Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
fleur40 schreef:Goh goh, wat staan er hier sommige op scherp zeg!
ik lijk een vent, de ander zijn engels is niet goed...pfff...en het gaat hier nog steeds om onze paarden??
Enfin, dank jullie voor de goede tips etc. zijn er toch nog wat aardige mensen op het forum.
Met mij en mijn Paw is het goed gegaan en we gaan gewoon hard trainen samen...
groetjes Fleur (vrouw!)
Locanda schreef:Fleur, er zijn inderdaad subtiele, en minder subtiele gebruikers. Daarbij komen dingen op fora vaak botter over dan de bedoeling was.
Dan had het misschien grappig moeten zijn, zo niet spreken Bokkers (desnoods moderators/beheerders) mensen erop aan.
Verder denk ik dat je van de site nog wel een hoop kan leren, reacties 'kort door de bocht' heb je nou eenmaal overal.
Anyway, veel succes jullie samen!
)fleur40 schreef:Vorig jaar, vlak voordat ik hem kreeg is hij een week in de handen geweest van een zeer ervaren ruiter. Zij traint paarden voor haar vak, maar blijkbaar is alles wat hij geleerd heeft verdwenen.
ik heb zojuist mijn leraar gevraagd om te beginnen met de basics. (ik krijg al een half jaar les van hem) Vooral met de zitoefeningen, hij was daar erg blij mee en zei: ik weet precies wat je nodig hebt, maar dat zal erg zwaar worden voor jou en je mag pas stoppen wanneer ik het zegDat gaat me een les worden vandaag....
Mijn paard staat bekend als een zeer moeilijk te controleren paard met een eigen wil en bovendien bang van alles... Het enige wat ik het laatste jaar met hem bereikt heb is de intense band tussen ons. Hij volgt me overal, en als hij mijn autootje ziet aankomen als hij in de wei staat, komt ie aanlopen... Dat maakt van mij natuurlijk geen goede ruiter.... ik weet dat ik goed voor hem ben, zolang ik naast hem sta....nu ga ik vandaag proberen daar verandering in te brengen...want mijn partner begint al voor te stellen een ander paard te kopen....
Iedereen geeft op met hem, en dat is nu net mijn zwakte....ik kan hem niet opgeven...hij is daar veel te lief voor...
Well, ik hoop vanavond beter nieuws te kunnen brengen
thanks voor de reacties ..
gr Fleur
. Er is niets mis mee om je een beetje penny te voelen als het om je eigen paard gaat. Het is tenslotte geen fiets met haar. Emma_s_girl schreef:Hoi Fleur,
Ik ben 48 en heb sinds 9 maanden een nu 5 jarige PRE merrie + professionele hulp. Die heb ik als 'herintredende' en redelijk beginnende ruiter ook nodig, niets mis mee. Als volwassene leer je anders, ben je minder soepel en misschien ook niet zo snel in het oppakken als iemand op tiener leeftijd.
Maar je hebt het naar mijn idee nu goed aangepakt door met je instructeur in gesprek te gaan.
Wat sommige reacties in bokt topics betreft...niks van aantrekken als je kunt. Zoiets zegt vaak meer over de ander dan over jou. Je vraagt hulp, je stelt je kwetsbaar op en dan zijn ongenuanceerde reacties niet fijn.
Ik leer hier veel door mee te lezen over onderwerpen die ik interessant vind, en soms stel ik daar inhoudelijke vragen over.
Heel veel succes met de lessen en met je paard.
Mag ik trouwens vragen waar (in DK) je woont?

))Maflinger_S schreef:Hi Fleur, je verhaal is voor mij heel herkenbaar.
Ben zelf 7 jaar geleden na 20 jaar niet te hebben gereden weer begonnen. Heb na een jaar een hafje gekocht en begin nu pas, dus nadat ik al 6 jaar op haar rondhobbel, een beetje ruitergevoel te krijgen. Ben een gemiddeld getalenteeerde ruiter ...
Heb recentelijk een trainingsweek gedaan met mafje en dat was het leukste ponykamp ooit want ik had de leukste pony. Er is niets mis mee om je een beetje penny te voelen als het om je eigen paard gaat. Het is tenslotte geen fiets met haar.
Het is in mijn beleving dus helemaal prima om je de dingen af te vragen die jij je afvraagt. Ik kan me voorstellen dat je zoekende bent en het feit dat je les krijgt in een voor jou nog wat vreemde taal helpt ook niet mee. Het klinkt echter alsof je instructeur goed bij je past en snapt wat je nodig hebt. Gewoon lekker blijven doen wat goed voelt.
Laat die Bokkers maar modderen ...
))

)))miccamaaike schreef:Jammer dat mijn beste vriendin, die in Kopenhagen woont, hoogzwanger is, anders had ik jullie wel in contact kunnen brengen en had ze je misschien wel in je eigen taal kunnen helpen.
Hopelijk werkt de zitles voor je. Goed dat je er iig zo hard mee bezig bent!
Je hebt de goede instelling dus nu een paar jaartjes tijd nemen en je lacht om hoe knullig je je voelde toen je begon met rijden. Bob1976 schreef:Uit je post lees ik dat je in ieder geval de juiste houding hebt. Je zoekt het bij jezelf. Dan is het al 1-0 voor jou! ...
julius_juut schreef:Ik zou als ik jou was eerst een tijd lang gewoon lekker eindeloos stappen en leren je veilig op het paard te voelen. Een paard kan niet lekker ontspannen en rustig lopen wanneer zijn ruiter gespannen is.
Het zal de meeste paarden niet uitmaken dat ze niet hard moeten werken, en jij moet je eerst helemaal zeker leren voelen op een paardenrug voordat je verder gaat denken aan trainen en moeilijke dingen.
Laat die teugels en benen lekker hangen en ga eventueel eerst vanaf de grond oefenen met het gehoorzamen zodat je geen oorlog hoeft te voeren over hoe hard jullie gaan.
Een paard waar je zo gek mee bent zou ik ook zeker niet wegdoen alleen omdat het rijden niet fantastisch gaat. Als dat penny is ben ik penny and proud of it!
Rijden kan je leren, ook als je ouder bent, en zelfs het meest lome saaie sukkelpaard zal niet te rijden zijn wanneer je hem in de weg zit dus dat word echt niet beter wanneer je een ander paard zou kopen.
Een zwaar te rijden paard word gemaakt, niet geboren en is door zelf beter met hem bezig te zijn ook echt weer op te lossen.Je hebt de goede instelling dus nu een paar jaartjes tijd nemen en je lacht om hoe knullig je je voelde toen je begon met rijden.
dit is een gouden!
)) 
)
:-):-):-):-):-)