bent maar, gok ik zomaar, een stuk relaxter op dat paard zit
Eerst ontspannen leren zitten... en daarna ga je rijden. En wanneer je rijdt zorg je er natuurlijk voor dat de ontspanning blijft. En dat is verrekte moeilijk.
, em mee in de handleiding beter gaan paardrijden voor mezelf en anderen.
Bij Loeki wist ik precies welke kleine hulp ik moest geven om haar nét iets beter te laten lopen en voelde ik precies wat er onder me gebeurde, en nu ben ik al blij als ík enigszins kan ontspannen. Vind jij het ook zo wennen op Jetje na al die jaren Iwan, of valt het mee? Grappig dat Jetje eigenlijk zo op Barilla lijkt. Ik neem je tips mee de volgende les!
Mijn huidige instructrice kwam daar een paar weken geleden mee aanzetten, vond het ook een hele goede. Bedankt!
De laatste vier jaar reed ik vast op een mini fjord, dus mijn zit en hulpen zijn daar helemaal op ingesteld. Dat is geen excuus voor mijn huidige houding natuurlijk, maar wel een mogelijke verklaring misschien. Neem tenminste aan dat je wat minder jaren rijervaring gokte?