Dat is denk ik precies wat TS bedoelt. De osteopaat maakt het paard dan los maar omdat de ruiter op dezelfde (verkeerde) manier doorgaat zit het paard binnen no-time weer vast. Mijn osteopaat heeft me bij de eerste behandeling ook echt uitgelegd wat ik met rijden anders moest gaan doen om het effect blijvend te houden. Of nou ja blijvend, zie mijn vorige post.
Zoals ik in mijn vorige post ook al aangaf, een osteopaat is geen wondermiddel als de rijkunsten van de ruiter te wensen overlaten. Althans, dat had de boodschap moeten zijn. Dus om zelf steeds je paard de blokkades in te rijden en niet naar jezelf durven/willen/hoeven kijken, dat is dweilen met de kraan open.
Maar hoe weet je dat een blokkade door jou als ruiter komt? En welke blokkade komt wel door foutief rijden en welke niet? Niet om je erachter te verschuilen... Kritisch blijven is noodzakelijk, absoluut.
Als een "slechte" ruiter bij een middelmatige instructeur rijdt en deze instructeur ziet ook niet wat er fout gaat, kan die ruiter wel denken dat ie slim bezig is, maar toch staat zijn paard telkens vast. In het land der blinden is 1-oog koning. En hoeveel ruiters lopen er niet rond die een-hangende-lastige-trekkende-eigenwijze-stijve-want-hij-wil-niet-doen-wat-ik-wil-knol onder de kont hebben. Want "mijn paardrijjuf of-meester" heeft er ook op gezeten en vindt hem ook niet makkelijk...
Ik denk toch dat de meeste blessures van rijtechnische aard zijn. Zo vaak vallen paarden niet in de wei en al dat soort dingen. Dat is ook mijn eigen ervaring.
Mijn ervaring is ook dat je bij sommige blokkades wel goed kan voelen of het iets rijtechnisch is of niet, het paard kennende. Of dat het gewoon een questie is van stijfheid, onregelmatigheid.
Heel erg zonde is dat, de ruiters die Rocamor beschrijft in het laatste stukje.
Ik vrees ook dat het bij de meeste paarden een rijtechnisch probleem is, al dan niet door de huidige ruiter. Maar zie als ruiter maar eens de fouten van een ander op te lossen. Als er een paard bij je komt dat altijd scheef gereden is is dit niet opgelost met één behandeling van een osteopaat, daar gaat echt flink tijd overheen.
In mijn geval is het overigens geen eerdere eigenaar geweest maar echt een ongeluk: mevrouw is met de sulky over de kop geslagen. Vervolgens doet ze elke keer als het een stuk beter gaat wel iets doms waardoor het weer vast schiet (bijvoorbeeld door lekker te gaan zwemmen in de sloot in november).
Japeloup
Berichten: 1717
Geregistreerd: 27-07-06
Woonplaats: Nieuw Balinge
Geplaatst: 02-07-13 06:53
Een osteo is voor mij een aanvulling op de training. Als je netjes aan het rijden bent werk je naar een probleem toe. Nu moeten jullie me niet direct aanvallen, ga uitleggen wat ik bedoel.
Als eerste vind ik het belangrijk dat je als ruiter zo leert zitten dat je het paard niet hindert in zijn beweging voor je er aan denkt om hem te gaan trainen. Kan je dat dan heb je als het goed is ook leren voelen wat jou invoelt is op het paard en waar jou beperkingen zitten en daar ook naast het paard mee aan de slag gaat. Om duidelijk te maken wat ik bedoel met naar het probleem toe rijden bedoel haal ik een aantal voorbeelden aan: 1) jong meisje, op het eerste oog compleet gezond en lichamelijk in orde. Ze gaat op turnen, maar tijdens de radslag zwikt ze steeds door haar linker pols. Terwijl ze in het dagelijks leven nog nooit problemen had met die pols. Rustig door trainen om toch alle oefeningen voor elkaar te krijgen. Maar doe pols blijft opspelen. Naar de arts en blijkt dat er een aangeboren zwakere plek zit in die pols. Dus speciale oefeningen bij de fysio om hem sterker te maken en wellicht met een brace trainen. Was ze niet op turnen gegaan dan was dat wellicht nooit boven water gekomen.
2) jong meisje gaat op turnen en zwikt een keer goed door haar pols met trainen, wil tegen over haar trainers en ouders niet laten merken dat het pijn doet en gaat gewoon door, gevolg schade aan de pols, die pas later tot problemen lijden. En dus dan pas naar een specialist gaat.
3) jong meisje is als kleuter een keer hard van de trap gevallen, niets aan de hand, ging daarna gewoon verder spelen. Een jaar later tijdens de turn les merkt de trainer op dat ze wat scheef wegtrekt bij een salto. Blijkt dat er toen met die val van de trap een wervel wat scheef is gaan staan.
Voor de mensen die zeggen dat je alles rijtechnisch op kan lossen, mag het duidelijk zijn dat ik het er niet mee eens ben. Ik denk wel dat je met correct rijden bij de kern van het probleem kan komen. Verder komt het ook voor dat mensen eerst leren rijden op een verkeerde manier. Overstappen naar een andere instructeur en correct leren rijden. Maar dat ze bij de vorige instructeur reden, heeft ze onbewust en onbedoeld een blokkade er in gereden. Dan kan het slim zijn om er een osteo bij te halen, en met goede begeleiding voorkomen dat de osteo opnieuw nodig is.
Verder is het maar net hoe je paard hersteld na een behandeling. Als je als ruiter weet dat je niet over de kwaliteiten beschikt om een blokkade er uit te rijden en er een osteo bij haalt. En je daarna niet de zelfde blokkade terug ziet, zie ik geen bezwaar om er een osteo er bij te halen. Komt iid binnen afzienbare tijd de klachten terug, dan moet je als ruiter eens goed achter je oren krabben. Maar vind dat ook de osteo je daar duidelijk op moet wijzen.
lailapri
Berichten: 22224
Geregistreerd: 09-05-03
Woonplaats: Heerhugowaard
Geplaatst: 02-07-13 20:00
goed voor de economie anders kunnen als die osteopaten en chiro's ook hun brood niet verdienen.
sanne83
Berichten: 5334
Geregistreerd: 22-04-03
Geplaatst: 03-07-13 10:00
Goed uitgelegd Japeloup!
Goed rijden is beter dan slecht rijden, maar ook goed rijden is een grote belasting voor het paard. Zeker op een hoger niveau. Het idee over wat goed rijden is, verschilt daarnaast ook nogal.
Uiteindelijk blijft het de verantwoordelijkheid van de ruiter om zijn rijden te veranderen. Heel veel mensen willen wel, maar weten niet hoe. Een verandering aanbrengen in je rijden, is ontzettend moeilijk, dat is niet zo een-twee-drie gebeurd.
Ik ben al blij dat die mensen tussendoor een chiropractor willen laten komen. Dat scheelt weer wat ongemak voor het paard
Japeloup
Berichten: 1717
Geregistreerd: 27-07-06
Woonplaats: Nieuw Balinge
Geplaatst: 03-07-13 12:24
Sanne, ik ben het deels met je eens. Voor de groep die wel wil veranderen maar niet weet hoe, daarvoor kan het fijn zijn voor het paard als hij losgemaakt wordt. De ruiter staat namelijk open voor ideeën en zal waarschijnlijk en hopelijk luisteren naar het advies van de behandelaar. Maar je hebt ook een groep mensen die van mening zijn dat ze goed bezig zijn, maar in de praktijk dat niet zijn. Voor die paarden kan het soms fijner zijn om niet los gemaakt te worden. Want een los paard voelt zijn mankementen en de hulpen en onbalans van de ruiter komen dan beter door.
Manege paarden zijn een leuk voorbeeld. Die moet je niet te veel los en recht willen maken. Ook nu moeten jullie me niet aanvallen. Zolang een manege paard netjes zijn werk doet, moet je daar niet te veel aan sluitelen. Elk lijf houdt zichzelf in stand door het zich zo comfortabel mogelijk te maken door soms juist te blokkeren. En laten we wel wezen veel manege paarden zijn niet voor niets manege paard geworden. Haal je dan zijn blokkades weg, dan komen zijn "zwakheden" aan het oppervlakte en dus heeft hij last van ongemakken. Manege paarden verdienen alle respect, wil niemand en geen manege afkraken, in tegendeel. Want ga maar eens op zoek naar een goed manegepaard.
Soms adviseer ik mijn (nieuwe)klanten juist nog even te wachten met een osteo er bij te roepen. Als ik zie dat een ruiter nog niet vaardig genoeg is om met een los paard verder te kunnen en hem los te houden, is het soms slimmer even te wachten tot de ruiter een stap verder is in zijn rijden. Natuurlijk laat ik ze niet wachten als duidelijk te zien is dat het dier ongemakken heeft in zijn lijf waarmee het niet eerlijk is om iets van hem te vragen onder het zadel.