Polly schreef:maar is die 'frustratie' niet begrijpelijk dan? Jij geeft je paard een hulp, paard reageerd niet naar wens, geeft de hulp nogmaals, paard doet weer iets anders, je zet hem zelfs nog stil om even tot jezelf te komen, geeft opnieuw de hulp, paard heeft er weer schijt aan.. dan is die lel toch een gerichte straf/aanwijzing volgens mij heeft het beest dan voldoende waarschuwingen gehad (zoveel krijgen ze er hier niet eens), ik zou me als TS zijnde daar niet zo schuldig om voelen.
Maar misschien zie ik het verkeerd, vind het wel interessant om te weten hoe anderen daarover denken.
Als mijn paard zó duidelijk aangeeft dat hij iets niet kan of niet begrijpt... dan heb ik daar wat mee te doen. Als je normaal met je paard omgaat, en 'm behandelt als levend wezen met emoties en gevoel ipv als een rij-robot (daarmee impliceer ik niet dat jij dat doet Polly) dan zal een normaal paard graag voor je werken. Paarden zijn coöperatieve dieren, 't zijn kuddedieren weet je wel... en als je iets normaal, vriendelijk en begrijpelijk vraagt zal een paard voor je willen doen wat je vraagt. Ook als hij het moeilijk vindt.
Dus als mijn paard niet op mijn hulp reageert dan zijn er een aantal mogelijkheden:
- ik heb die hulp niet goed gegeven (bijv. tegelijkertijd een tegenstrijdige hulp)
- hij heeft pijn
- de training is saai, ik moet dan dus voor afwisseling zorgen.
- paard probeert te bepalen wat er gebeurt, in dat geval heb ik dus steken laten vallen. Als je op mijn paard te afwachtend rijdt zal hij je vroeger of later letterlijk in het hek hangen.
Paarden maken alleen gebruik van de ruimte die ze krijgen. Het is aan de ruiter om het paard in goede banen te leiden. Verzet (bij het paard) hoort daar dus niet bij. Zodra je paard zich gaat verzetten doe je iets niet goed.
Je paard afrossen omdat je het signaal van je paard niet begrijpt is naar mijn idee oneerlijk en nodeloos geweld. En het enige wat je ermee bereikt is dat je het paard afstompt danwel dat je paard je terugpakt. Afhankelijk van het karakter van het paard.
Zoals mijn instructrice dat in de eerste les die ze me gaf al zo mooi zei: het paard heeft altijd gelijk!