Geplaatst 
Princesj schreef:Sommige grote paarden zijn zich niet helemaal bewust van hun lengte. Je zou eens kunnen proberen (mits het een braaf dier is) hem met een bandage achter de kont langs te longeren of rijden. Hiermee worden ze zich vaak meer bewust van hun achterhand.
Hij is heel braaf, maar dat ga ik niet doen..
Ik wil het niet met een of ander trucje gaan doen. Ik wil het oplossen door te rijden, of door grondwerk.Nu hebben we iemand gevonden die van op de grond werkt met de paarden. We gaan er snel eens een afspraak mee maken!
Renske1987 schreef:Je moet toch echt kleine stukjes blijven vragen. Veel mensen verwachten meteen dat het paard een half uur op het achterbeen blijven lopen en dit kunnen ze qua bespiering nog helemaal niet aan. Dus echt kleine fragmentjes vragen en er meteen weer uitrijden. Dit kun je steeds een stukje uitbouwen.
Ook zou ik wat sprongetjes gaan maken met hem zodat de bespiering op de kont wat beter wordt.
We zijn hier nu toch al een tijdje mee bezig, dus we verwachten echt niet dat hij al op een halfuur die achterbenen gaat gebruiken. We doen het allemaal wel rustig aan en we zijn nu ook bezig met de tempowisselingen. Vooruit rijden tot ie vooraan loslaat, dan terugrijden tot ie vooraan loslaat. Dat begint al goed te gaan.
Ik probeer ook zo veel mogelijk uit zn mond te blijven, want ik weet dat het anders toch niet gaat lukken en hij weer achter de teugel gaat kruipen en dan van het achterbeen wegloopt.
Simpelman schreef:Ik denk dat je het idee "om de achterhand onder te brengen" voorlopig helemaal moet vergeten.
Om de juiste bespiering en mentaal evenwicht op te bouwen rijdt je een jong paard voorwaarts, dat wil zeggen dat het telkens op jouw kuitdruk "voor je uit komt", én neerwaarts.
Voorwaarts neerwaarts en grote voltes waarin je het paard vraagt om te beginnen stelling en later buiging door je kruis aan de binnenzijde iets aan te spannen.
Buigen links, buigen rechts, grote voltes, hoeken, slangenvoltes 8ten.
Je paard gaat in de tijd vanzelf de achterhand verder onderbrengen en komt dan van voren omhoog als deze daar toe in staat is.
Je hebt de bouw van je paard tegen en daar zul je je aan moeten aanpassen. Denk aan een periode van een jaar of meer dagelijks 20-25 minuten. Goed losstappen (buigen), goed afstappen. Energie afblazen doe je buiten op de rechte lijn waar je hem zijn eigen houding laat bepalen.
Geduld.
Met dat eerste zijn we nu bezig
De voorwaartse drang hebben we nu al en het neerwaartse doet hij dan ook.Met dat buigen zijn we ook bezig, maar dat is nog niet altijd zo goed, dus daar zal ik meer mee aan de slag gaan
Geduld heb ik in de loop der jaren wel gekregen, haha
Janneke2 schreef:Princesj schreef:Als het paard de achterhand niet onderbrengt is voorwaarts neerwaarts rijden niet altijd verstandig, het gros van de paarden zal de grond in rennen, wat het risico op blessures aan het voorbeen vergroot. Hij moet zich daar tenslotte wel kunnen dragen, dus gewicht over willen nemen op de achterhand.
Hoi Princesj,
wat precies versta je onder "de grond in rennen"...? Uiteraard is het zaak, dat de achterhand gaat dragen, maar dat hangt dus totaal niet af van de hoofd/hals houding!
Juist een dier dat correct voorwaarts neerwaarts wordt gereden, zal zich strekken EN de achterhand onderbrengen: te zien aan het mooie, ruime overstappen van de hoeven.
(Dat is iets anders, dan een paard dat de teugels van zijn ruiter uit de hand trekt, zich gespannen houdt, dribbelpasjes maakt, etc.)
Ook is het van belang, dat de ruiter correct rechtop zit.
Maar voorwaarts neerwaarts is ten allen tijde verstandig.
En voor de overgangen terug (stap naar halt, draf naar stap, galop naar draf) probeer een balansteugel, ofwel "een touwtje om de hals". Je werkt in vlakbij het zwartepunt, dus dat is al veel logischer dan inwerken op de neus en/of neus. Het is ook de plek, waar veulens van hun moeder leren stoppen. En de inwerking van de balansteugel doet nooit pijn, dus het risico op 'trekwedstrijden' (die per definitie het zwaartepunt naar voor brengen) is afwezig.
Voorwaarts neerwaarts is bij hem zeker verstandig en belangrijk. Hij loopt het liefst in zijn eigen houding en daar komt geen ruggebruik, laat staan correct gebruik van de achterbenen, bij kijken. Het is zelfs zo bij hem dat zijn passen dan ongelijk zijn, maar dit is nu verholpen door het voorwaarts-neerwaarts rijden!
Bedankt voor je tip voor de overgangen
Fransje_70 schreef:Werk aan de hand! Leer hem zijn benen bewust neer te zetten, bewust te buigen, bewust onder te treden. Lange slungelpaarden (en ook veel andere paarden) hebben vaak weinig bewustzijn van de achterkant, die is zo ver weg
Dus schouderbinnen, travers, renvers, wijken aan de hand leren in stap aan de hand en dan kijken wat ie doet. Wat hij al kan en wat hij moeilijk vindt. Dan leer je ook meteen goed te kijken naar zijn lijf en ga je zijn sterke en zwakke punten herkennen, en weet je waar je aandacht aan moet (blijven) besteden.
PS heb je recentelijk zijn tanden laten nakijken? Vanwege het achter de teugel kruipen en niet willen halthouden.
Dat aan de hand werken gaan we nu ook doen
We gaan snel eens een lesje plannen 
Tanden moeten idd nog een nagekeken worden, dat is vorig jaar gebeurd, maar zelfs daarna had hij het nog steeds met dat halthouden. Dat achter de teugel kruipen is iets wat wel meerdere jonge paarden hebben, dus daar maak ik me niet zo'n zorgen over...
Fransje_70 schreef:Is het je ruin Hyrano uit je ITP topic?
Zo ja, dan zou ik zeker gaan werken met werk aan de hand! Hij is zo langbenig en nog zo slungelig! Ik denk dat je hem echt veel tijd extra moet gunnen om zich verder te gaan ontwikkelen. Gericht trainen aan spieropbouw en vooral zoals ik al eerder schreef, werk aan de hand lijkt me helemaal geen verkeerde voor dit type paard.
Wat voer je hem? Hij kan ook nog wel eens wat extra gebruiken misschien. Iets als Muscle Impulse bijv.
Jep, dat is hij!
Hij krijgt nu sportbrok, maar ze hebben me idd al aangeraden om iets extra te geven. Ik ga eens kijken naar dat product!
), maar ik geef deze opmerking van die verkoper maar even mee. 