Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-11-12 10:50

Geplaatst: 20-11-12 10:50

Amaryllis schreef:
Activerende didactiek? Is paardrijden niet al leren met al je zintuigen?

Ja, maar zou het niet nog beter kunnen door gebruik te maken van bewust leren, door reflectie en transfer toe te passen?

**Geplaatst**: 20-11-12 10:55

Geplaatst: 20-11-12 10:55

Uiteraard, maar ik moet toegeven dat reflecteren eigenlijk iets natuurlijks is. Ik wil altijd weten hoe een leerling/ruiter een les ervaren heeft en wat de grootste leerpunten waren. Die koppeling met verleden-heden-toekomst is onmisbaar om ook kleine succesjes die niet direct bij de ruiter opvallen te vieren (tadaa, koppeling adaptiviteit

)

**Geplaatst**: 20-11-12 11:07

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 20-11-12 11:07

Dat doe ik ook, Amaryllis. Ik geef na de les ook een samenvatting met punten waar we aan gewerkt hebben en hoe ze dat kunnen oefenen tot de volgende les. Ik vraag ook tijdens de les ook vaak of ze voelen wat ik bedoel, of ze het begrijpen, of ze het verschil voelen met de vorige keer dat ze die oefening reden. Maar wel altijd op een positieve manier.

**Geplaatst**: 20-11-12 11:12

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 20-11-12 11:12

Ja precies. Ik geef ook 'huiswerk' op, punten die de ruiters dan in de training mee kunnen nemen en waar we dan de volgende les samen opnieuw naar kunnen kijken. Zo voorkom je dat je lessen los zand worden waarin je elke keer aan een compleet ander punt gaat werken.

**Geplaatst**: 20-11-12 11:15

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 20-11-12 11:15

Yep. En ik schrijf na de les, als ik weer thuis ben, ook altijd in een boekje op wat we gedaan hebben en waar we tegenaan liepen. Bij de volgende les kijk ik dat vaak nog even door.

**Geplaatst**: 20-11-12 11:29

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 20-11-12 11:29

Waar ik me vooral aan stoor (misschien een beetje offtopic, maar goed) is dat jonge, dan wel beginnende ruiters vaak van beginnende instructeurs les krijgen. Dat is althans wat ik hier in de regio zie. Een werkelijk doodssteek voor kinderen met speciale behoeftes en het leren rijden. Je ziet te vaak dat er wordt gehandeld alsof er machientjes in de bak lopen (de ponys) en kinderen die zonder enig gevoel rijden. Doelen worden niet gehaald of voorbij gestreefd en het eeuwenoude didactische middel herhaling wordt veel te weinig toegepast.. Als ik dat zie, jeuken mn handen en mn stembanden!

[/offtopic]

**Geplaatst**: 20-11-12 12:31

Geplaatst: 20-11-12 12:31

Dat is denk ik vaak zo. Al zie ik ook héél veel oudere instructeurs die hetzelfde doen. Het is wel heel irritant dat ik ook vaak tijdens mij eigen lessen denk 'Hmm, dat zou ik op een andere manier zeggen'. Wijsneus

**Geplaatst**: 20-11-12 12:48

Geplaatst: 20-11-12 12:48

Amaryllis schreef:
Waar ik me vooral aan stoor (misschien een beetje offtopic, maar goed) is dat jonge, dan wel beginnende ruiters vaak van beginnende instructeurs les krijgen. Dat is althans wat ik hier in de regio zie. Een werkelijk doodssteek voor kinderen met speciale behoeftes en het leren rijden. Je ziet te vaak dat er wordt gehandeld alsof er machientjes in de bak lopen (de ponys) en kinderen die zonder enig gevoel rijden. Doelen worden niet gehaald of voorbij gestreefd en het eeuwenoude didactische middel herhaling wordt veel te weinig toegepast.. Als ik dat zie, jeuken mn handen en mn stembanden!

[/offtopic]

Dit vind ik ook heel erg. Zo'n vriendin heb ik ook. Een aantal jaren op een manege gereden in groepen van 13 man en 'geeft nu les' aan kleine kinderen, soort van privélesjes. Het stoort mij, omdat deze mensen vaak eigenlijk niet weten waar ze mee bezig zijn, hoe een paard moet lopen en waarom je welke training geeft.

Wat al eerder gezegd is, is dat je gevoel moet hebben voor het lesgeven. (even voor de duidelijkheid, ik geef geen paardrijlessen, sta alleen voor de klas)
Het ene kind leert niet zoals het andere kind en ook niet op hetzelfde tempo. Net als bij volwassenen. Een lesgever moet wat doen met deze verschillen en hoe je dit moet doen leer je deels door veel ervaring op te doen en dingen uit te proberen.
Zelf heb ik ook heel veel aan overleg met andere leerkrachten; gesprekken als 'goh hoe pak jij dit nou aan?' zijn erg waardevol.
En...als je tien keer iets op dezelfde manier hebt uitgelegd en er is nog geen verandering merkbaar, ga je de elfde keer niet dezelfde uitleg geven. Je moet het dus anders doen. Dat is wat veel mensen ook moeilijk vinden, die weten iets maar op één manier te brengen. Het vereist creativiteit en flexibiliteit.

**Geplaatst**: 20-11-12 13:08

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 20-11-12 13:08

Precies, en dat zijn dus de didactische handvatten die je JUIST bij die doelgroep nodig hebt. Ik kan mij daar soms echt helemaal over opvreten. Juist omdat bij de jonge kinderen vaak niet-geschoolde instructeurs in de bak staan.

Even een toevoeging: ik heb zelf ook geen ORUN gedaan, maar heb zoals gezegd wel mijn pabo-diploma. Ben eigenlijk het lesgeven ingerold door het helpen van mensen op stal en daar lessen van gemaakt. Wil niet zeggen dat ik (mijn eigen mening) slechter lesgeef dan iemand die wel de orun heeft gedaan, helemaal als ik hier zo lees dat er praktisch geen aandacht wordt besteed aan didactiek.

**Geplaatst**: 20-11-12 13:23

Geplaatst: 20-11-12 13:23

Zelf heb ik de 5-jarige HBO Paardensportopleiding in Deurne gedaan, waarbij er 2 opleidingen tegelijkertijd worden gevolgd; de 5 jarige HBO tot docent groen onderwijs (van praktijkonderwijs tot mbo niveau 4), met als specialisatie Paardensport/Paardenhouderij, en de 3 jarige mbo niv. 4 opleiding Instructeur.

Terugkomend op het instructeursgedeelte; de eerste 4 jaar van deze opleiding heb ik gevolgd op het NHB Deurne en het instructeursgedeelte was naar mijn inziens behoorlijk didactisch onderlegd.
Ook wij hebben les gekregen (dat is er zo ongeveer ingeramd) in verschillende leerstijlen (leerstijlen van Kolb), en hebben dit ook - zeker tijdens de instructeursopleiding - zeer vaak tijdens de opleiding in praktijk moeten brengen (lees; lesschema's maken, reflectie- en transferverslagen maken e.d.) .

Dus ja, bij mij op de opleiding is zeker weten veel aandacht besteed aan verschillende leerstijlen

**Geplaatst**: 20-11-12 13:41

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 20-11-12 13:41

in iedergeval, ben ik ook wel voor een cursus didactiek, gewoon nog wat extra's nog wat dieper erop ingaan, en dan vanuit verschillende standpunten. ik volg niet dagelijks bokt, maar als er zoiets georganiseerd word houd ik me aanbevolen om dit te gaan volgen!

**Geplaatst**: 20-11-12 13:45

Geplaatst: 20-11-12 13:45

TS ik ben het helemaal met je eens!

ze kennen vaak maar één riedeltje en blijven dat herhalen en als de ruiter het niet uitvoert luistert die niet
het komt niet in ze op dat die ruiter waarschijnlijk de instructeur verkeerd of helemaal niet begrijpt

ik geef mijn dochter op dit moment zelf springles
niet omdat ik kan springen want dat kan ik zelf nauwlijks, maar omdat ik begrijp hoe ze denkt en snap waar het probleem zit en hoe ik dat met haar kan oplossen
in de les ging ze er vaker langs als over, thuis heeft ze geen enkele weigering

**Geplaatst**: 20-11-12 14:04

Geplaatst: 20-11-12 14:04

Zelf geef ik nu o.a. 2,5 jaar manegeles, maar probeer nog elke les er op te letten dat elk kind weer anders leert en denkt. Het vergt enige creativiteit, want lesgeven aan bijvoorbeeld een zeer introvert kind zal je bijvoorbeeld al weer anders moeten aanpakken dan bij een heel extrovert kind, maar dat maakt het juist ook weer boeiend.
Een doener wil bijvoorbeeld graag concreet ervaren, wil echt het echt voelen, om vanuit daar te begrijpen hoe of wat. Dat terwijl een denker liever eerst iets observeert en het bijvoorbeeld rustig in zich op wil nemen, alvoor iets te kunnen begrijpen/uitvoeren.

Tevens probeer ik in mijn lessen veel interactie te houden met de ruiters, kijken waar en hoe ze in de les staan, vragen of ze begrijpen wat ik uitleg, etc.

**Geplaatst**: 20-11-12 14:07

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 20-11-12 14:07

En ja, soms dan betrap ik mezelf er ook op ineens in een bepaalt 'riedeltje' te praten, waarop ik dan weer snel anticipeer en denk: dat moet anders!!!
Denk dat zelfreflectie voor jezelf als instructeur soms ook best verhelderend (ook confronterend, maar dat maakt het juist goed) kan zijn

**Geplaatst**: 20-11-12 14:12

Geplaatst: 20-11-12 14:12

Heel goed topic!

Hier geen lesgever, maar leerling... Maar dit topic laat wel zien waar ik altijd tegenaan ben gelopen.

Heb diverse instructeurs gehad, maar ik liep telkens vast. Meestal doordat ik niet begreep waar ik mee bezig was, of wat ik moest doen. Dit tot irritatie van de instructeur, want als die zegt 'been', moet ik dat gewoon doen.

Nu heb ik eindelijk een instucteur, die heeft gezien dat er meer aan de hand is. Zelf wist ik het nog niet. (Behalve dat ik telkens tegen een muur aanliep, dat erváárde ik. Maar waarom?)

Kort geleden zijn er wat puzzelstukken op hun plaats gevallen, weet ik dat ik anders dingen in me opneem. Ik ben er zelfs mee naar de huisarts gegaan omdat het natuurlijk niet alleen met de paarden mij belemmert, maar ook in het dagelijks leven en voor met de opvoeding van mijn kids. Dit vertelde ik een ruime week geleden aan mijn instructeur, en hij luisterde. Ik voelde me gehoord, en zeker toen hij vertelde, dat hij al eerder in de gaten had dat hij mij op een andere manier les moest geven. Ik was zo blij! Hij vroeg of ik dat tijdens de lessen ook had gemerkt, en dat klopte wel. De lessen werden duidelijker. Er werd meer herhaald, tot ik het echt begreep. Ik kan ja zeggen, dan denk ik dat het doordringt, maar hij zag dan dat het niet zo was. Hij komt met veel voorbeelden, wat het beeldend maakt. Ook liet hij dingen weg, bedenk ik me nu: Hij vraagt altijd hoe het die week ging, en waar we aan gaan werken. Ik wist het dan ff niet, want ik kan me die week niet zo snel terug halen (geheugenprobleem?) Ik blijf dan ff denken... Nu beginnen we rustig met de les, kijkt hij hoe het gaat, en gaat vanuit daar verder met de les.
Na de vraagt hij altijd of er nog vragen zijn, of wat je in bijgebleven. Ik wist het niet. Had geen vragen op dat moment, en wat me is bijgebleven waren vaak juist de stukken die niet goed gingen.

Ik kreeg deze vragen dus op een gegeven moment niet meer, en het ging toch een stuk beter: ik zat niet meer zoveel in mijn hoofd. Ik ben dus echt zo blij dat ik deze instructeur ben tegengekomen, want hij kan mij beter lezen, dan dat ikzelf kan. En daar hecht ik echt heel veel waarde aan

**Geplaatst**: 20-11-12 14:14

Geplaatst: 20-11-12 14:14

Ik mis de rol van het paard een beetje in het verhaal. Het is niet alleen de instructeur waar je les van krijgt, maar ook van het paard. De lessituatie waar ik het meest van leer is een leerpaard, en een instructeur ernaast die vertaalt wat het paard mij nog meer aangeeft, naast wat ik al wel begrijp - en wat ik zelf nog meer of anders aan het paard zou kunnen vragen.
(En dat ik recht boven mijn paard moet blijven en mijn hakken niet moet optrekken en mijn linkerschouder niet moet optrekken en mijn handen naar beneden moet houden... maar dat zal ik wel nooit leren :roll:

).

Als ik zo'n les heb gehad, kan ik ook op andere paarden weer verder.

**Geplaatst**: 20-11-12 16:09

Geplaatst: 20-11-12 16:09

Prrrr, hoezo mis je het paard in dit verhaal. Ik ben het namelijk met murphy eens dat het paard het tempo bepaald. Verder ben ik van mening dat je eerst als ruiter moet zorgen voor de juiste kennis met daarbij samenhangend het gevoel en de ervaring.
Natuurlijk is het voor een ruiter heel fijn om met regelmaat op andere paarden te rijden die verder zijn als die van hem zelf, of niveau van rijden bij bv manege ruiters. Hierdoor krijgt de ruiter meer ervaring en gevoel bij bepaalde facetten en of oefeningen van het rijden. Als een ruiter weet wat hij moet gaan voelen, kan hij zijn paard daarin begeleiden en naar toe werken.

Ik ben niet van mening dat we het paard van alles moeten leren, als we hem los, recht en sterker maken in het lijf, zijn de oefeningen die we in de dressuur kennen geen kunstje maar een uitkomst van je trainingen. Maar das een andere discussie.

Laatst bijgewerkt door Japeloup op 20-11-12 16:16, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-11-12 16:13

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 20-11-12 16:13

Mooi verwoord Japeloup

Als een ruiter een goede basis heeft, kan hij deze toepassen op elk paard. Welliswaar ieder op zijn eigen manier, maar wanneer je een (kennis)basis hebt en het juiste gevoel voor paardrijden hebt weten te ontwikkelen door goede lessen kun je vanuit daar bouwen aan je paard.

Vandaar wellicht ook de uitspraak groen+groen=niet doen..

Gaat niet áltijd op, maar imo wel (te) vaak.

**Geplaatst**: 20-11-12 18:08

Geplaatst: 20-11-12 18:08

Ik mis in het verhaal het paard als lesgever, naast de instructeur. Het gaat dan uiteraard om de situatie dat je de ruiter leert rijden. Als je daar een goed leerpaard voor hebt, gaat het uiteraard ook over de manier waarop de instructeur kennis en ervaring overbrengt, maar is de invloed van het paard op die instructie heel groot.

Verder ben ik het erg eens met je opmerking dat de oefeningen geen kunstjes zijn, maar een resultaat van de gezamenlijke gymnastiek. Je bent daarin wederzijds afhankelijk van elkaars sterke en zwakke punten. Ik denk dat de instructeurs dat ook wel ter harte mogen nemen.

**Geplaatst**: 20-11-12 18:23

Geplaatst: 20-11-12 18:23

Prrrr schreef:
Ik mis in het verhaal het paard als lesgever, naast de instructeur. Het gaat dan uiteraard om de situatie dat je de ruiter leert rijden. Als je daar een goed leerpaard voor hebt, gaat het uiteraard ook over de manier waarop de instructeur kennis en ervaring overbrengt, maar is de invloed van het paard op die instructie heel groot.

Verder ben ik het erg eens met je opmerking dat de oefeningen geen kunstjes zijn, maar een resultaat van de gezamenlijke gymnastiek. Je bent daarin wederzijds afhankelijk van elkaars sterke en zwakke punten. Ik denk dat de instructeurs dat ook wel ter harte mogen nemen.

Maar dan praat je al over een situatie waarin je als instructeur invloed hebt op het paard van je lesklant. De meeste privé instructeurs moeten het gewoon doen met het paard dat de klant meeneemt...En helaas kom je dan nog vaak de combinatie groen + groen tegen hoor.
Op maneges zouden denk ik best wel verder opgeleide paarden ingezet mogen worden maar ook daar heeft de instructeur niet altijd invloed op, zeker niet als je 'alleen maar' op de manege werkt.

**Geplaatst**: 20-11-12 18:41

Re: Over lesgeven en leerstijlen

Geplaatst: 20-11-12 18:41

Ach.. hang er een duur prijskaartje aan...heb een mooi praatje en kom met wat grote namen waar je les van hebt gehad.... gil zo nu en dan GEWELDIG naar je klanten en ze zijn tevreden.
Rij je zelf dan ook nog in een wat hogere klasse dan je klanten en kan het helemaal niet meer stuk natuurlijk!!!
Kom het nog steeds veel te vaak tegen!!

**Geplaatst**: 20-11-12 18:42

Geplaatst: 20-11-12 18:42

Prrrr schreef:
Ik mis in het verhaal het paard als lesgever, naast de instructeur.

O zo. Ja dan snap ik je. Een paard is hoe dan ook een spiegel. Door middel van het paard weer je als instructeur of de ruiter het goed doet. Maar dat staat los van de graad van africhting van het paard.
Voorbeeld: als ik bij een nieuwe klant kom en ik laat ze draven en vraag ze om exact te doen wat ik ze vraag en daarbij afwachten wat de reactie van het paard is. Dan laat ik ze bv op verschillende manieren uitademen (hoog in de borstkast, laag uit de buik, kaken los, kaken gespannen, kort, in etappes steeds lager in de buik) dan voelen ze wat het paard daarmee doet en ik weet allang op welke manier het paard een mooie vloeiende overgang naar stap maakt. Dus het paard verteld hun op welke manier ze een overgang terug moeten maken.

**Geplaatst**: 20-11-12 18:59

Geplaatst: 20-11-12 18:59

japeloup jij was mijn dochter al kwijt na de eerste vraag

wat ik ook altijd heel apart vind
er zijn instructeurs die even zelf op het paard gaan om te voelen wat het paard doet
maar ik heb er nog nooit eentje gehad die dat bij één van mijn paarden wilde

ik rij trouwens de groene pony van mijn dochter ook zelf
merrie bijleren en dan voel je gelijk wat de ruiter voor fouten maakt en waar de problemen zitten bij zowel paard als ruiter

**Geplaatst**: 20-11-12 19:10

Geplaatst: 20-11-12 19:10

Hihi spatter natuurlijk lukt dat niet bij kinderen. Daar pak je dat anders aan, maar geloof dat je me wel snapt.

**Geplaatst**: 21-11-12 13:48

Geplaatst: 21-11-12 13:48

Prrrr schreef:
Ik mis in het verhaal het paard als lesgever, naast de instructeur. Het gaat dan uiteraard om de situatie dat je de ruiter leert rijden. Als je daar een goed leerpaard voor hebt, gaat het uiteraard ook over de manier waarop de instructeur kennis en ervaring overbrengt, maar is de invloed van het paard op die instructie heel groot.

Verder ben ik het erg eens met je opmerking dat de oefeningen geen kunstjes zijn, maar een resultaat van de gezamenlijke gymnastiek. Je bent daarin wederzijds afhankelijk van elkaars sterke en zwakke punten. Ik denk dat de instructeurs dat ook wel ter harte mogen nemen.

Heb even wat vetgedrukt: De instructeur dient het paard en ruiter te vormen. Problemen die zich tijdens de les voordoen zijn de leermomenten voor de ruiter en het paard. Het is dus niet het paard wat grotendeels bepaald want een instructeur kan bepaalde situaties ook voorkomen of juist oproepen. En moet dat ook in vele gevallen vanwege veiligheid bijvoorbeeld of niet op het niveau van de ruiter voorop te lopen.

Waar houden kunstjes op en beginnen oefeningen?? Het is niet zwart/wit. Soms is het erg handig een kunstje/truukje te gebruiken om een paard duidelijk te maken wat je van hem verlangt. Vervolgens kun je deze weer ombuigen naar een technisch goed uitgevoerde oefening. Zie het als een ezelsbruggetje wat frustratie kan voorkomen....

Idd is het didactische vermogen van sommige instructeurs bar slecht en op het onbeschofte af. Ik denk dat inlevensvermogen en fatsoen moeilijk aan te leren zijn met een cursus. Er zijn gewoon slechte en goede instructeurs én héle slechte en verdomd goede!!

Kwestie van uitproberen welke instructeur bij jou past. En als instructeur ook durven toegeven als het voor jezelf met een bepaalde combinatie niet klikt. Maarja, dat kosten centen hè....