Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-05-12 08:37

Geplaatst: 17-05-12 08:37

Ashkerlon schreef:
Ik kan niet zeggen dat ze echt ongemotiveerd is om te werken. Meer de instelling van "waarom moeilijk doen als het makkelijk kan?" Waarom zou je de hoeken van de piste uitrijden als je ze ook kan afsnijden? Das toch korter? Waarom zou je nagefelijk lopen als je zoveel meer kan zien met je hoofd gewoon recht? Vraag haar om te veruimen en te verkorten en ze doet het. stap-draf-galop doet ze meteen als je het vraagt. Echter met het scherpe bit net allemaal ietsje vlotter en gemakkelijker.
Vandaar ook: wie zou kiezen om dan maar het scherpe bit in te hangen en alles gemakkelijk te maken, of toch blijven dooroefenen met het zachte bit, tot het ook daar even vlot gaat. Ook al blijkt dit een werk van lange adem te zijn.

Zoals ik dit lees, kan ik alleen de conclusie trekken dat het paard nog niet goed aan de hulpen staat en de ruiter nog hard moet werken aan zichzelf.
Zeker het nageven is prettig voor een paard en dat is enkel prettig wanneer de ruiter de uiste hulpen gebruikt (dus eigenlijk geen hulpen geeft daarvoor)
Het niet door de hoeken gaan is ook zoiets, je moet het paard sturen en kan niet verwachten dat het vanzelf gaat. Lukt dat niet goed, dan is je communucatie niet goed genoeg.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-12 08:53

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-12 08:53

100% aan de hulpen is ze inderdaad niet. Zoals ik al zei, we zitten aan een bepaald maximum met ruimte tot verbetering. Ik heb nooit beweerd dat ik Anky ben

Maar ik zeg ook niet dat ze haar zin krijgt. Ze gaat door de hoeken, maar als ze de kans krijgt gaat ze die afsnijden. Met het zachte bit lijkt ze vlugger een gaatje te vinden.
Met de pelham moet ik inderdaad niet, of bijna niet, vragen om nagefelijkheid, dan komt het vanzelf omdat ik naar mijn gevoel, beter van achter naar voren kan rijden en de energie vanvoor opvangen. Met het zachte bit lijkt het opvangen niet sterk genoeg en ontsnapt de energie.
Met het zachte bit moet ik dus zelf veel meer moeite doen om die nagefelijkheid te bekomen. Wat ik niet erg vind, want ik leer er van

Wat dus ook niet betekent dat ik vol in de stang van die pelham hang! Ik raakt de stang amper aan.

**Geplaatst**: 17-05-12 09:04

Re: gemakkelijke weg of sukkelen tot het bittere eind?

Geplaatst: 17-05-12 09:04

Wat een gel*l...

In mijn ogen is het een rijtechnisch probleem. Mensen die grijpen naar 'zwaarder geschut' hebben geen zin of tijd om hun paard correct op te leiden of om te scholen. Ik begrijp dat het voor de ruiter prettiger is om iets snel en gemakkelijk voor elkaar te krijgen, maar ik ben er van overtuigd dat je dut later in de opleiding van het paard weer tegenkomt. Nou is het overigens wel lastiger om een paard om te scholen dan volledig zelf op te leiden, maar dat is een keuze die je bij de aankoop maakt.

Als ik in mijn hoofd mijn stalgenoten eens af ga die gekozen hebben voor 'de makkelijke weg' door er een ander bit, hulpteugel of stel sporen bij te pakken, is er eigenlijk geen een beter van geworden. Het ene paard zet zich vast, de andere toont taktfouten, verzet bij het paard, frustratie bij de ruiter. Het vastzetten is nog het ergst, ik merk dat menig ruiter dat niet eens opmerkt of vakkundig negeert...

Tijd en techniek zijn de enige twee dingen die zinvol zijn om uit je zadelkast te halen.

**Geplaatst**: 17-05-12 09:37

Geplaatst: 17-05-12 09:37

Tja, ik ben hier heel nuchter in. Het bit waar het paard het beste op loopt, is het juiste bit voor dat paard. Punt.

Ik heb zo ook eens op een paard gereden, heel politiek correct, met een dubbelgebroken KK trensje erin. Dressuur ging perfect, maar bij het springen werd die na de sprong erg heet env luchtte weg. Rijtechnisch alles wat ik had uit de kast getrokken, maar ik was aan het eind van mijn Latijn en ik vond het ook niet fijn zo. Want af en toe heb ik dat lichte en vriendelijke watertrensje tot achter zijn oren moeten trekken omdat we anders in de gordijnen hingen (paard stopte ook niet voor een muur ofzo).
Ik had twee opties: verder blijven sukkelen en wachten tot het moment dat het eens echt fout afliep of een iets zwaarder bit erin hangen. Ik heb gekozen voor een lichte pelham. En wonder boven wonder, dat paard sprong normaal, ik moest amper aan mijn teugels komen, quasi loshangend. In de dressuur bleef ik gewoon met het trensje verder rijden en ook daar geen problemen.

Ik ga dus niet meer voor wat correct is in andermans ogen, maar wat correct is voor het paard.

**Geplaatst**: 17-05-12 10:25

Geplaatst: 17-05-12 10:25

Ashkerlon schreef:
100% aan de hulpen is ze inderdaad niet. Zoals ik al zei, we zitten aan een bepaald maximum met ruimte tot verbetering. Ik heb nooit beweerd dat ik Anky ben

Maar ik zeg ook niet dat ze haar zin krijgt. Ze gaat door de hoeken, maar als ze de kans krijgt gaat ze die afsnijden. Met het zachte bit lijkt ze vlugger een gaatje te vinden.
Met de pelham moet ik inderdaad niet, of bijna niet, vragen om nagefelijkheid, dan komt het vanzelf omdat ik naar mijn gevoel, beter van achter naar voren kan rijden en de energie vanvoor opvangen. Met het zachte bit lijkt het opvangen niet sterk genoeg en ontsnapt de energie.
Met het zachte bit moet ik dus zelf veel meer moeite doen om die nagefelijkheid te bekomen. Wat ik niet erg vind, want ik leer er van
Wat dus ook niet betekent dat ik vol in de stang van die pelham hang! Ik raakt de stang amper aan.

Het gaat niet om "haar zin", het gaat om correct rijden. Ook mijn paarden gaan niet uit zichzelf door de hoeken, wsl niet eens over de hoefslag wanneer ik niet met mijn zit aangeef waar ze naar toe moeten. Heeft niks met "zin" te maken, maar met de juiste hulpen, waardoor het bijna als vanzelf gaat.
Je moet uit je hoofd zetten dat het paard niet wil of iets. Heeft echt puur met rijtechnische fouten te maken. Tuurlijk is dat niet erg, want we moeten het allemaal leren. Ook ik heb nog zat te leren. ik wil alleen maar zeggen dat je niet veel (snel) verder komt wanneer je denkt dat het paard zoveel inbreng heeft. Jij als ruiter moet er mee leren omgaan en zoeken naar een weg dat het paard het steeds leuker gaat vinden (dmv weinig hulpen en het paard niet onbedoeld te storen)
Opvangen moet met je zit, niet met je hand, dus daar heeft het bit niks mee te maken. (weer een basisfout - die zorgt dat je niet verder komt)
Ik ben niet tegen het scherpere bit voor af en toe, maar je moet het niet zien als (tijdelijke) oplossing want het maskeerd het echte probleem.
Ga ook vooral niet vechten ("tot het bittere eind"), want dan gebruik je zéker de verkeerde hulpen of de juiste hulpen maar op het verkeerde moment.

**Geplaatst**: 17-05-12 10:27

Geplaatst: 17-05-12 10:27

Gini schreef:
Tja, ik ben hier heel nuchter in. Het bit waar het paard het beste op loopt, is het juiste bit voor dat paard. Punt..

Ben ik het mee eens hoor.
Alleen zoals bij "dit geval" zijn er nog veel denkfouten over de basis, waardoor een scherper bit de fouten juist maskeerd.

**Geplaatst**: 17-05-12 10:44

Geplaatst: 17-05-12 10:44

Citaat:
Met het zachte bit lijkt ze vlugger een gaatje te vinden.

Met het scherpere bit krijgt ze die kans niet, want scherp bit.

**Geplaatst**: 17-05-12 14:32

Geplaatst: 17-05-12 14:32

superwoman schreef:
Gini schreef:
Tja, ik ben hier heel nuchter in. Het bit waar het paard het beste op loopt, is het juiste bit voor dat paard. Punt..

Ben ik het mee eens hoor.
Alleen zoals bij "dit geval" zijn er nog veel denkfouten over de basis, waardoor een scherper bit de fouten juist maskeerd.

Dat is waar! Eerlijk gebruik van het bit moet altijd centraal staan.
De hoeken uitrijden lijkt me nu idd geen moeilijk rijtechnisch onoverkomelijk probleem.

**Geplaatst**: 17-05-12 14:45

Geplaatst: 17-05-12 14:45

Gini schreef:
Tja, ik ben hier heel nuchter in. Het bit waar het paard het beste op loopt, is het juiste bit voor dat paard. Punt.

Als het gaat om mondstuk, geef ik je gelijk.
Alleen heb je het nu over een pelham, dus een bit met hefboomwerking. Een paard zal altijd beter "aanvoelen", aangezien de hefboom ervoor zorgt dat jij minder druk voelt en je paard meer. Jij rijd dus op een pinkjes, je paard heeft nog steeds hetzelfde gevoel.

Alleen consequent zijn in je manier van hulpen geven, zorgt ervoor dat je paard lichter aan de hulpen wordt. Eigenlijk is het zo simpel

Als je het in een bepaalde situatie niet red, moet je jezelf misschien (nog) niet in die situatie begeven.

**Geplaatst**: 17-05-12 14:58

Geplaatst: 17-05-12 14:58

sanne83 schreef:
Als het gaat om mondstuk, geef ik je gelijk.
Alleen heb je het nu over een pelham, dus een bit met hefboomwerking. Een paard zal altijd beter "aanvoelen", aangezien de hefboom ervoor zorgt dat jij minder druk voelt en je paard meer. Jij rijd dus op een pinkjes, je paard heeft nog steeds hetzelfde gevoel.

Pelham met quasi doorhangende teugeltjes of dubbelgebroken watertrensje dat bijna tot achter de oren getrokken wordt, ik denk dat ik wel weet wat ik als paard zou willen. Dresuur reed ik gewoon verder met dat trensje, want daar liep die wel goed op, geen reden om te veranderen dan.

Een zwaarder bit staat niet gelijk aan een hardere hand. Rukken en plukken aan een trensje wordt niemand beter van. Rijtechnisch oplossen is mooi, moet ook altijd eerste keuze zijn zeer zeker. Maar het is ook niet heiligmakend. Als het niet lukt, lukt het niet. Kan je mooi verder blijven rijden met je trensje, er gaat niets veranderen. Zwaarder bit kan je ook zien als een tijdelijk hulpmiddel.
Hulpmiddelen hebben vaak een negatieve bijklank, door het extreem verkeerde gebruik dat je soms ziet. Maar dat zijn mensen die zelfs een halster in een foltertuig kunnen veranderen. Dat is geen reden om hulpmiddelen af te zweren.

**Geplaatst**: 17-05-12 15:46

Geplaatst: 17-05-12 15:46

Gini schreef:
Zwaarder bit kan je ook zien als een tijdelijk hulpmiddel.
Hulpmiddelen hebben vaak een negatieve bijklank, door het extreem verkeerde gebruik dat je soms ziet. Maar dat zijn mensen die zelfs een halster in een foltertuig kunnen veranderen. Dat is geen reden om hulpmiddelen af te zweren.

Zo zie ik het niet.
Ben het wel eens met je reactie over een hulpmiddel. Prima!
Wanneer je zo'n scherper bit "tijdelijk" (wat is tijdelijk) gaat gebruiken, denk je dat veel hulpen er beter gaan dan dat in werkelijk is.
Wat er dan kan gaan gebeuren is dat je fout op fout op fout gaat aanleren, wat dus veel meer corrigeerwerk gaat opleveren.
Wanneer je 1 x in de maand een scherper bit pakt, kan het zelfs helpen om zo het verschil weer eens aan te voelen, maar het "tijdelijk achteren gebruiken, ben ik geen voorstander van.

**Geplaatst**: 17-05-12 21:12

Re: gemakkelijke weg of sukkelen tot het bittere eind?

Geplaatst: 17-05-12 21:12

Vaak DENKEN mensen alleen maar dat hun paard beter loopt op een ander bit. Hij geeft ineens wel na en gebruikt zijn lijf dus beter. Uh, nee. Hij knikt gewoon zijn hoofd omdat het bit pijn doet in zijn mond!

Zelfs met mijn paard die medicijnen moest om rustig te blijven omdat hij zo gevaarlijk was, bleef ik rijden met een trensje, en nu train ik bitloos met hem op M-niveau. Nou, als dat kon dan kan ALLES op de wereld.

Ik ben van mening dat een ander bit verschil kan maken, MAAR op een andere manier dan bijvoorbeeld hierboven geschreven. Mijn andere paard wilde bijvoorbeeld een dubbelgebroken bit niet goed aannemen, zodra ik contact kreeg met de mond verbrook ze dat contact door bijvoorbeeld achter de teugel te lopen. Toen heb ik een enkelgebroken bit geprobeerd en gek genoeg durfde zij die wel aan te nemen en kon ik met een goede contactteugel rijden, iets wat in het parcours erg belangrijk is. Zo'n bit lag blijkbaar beter in haar mond.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-12 21:51

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-12 21:51

shirleyp schreef:
Als ik in mijn hoofd mijn stalgenoten eens af ga die gekozen hebben voor 'de makkelijke weg' door er een ander bit, hulpteugel of stel sporen bij te pakken, is er eigenlijk geen een beter van geworden.

Ik kies ook niet voor de gemakkelijke weg

Pelham is voor springen en buitenrit, piste is met lichte bitje tenzij het een vreemde binnenpiste is, of een binnenpiste waarvan ik weet dat ze moeilijk doet. Paard moet dan gewoon niet trutten, punt uit. De volgende keer in dezelfde piste kan ik dan meestal het gewone, lichtere bit inhangen.

superwoman schreef:
Het gaat niet om "haar zin", het gaat om correct rijden. Ook mijn paarden gaan niet uit zichzelf door de hoeken, wsl niet eens over de hoefslag wanneer ik niet met mijn zit aangeef waar ze naar toe moeten. Heeft niks met "zin" te maken, maar met de juiste hulpen, waardoor het bijna als vanzelf gaat.

Tjah, ik ga er nog altijd van uit dat ik een paard heb en geen fiets... Het is geen robot die A doet als je op knopje A duwt. Ik heb uiteindelijk altijd het laatste woord, ook al moet ik dan harder in komen dan ik wil. Maar dat wil niet zeggen dat ze haar karakter of haar hoofd niet gaat gebruiken. Ik geef ze geen kans om de hoek af te snijden, met geen enkel bit. Maar weet wel dat het zachte bit mij meer werk bezorgd.

Gini schreef:
Een zwaarder bit staat niet gelijk aan een hardere hand. Rukken en plukken aan een trensje wordt niemand beter van. Rijtechnisch oplossen is mooi, moet ook altijd eerste keuze zijn zeer zeker. Maar het is ook niet heiligmakend. Als het niet lukt, lukt het niet. Kan je mooi verder blijven rijden met je trensje, er gaat niets veranderen.

Geef ik je gelijk in

Niet iedereen is even sterk in corrigeren van gedrag en dan kan een hulpmiddel, indien juist gebruikt, (zoals het woord het zegt) een hulp zijn.

Geryon schreef:
Vaak DENKEN mensen alleen maar dat hun paard beter loopt op een ander bit. Hij geeft ineens wel na en gebruikt zijn lijf dus beter. Uh, nee. Hij knikt gewoon zijn hoofd omdat het bit pijn doet in zijn mond!

Ik ben misschien geen topruiter, maar weet wel het verschil tussen inknikken en nageven. En nee, ze knikt niet in op de pelham. Pelham kan trouwens geen pijn doen als er geen druk op staat. De trensteugel heeft exact dezelfde werking als een gewone ongebroken trens. Het is maar als ik de stangteugel erbij neem dat ze eventueel pijn zou kunnen hebben. En ik neem gewoon even op, om meteen weer te lossen.

**Geplaatst**: 17-05-12 21:58

Geplaatst: 17-05-12 21:58

@ts.

Bij je openingspost dacht ik aan twee dingen: je timing bij het geven van aanwijzingen is verkeerd, en je creert ruis door die verkeerde aanwijzingen en het niet op tijd doorgrijpen in een intensiteit die aan komt. Als je een aanwijzing geeft die een paard mag negeren, creer je ruis. Als je een aanwijzing geeft die een paard negeert en die vervolgens niet wordt herhaalt in een intensiteit die aankomt, ook. Als je een aanwijzing geeft die qua timing niet goed zit, creer je in het beste geval ook alleen maar ruis, of je krijgt uiteindelijk een compleet verward paard).

Het zachte bitje, te soft zijn, niet durven ingrijpen en doorgrijpen veroorzaken de problemen die jij met je paard tegen komt. Een ander en scherper bit is de oplossing niet voor dit probleem maar een lapmiddel. En het is een kwestie van tijd totdat je ook met dit scherpere bit tegen dezelfde problemen aan gaat lopen.

Zoals al eerder is gezegd in dit topic: los dit rijtechnisch op, ipv de ruiterspeciaalzaak in te duiken naar een ander bit. Zoek de fout bij jezelf, en niet bij het paard.

En mijn advies is: gooi de bitoptomingen even in de kat, en ga grondwerk doen, ga problemen vanaf de grond oplossen (even niet rijden) en stap daarna over op rijden met touwhalster. En even geen buitenritten maken voordat het in de rijbak goed gaat! Verdiep je eens in Parelli.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-12 22:10

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-12 22:10

Nogmaals... topic staat bij Discussies, niet bij Praktijkproblemen.
Ik HEB geen problemen bij mijn paard. Mijn paard loopt de hoeken uit, blijft op de hoefslag, geeft me de gang die ik wil, loopt nagefelijk, doet alles wat ik van haar wil en meer, en dit allemaal op het zachte bitje

Alleen is het meer dan overduidelijk dat het zachte bitje mij stukken meer moeite kost dan de pelham. Op het zachte bit rij ik me rustig in het zweet terwijl ik met de pelham flierefluitend de piste door kan gaan als ik dit zou willen. Peerd heeft karakter... helaas voor haar heb ik dat ook.

Ik kan mij dus levendig inbeelden dat er mensen zijn die er enkel nog de pelham zouden in hangen en dus voor de easy way out gaan kiezen.
En ik weet ook dat er mensen zijn die de pelham nooit zouden aanraken en blijven aanprutsen met het lichte bit.
En vandaar dit topic, pure nieuwsgierigheid ten opzichte van andere mensen en hun meningen en om discussie uit te lokken en mensen na te laten denken.
Ik hoef geen tips ten opzichte van mij en men paard, toch niet via een forum. Ik heb een instructrice die meer dan geschikt is om me tips te geven en me bij te scholen waar nodig.

**Geplaatst**: 17-05-12 22:17

Geplaatst: 17-05-12 22:17

Ik zou voor het zachte bit gaan en leren rijden. Goed les nemen, paard aan de hulpen krijgen. Als jij je paard niet normaal door de hoeken krijgt zonder scherper bit, dan is er iets mis met je rijden en/of met de opleiding van je paard.

**Geplaatst**: 17-05-12 22:23

Geplaatst: 17-05-12 22:23

Ashkerlon schreef:
Ik kan mij dus levendig inbeelden dat er mensen zijn die er enkel nog de pelham zouden in hangen en dus voor de easy way out gaan kiezen.
En ik weet ook dat er mensen zijn die de pelham nooit zouden aanraken en blijven aanprutsen met het lichte bit.

Ik denk dat er reacties blijven komen omdat je eigenlijk maar twee opties geeft. Scherper bit of aan blijven prutsen.
Er is nog een derde optie; je beseffen dat je timing en consequentie in de hulpen niet goed genoeg is en les nemen om dat te verbeteren.

**Geplaatst**: 17-05-12 22:36

Geplaatst: 17-05-12 22:36

Ashkerlon schreef:
Nogmaals... topic staat bij Discussies, niet bij Praktijkproblemen.
Ik HEB geen problemen bij mijn paard. Mijn paard loopt de hoeken uit, blijft op de hoefslag, geeft me de gang die ik wil, loopt nagefelijk, doet alles wat ik van haar wil en meer, en dit allemaal op het zachte bitje Alleen is het meer dan overduidelijk dat het zachte bitje mij stukken meer moeite kost dan de pelham. Op het zachte bit rij ik me rustig in het zweet terwijl ik met de pelham flierefluitend de piste door kan gaan als ik dit zou willen. Peerd heeft karakter... helaas voor haar heb ik dat ook.

Ik kan mij dus levendig inbeelden dat er mensen zijn die er enkel nog de pelham zouden in hangen en dus voor de easy way out gaan kiezen.
En ik weet ook dat er mensen zijn die de pelham nooit zouden aanraken en blijven aanprutsen met het lichte bit.
En vandaar dit topic, pure nieuwsgierigheid ten opzichte van andere mensen en hun meningen en om discussie uit te lokken en mensen na te laten denken.
Ik hoef geen tips ten opzichte van mij en men paard, toch niet via een forum. Ik heb een instructrice die meer dan geschikt is om me tips te geven en me bij te scholen waar nodig.

Het eerste probleem dat ik zie, is dat jij niet ziet dat je een probleem hebt.
Je hoeft je met dat zachte bit niet in het zweet te werken, en ik vind het echt niet van karakter getuigen dat je dan maar naar die Pelham grijpt.
En soms is veranderen van instructie echt niet verkeerd om een "aha" -moment te krijgen. Dat "aha"-moment is iig zo te zien bij de huidige instructie nog niet voorgekomen. Niet op dat gebied iig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-12 22:55

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-12 22:55

Ik grijp helemaal niet naar de pelham? Heb ik niet net gezegd dat ik voor gewoon piste werk, altijd het lichte bit inhang? Meer zelfs, paard wordt in de thuispiste ook regelmatig helemaal zonder bit gereden. Never nooit niet dat ik er thuis de pelham inhang. Pelham is enkel voor buitenritten (en dan kan ik ook gewoon de teugel los op de nek laten liggen, zoals ik vandaag gedaan heb) of voor springen (wat automatisch op verplaatsing is, aangezien ik thuis geen balken heb)

aha-momenten krijg ik btw iedere les... hoef ik echt geen andere instructrice voor. Zoals ik al zei, die is meer dan bekwaam om de juiste weg te tonen.
Ik besef meer dan goed genoeg dat ik geen top-ruiter ben. En ik besef ook heel goed dat iedereen ooit gestart is als beginnend ruiter. En dat iedereen dan eens een moment heeft van "hmm... het zou wel eens veel makkelijker kunnen gaan als ik dit of dat doe". En dan is de vraag wat je doet. Naar het hulpmiddel grijpen op elk vlak van de training of afwisselen of verder blijven doen zoals je bezig bent in de hoop dat tijd wijsheid brengt.

**Geplaatst**: 17-05-12 23:35

Geplaatst: 17-05-12 23:35

Nu lees ik hier steeds dat die pelham zo zwaar en scherp is (waar ik het overigens niet mee eens ben

) maar nou heb ik een leuke voor de discussie. Paard loopt op trens regelmatig achter de teugel, wil geen aanleuning nemen en blijft hangen. Knikt in hals door naar beide kanten. Hang je er een pelham in paard neemt aanleuning, blijft gaan en komt niet meer achter de teugel.
Kwa mondstukken, de pelham is ongebroken, de trens of enkel gebroken of ongebroken. De bitringen zijn van de enkel gebroken D-ringen en van de ongebroken losse ringen.
Iemand ingevingen hoezo dat paard juist op die scherpe pelham zoveel meer aanleuning neemt en juist op dat zachte trensje niet. Ruiter is dezelfde, rijmanier is dezelfde. En ik kom nooit aan de stangteugel

Die hangt er voor jan met de korte achternaam aan.

Naar mijn idee, dit paard vind het "gesloten" zijn van het mondstuk en de scharen prettiger dan het losse van de O-ringen en D-ring. Sommige paarden houden niet van beweging in hun mond of aan de zijkanten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-12 00:04

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-12 00:04

Is het paard al eens gereden met een kneveltrens? Zo zou je kunnen testen of het ligt aan het gesloten gevoel van het bit

De pelham vind ik trouwens ook niet overdreven zwaar. Zolang je enkel de trensteugel gebruikt merkt het paard geen verschil ten opzichte van een gewoon bit. Behalve misschien dat die kinketting hangt te rinkelen en hypnotisch werkt

**Geplaatst**: 18-05-12 03:34

Geplaatst: 18-05-12 03:34

Ik denk dat het niks te maken heeft met het bit. Er gaat rijtechnisch wat fout, of je vraagt te snel te veel.
Er word veel te snel gegrepen naar zwaardere bitten, terwijl 9/10 keer een zachter/beter passend bit juist de oplossing is.
Ik heb mensen zien verongelukken met een instelling van, op de pessoa gaat het goed, en dan zie je ze steeds een bitring lager pakken want ponylief is wat stouter vandaag. Deze combinaties zijn niet positief afgelopen.

**Geplaatst**: 18-05-12 07:57

Re: gemakkelijke weg of sukkelen tot het bittere eind?

Geplaatst: 18-05-12 07:57

wij hebben meegemaakt wat jij schrijft en wij zijn doorgegaan en hebben doorgezet met zacht bitje in de wetenschap dat na verloop van tijd het paard vanzelf het bit zou gaan aannemen. Dat gebeurde ook na 4 à 6 weken. Wel deed ik met de buitenrit een slof om (was hengst) opdat we toch iets meer te vertellen hadden. Slof overigens nooit hoeven te gebruiken, was meer voor ons eigen gevoel.
Dus je moet de tijd nemen dat de hardheid in de mond (wellicht al eelt) slijt voordat je paard weer kan reageren op een zachter bitje.

**Geplaatst**: 18-05-12 08:54

Geplaatst: 18-05-12 08:54

En dan ligt het er ook nog aan dat misschien de dikte of vorm van dat "scherpere" bit beter bij de mond van je paard past waardoor hij fijner te rijden is. Dan zou je ook een meer basic bit kunnen proberen te vinden met die vorm en dikte.

Het idee achter rijden met een zwaarder bit en daardoor meer controle hebben is wat mij betreft nooit goed omdat je daarmee gaat rijden en trainen met het idee dat je door het paard meer pijn te doen meer voor elkaar krijgt. En het is een soort noodgreep naar controle ter compensatie van je traijningsfouten... dus nee. Ik zou voor het meer basic bit kiezen in die gedachte, maar dus wel met in je achterhoofd dat het dus kan zijn dat dat andere bit gewoon prettiger kan zijn voor je paard.

Je kan dit dus niet zo simpel stellen...

**Geplaatst**: 18-05-12 08:55

Geplaatst: 18-05-12 08:55

Geryon schreef:
Vaak DENKEN mensen alleen maar dat hun paard beter loopt op een ander bit. Hij geeft ineens wel na en gebruikt zijn lijf dus beter. Uh, nee. Hij knikt gewoon zijn hoofd omdat het bit pijn doet in zijn mond!

Dat is onwetendheid, onervarenheid, onkunde van de ruiter, daar kan het bit niets aan doen.
Men moet het scherpe(re) bit niet veroordelen omdat deze in onkundige handen valt, maar de onkundige handen zelf.