Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Sizzle schreef:Wat een leuke ijs
Mij valt vooral op dat je je been erg lijkt af te steken.
Op die manier is een paard erg moeilijk naar de ontspanning te rijden. Probeer eraan te denken dat je met je been naar je hand drijft. Is je paard te loperig, dan is het juist zaak om er aan te werken dat hij het been aanneemt en terug komt aan je zit.
Japeloup schreef:Ik zou dan zeker gaan overleggen, en je hebt het over een oefenveldje, daar kan je toch ook iemand naar toe laten komen om je te helpen!?
Koper schreef:Nee dat denk ik ook niet. Ik had het over kop omhoog versus niet kop omhoog
Maar inderdaad, in dit stadium is kop omhoog niet echt gewenst 
Sizzle schreef:Zoals bij elk paard kun je voor de motivatie het beste werken aan zijn sterke gangen, dan komen de zwakkere vanzelf steeds kleine stukjes mee op de duur. Draaft hij helemaal nooit? Of gewoon liever niet? Kun je hem aan de hand (kaptoom) ook niet klein aandraven?
Japeloup schreef:Dus mijn vraag TS heb je bewust gekozen voor dit zadel?
en ik moet eerlijk zeggen dat het mij goed bevalt. Geisli stapt met dit zadel ruim en draaft taktzuiver. Geeft ook nooit blijk van ongemak. Ik heb zelf laatst een stukje op een andere IJslander gereden met een boomzadel, omdat ik het verschil weleens wilde voelen. Maar dat beviel totaal niet, ik miste al het gevoel en vond het niet prettig rijden. Dus een overstap naar een ander zadel op korte termijn zit er niet in en ik heb ook niet het idee dat het zadel de oorzaak is van onze ontwikkelpunten.
Anders wordt het ook wat verwarrend om te zien welke feedback nu voor ons bedoeld is en welke niet. Ik vind het wel een interessant topic worden met de verschillende invalshoeken die worden genoemd, word echt aan het denken gezet!



Waarbij ik wel merkte dat naar links iets makkelijker ging dan naar rechts, dus ik vermoed dat er ook nog wat scheefheid in het spel is (logisch ook wel, met een nog jong paard).
)
De volgende keer moet ik inderdaad eerst de ontspanning terugvinden en daarna weer aandraven. Ook erger ik mezelf mateloos aan mijn onderbenen. Ook al raak ik hem niet aan, het ziet er wel onwijs onrustig en lelijk uit. Als ik erop let, heb ik er geen last van, maar o wee als ik niet aan mijn voeten denk...
