Bokt.nl

Mavelle schreef:

Ik heb er ook zo een. Wat bij mij op een gegeven moment wel helpt, als het draaien te lang duurt, is eens een keer flink been geven. Dan gaan we vaak met een sprong vooruit gevolgd door een paar drafpassen, die ik dan nog even doorzet. Maar goed, daarbij moet je voor jezelf wel uitvogelen wat het beste moment is om eens flink extra been te geven, want op het verkeerde moment heeft het een averechts effect. Het rijtje van Ibbeltje heb ik ook al geprobeerd, maar dat werkte in mijn geval niet

mvermeulen1 schreef:

als je nu ernaast gaat wandelen met zadel en opstapt zodra je terug naar huis gaat? dat heb ik met mijn vorige paard ook gedaan, merkte dat als hij verder van huis was hij ook rustiger werd dus kon ik op een gegeven moment ook opstappen en verder rijden...dus liep ik er een heel stuk naast tot op het moment ik aan het kon zien dat hij niet meer bezig was met "naar stal willen" en dan stapte ik op en konden we verder.

obstakels voor mijn paard was tunneltjes..ik heb er echt een keer 2 uur gestaan omdat hij er niet onderdoor wilde..niet zozeer omdat hij het eng vond (terugweg nooit problemen gehad met tunneltjes ) maar omdat hij wist dat we verder van huis gingen, maar de aanhouder wint en in mijn geval was dat ook echt zo! hij liep steeds makkelijker weg.. maar hij heeft er altijd wel wat moeite mee gehad om echt het erf te verlaten dan liep hij met de handrem zeg maar ik liep eerst ook het steeds hetzelfde rondje en dat was geen probleem, zodra ik ergens links ging waar we normaal recht gingen dan ging hij weer even de hollepiep doen

maar het heeft wel heel lang geduurd hoor voordat we zover waren dat we echt een lang ritje konden maken alleen..dus volhouden en tonnen geduld hebben je ben op de goeie weg!!

o ik lees net dat je er op de terugweg al op gaat

ChocoBesnier schreef:

Ik volg hier ook even. Heb een poos geleden een soortgelijk topic geopend. Maar kreeg niet zoveel reacties.
Hier ook alleen achteruit gaan en dreigen. Laatst is het wel gelukt een stukje over de parking te wandelen. En dit alleen maar omdat ik me erg boos heb gemaakt. Ze ging zodanig achteruit dat ze bijna in de elektrische draad zat. Hiervoor was ik zodanig bang, dat ik haar flink vooruit heb gezet terug op de plaats waar we gestart waren en haar laten kijken naar de richting we uit moesten. En dit zo enkele keer. Ik liet haar gewoon halthouden. Mijn doel was enkele stappen vooruit. En dan richting stal. En opeens zei ze. Ik ga ervoor. Zonder ik iets vroeg eigenlijk, snapte ze het en we waren weg in een klein drafje over de parking . En blij dat ze was. Heb zo een paard rondjes rond stal gereden, nog niet op openbaar terrein. En ze vond het super leuk.
Als ik voel dat ze goed aan mijn hulpen staat doe ik een rondje. En ik probeer verder en verder te gaan.
Maar de weg naar het bos vind ze nog eng en ik ook. Dus ik wacht er nog even mee.

PowerReiner schreef:

Voor mij ook herkenbaar.
Ik kocht een merrie die jaren in lessen had gelopen, doodbraaf en ik was er zelf vóór aankoop al talloze keren mee naar het bos geweest en niets aan de hand.
Aantal weken na aankoop weer een ritje bos geprobeerd en vrouwke ging met mach 3 terug naar huis met mij erop. Drama!!!

Waar kwam het door? Puur gebrek aan leiding. Precies wat je stalgenootje vertelde. Sinds ik de leiding heb overgenomen heb ik geen problemen meer.

Ik zie in je OP dat je liever geen geweld gebruikt bij het oplossen, hier sta ik helemaal achter, maar probeer wel onderscheid te maken tussen geweld en duidelijkheid.
Zodra de poown buiten gaat aarzelen en stil wil gaan staan (dit voel je vaak vantevoren al aan) drijf je haar naar voren, werkt dit niet geef je dr een schop. Probeer te voorkomen dat ze werkelijk stil gaat staan.

Dit heeft bij mij iig gewerkt.

Je kan buiten met haar aan de hand lopen tot je een ons weegt, dit gaat je probleem niet verhelpen in het zadel is mijn ervaring.

Kendra schreef:

Hoe is ze als je haar bij de manage rijdt? Je zegt dat ze mak en braaf is, maar is dat 'toevallig braaf' of luistert ze echt goed? Als je paard thuis goed gehoorzaam is, gaat het buitenrijden vaak ook weer makkelijker. Thuis kun je soms wat problemen opzoeken, dingen die ze liever niet wil toch van haar vragen.

Zelfde geldt voor de normale omgang trouwens, ik maak er ook wel eens een potje van en dan willen ze 'opeens' ook niet meer alleen naar buiten . Laat eens iemand anders meekijken - soms heb je 't zelf niet eens goed door dat je niet altijd consequent bent.

Mandy_89 schreef:

TS; Hoever ben je nu met haar? Ik was aan het zoeken naar een topic zoals deze omdat ook ik met dit probleem zit.

Ik wordt er ramgek van, neem vandaag als voorbeeld. Samen met een stalgenootje zouden we een buitenrit gaan doen, maar weer dat probleem van stilstaan, constant achter die ander plakken. Het liefste zo dicht mogelijk achter de kont. En elke 100 meter stil gaan staan, en omdraaien, en blijf ik rustig en blokkeer ik hem als hij wil omdraaien(tegenovergestelde richting sturen, been eraan en voorwaarts drijven) dan komt hij omhoog of hij gaat achteruit.

Het probleem is er zelfs met een ander paard of groep, heb nu met alle stalgenootjes als eens samen een ritje gedaan en hun paarden doen dat nooit (stoppen,achteruit, omdraaien) totdat ik dus meega, hij steekt alle paarden aan met zijn gedrag. Waardoor er nu dus bijna niet meer iemand mee wil met mij. (niet zo gek ook eigenlijk)

Overbluffen met bijvoorbeeld een boze stem of tik werkt totaal averechts, heeft géén nut... Daar maak ik het erger van.
Zodra je dat doet draait hij zich direct om (niets aan te sturen meer) en gaat in een draf de andere kant op.
Ben al een paar keer bijna in de sloot beland of het prikkeldraad in gegaan met hem.

Vandaag over een rondje van normaal 30 min (staprondje) 2 uur gedaan!

Het enige wat is kan doen is ernaast lopen dan volgt hij.
Maar heeft dat nut, wordt het daar beter van?

En in de bak luistert hij wel, maar hij heeft een hele sterke eigen wil. Hij wil ook altijd de bak uit, wat hem niet lukt. Maar hij blijft het proberen. Ik stap al extra achterin af, of ik ga achterwaarts de bak uit, ik wissel het af.

Heb een paar maanden terug onder professionele begeleiding een join up gedaan, 1e keer deed zij het, en ik de 2e keer. Hij was wel heel moeilijk. Het heeft haar een half uur gekost voordat hij haar accepteerde als leider. Later bij mij ging het sneller omdat hij moe was. Maar heeft voor de buitenritten of hek uitgang niets geholpen, toen ik na de join up nog even erop moest en een stukje in de bak stappen wou hij direct naar het uitgang.