Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
piezze schreef:Ja kan wel in de goede houding lopen maar de term aan de teugel klopt niet denk ik. Nageeflijk klinkt al beter maar zonder teugels of contact is het lastig om na te geven. Ik ken een paard die aan het halster aan de longeerlijn zelfs aan te teugel loopt maar die is rijtechnisch prima voor elkaar en heeft geleerd om zo te lopen en vindt dat zonder teugels dus zelf ook fijner.
LoveBodin schreef:Lara_Silver schreef:TS, rustig maar hoor. Niemand vraagt hier om een foto. Ik gaf aan dat het moeilijk te beoordelen is zonder foto. Vervolgens, zonder een vorm van druk dus contact is het onmogelijk. Begrijp het goed, zelfs het licht aannemen van de teugels is een vorm van druk en contact. Dus ik ben benieuwd naar de uitleg achter je uitspraak 'geen enkele druk' je posts zijn ietwat onvolledig.
LoveBodin: Niet met je eens. Een goed gereden paard zonder hoofdstel zal niet 'aan de teugel gaan'. Het paard neemt simpelweg de correcte houding aan, maar is niet nageeflijk op de hand, die werkt immers niet in. Daarbij zal een paard dat zijn lichaam goed gebruik vanzelf de befaamde welving in de hals krijgen. Niet te vergeten dat houdingen ook getraind kunnen worden en er dus een goed onderscheid gemaakt moet worden tussen rijtechnische correctheid en een kunstje in het geval van optomingsloos rijden.
Maar wat is dan jouw defenitie van aan de teugel? Of nageeflijk in dit geval? Waarom heb je daar per sé de hand voor nodig?
Het kan ook zonder, je paard kan ook zonder teugels correct lopen.
@Goldenarrow, klopt, net zoals heel veel mensen (helaas) nog steeds zagen om in de krul te gaan. Al lijkt mij het lastiger om zonder teugels een soort 'valse knik' na te bootsen.

Lara_Silver schreef:LoveBodin schreef:
Maar wat is dan jouw defenitie van aan de teugel? Of nageeflijk in dit geval? Waarom heb je daar per sé de hand voor nodig?
Het kan ook zonder, je paard kan ook zonder teugels correct lopen.
@Goldenarrow, klopt, net zoals heel veel mensen (helaas) nog steeds zagen om in de krul te gaan. Al lijkt mij het lastiger om zonder teugels een soort 'valse knik' na te bootsen.
Dat zeg ik toch ook in mijn bovenstaande post? (zie dikgedrukt) Nageven is voor mij persoonlijk nog altijd nageven op de hand. Al prefereren anderen de term 'nageven op het been' in betrekking tot het hoofd. Dit vind ik onzin, nageven is namelijk nog steeds wijken voor de druk. Nageven op het been wil zeggen dat je paard vooruit of opzij gaat. Je kan impuls creëren met deze voorwaartse beweging. Die vervolgens opvangen (jawel met de hand en dus teugels), waarna het paard na hoort te geven op je hand, dat heeft dan wel weer betrekking tot het hoofd. Kortom nageeflijkheid is voor mij niet mogelijk zonder hand. Correct lopen kan zeker, als je paard actief is, op zit gereden is.
@_Nelleke_: Dat betwijfel ik ten zeerste, maar ik ben toch benieuwd naar de onderbouwing voor je uitspraak.

Citaat:Aan de teugel / nageeflijk / rijkunstig evenwicht , het komt uiteindelijk op hetzelfde neer: het optimaal gebruiken van het paardenlichaam teneinde het ruitergewicht op een "gezonde" manier te kunnen dragen.
Lara_Silver schreef:Voor mij valt dat niet onder de term 'nageeflijkheid'. Ik neem dat letterlijk, jij neemt het direct als het geheel. Voor mij is nageven nog steeds een element, dat samen met het rest van het lichaam in een samenspel tot de juiste houding leidt. Men kan het niet altijd met elkaar eens zijn helaas.
) maximuss schreef:@lara silver: dat is in de krul trekken en idd wijken voor druk maar dit heeft in de verste verte niets te maken met rijkunstig evenwicht. Wat jij bedoelt is gewoon basis hé: het aannemen van het bit en het volgen van de hand, da's geen nageeflijkheid.
Het ligt ook aan het feit dat wij de termen hier anders gebruiken, nageven is simpel wijken voor welke druk dan ook. Aan de teugel (enrêner le cheval) houd in wat jij verstaat onder nageeflijkheid, en als alles klopt is het paard 'encadré'. Voor mij is het geheel nog altijd taktmatisch bewegende paard, dat het ruiter op de juiste manier draagt, met een welving in de nek met het punt net achter de oren als hoogste punt. Om terug te komen op het paard in vrijheid. We proberen onder het zadel nog altijd na te bootsen wat er in vrijheid gebeurd. Daarom vind ik het bizar rijtechnische termen (dus het kunstmatig opwekken van zo natuurlijk mogelijke bewegingen) toe te passen op een paard in vrijheid. Dat is voor mij gewoon onlogisch.
lienus_dandy schreef:Ts je schiet steeds innde verdediging. Rustig.
LoveBodin schreef:Lara_Silver schreef:Voor mij valt dat niet onder de term 'nageeflijkheid'. Ik neem dat letterlijk, jij neemt het direct als het geheel. Voor mij is nageven nog steeds een element, dat samen met het rest van het lichaam in een samenspel tot de juiste houding leidt. Men kan het niet altijd met elkaar eens zijn helaas.
Maar hoe noem jij dan het hele plaatje? (Communiceert wat makkelijker denk ik)
, ik heb het al meegemaakt dat de termen die ze in streek A gebruiken in streek B, maar 100 km verder, iets heel anders betekenen. Maar da's in het nederlands soms ook zo.