Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
. Tevens zie ik hem soms wel een knabbel doen maar het lijkt ook of hij graag achter de teugel wilt wegduiken, dus fijn constant aan het bit lijkt hij niet te zijn.
S_en_Z schreef:Paard is van een meneer geweest die er buitenritjes mee reed.. maar dat was niet zo'n succes.. paard raakt volledig over haar toeren als ze het erf af moet.. dus uhm.. die optie valt voorlopig af (we gaan er wel mee aan het werk.. maar voorlopig rustig aan)
Ze had een (groot) aanleuningsprobleem. Liep namelijk zo achter de hand en hoog opgekruld dat je helemaal geen contact had met het bit. Hoe korter je ze nam hoe meer ze ging krullen en de rug wegdrukte en als je IETS verbinding had dan stoof ze keihard onder je vandaan en was helemaal in paniek.
Binnen een paar dagen bleek al dat ze nog nooit bij een tandarts geweest was en ontzettend veel pijn moest hebben gehad (ik snapte toen direct waarom ze zich verstopte in stal als ze een halster zag)
Het heeft zeker 4 maanden geduurd voor ze onder het zadel en aan de longe haar hoofd durfde te laten zakken richting boeg/knietjes (zonder contact) en daarna nog enkele maanden tot ze haar neusje naar mijn hand toe durfde te duwen. We komen nu pas op het punt dat ze steeds meer de verbinding accepteert. Het kauwen is meer een uiting van spanning dan een te strenge hand want ik rijd met mijn pinken open (dus heb met 2 vingers de teugels losjes vast, ze kan ze zo van me pikken als zij haar neus er uit duwt wanneer ik mijn ellebogen span)
Ik denk dat ze heel lang met de onderhals erop heeft gelopen en kruis hoog, waardoor ze haar gewicht op de voorhand gegooid heeft en de achterhand "achter" is gebleven. Bij het wakker houden van de achterbenen (er komt steeds wat meer buiging in de achterbenen vind ik zelf) vind ze het gewoon heel moeilijk om naar de hand toe te blijven. Als ze iets achter de hand kan kruipen hoeft de achterkant niet aan het werk.
Over het algemeen heb ik nu eigenlijk bijna altijd wel een lichte verbinding, op de kauwtjes na (dan hangt er meestal kort een boogje in mijn teugels want als ik in de kauwtjes verbinding blijf houden zoekt ze de hand niet meer op maar kruipt ze er achter.)
Het paard dat zich ooit omdraaide als ze haar halster en/of hoofdstel zag is nu een paard die zelf naar je toe komt en zelf haar hoofd door het halster heen duwt tot hij over de oren komt.. en ze doet zelf haar hoofd tussen je armen omlaag en hapt naar het bitje terwijl je het hoofdstel op 1 hoogte houdt. Hebben we haar niet aangeleerd.. doet ze helemaal zelf... dus blijkbaar voelt ze zich goed
Ze was ontzettend slap en begint nu eindelijk sterker te worden. We hadden lekker balkjes gedraafd en een paar kruisjes gesprongen dus dit stukje galop was meer in en uitschuiven om haar lekker even te laten ontspannen. Stukjes pak ik haar iets terug, dan komt ze kort iets meer op het achterbeen.. en dan mag ze weer lekker naar voren. Wil eigenlijk dat ze in het zakken het neusje nog iets meer naar voren duwt maar blijkbaar red ze dat nog niet altijd. Maar vandaar dat ik in het 1e filmpje het schakelen klein houd. Als ik haar teveel "groot" laat worden dan valt ze terug in haar "makkelijke" manier van lopen. Het zag er wat traag uit en tegen het eind was het tempo fijn.. maar heb wel het idee dat ze het nodig heeft.
[RIJ-ITP] Mijn paard snapt het eindelijk
pien_2010 schreef:Jeetje wat een verhaal.
Enfin korte reactie terug: als mijn paard kauwt dan bedoel ik daarmee dat ze knabbelt op het bit (iets dat ik jouw paard ook een paar keer zie doen op het filmpje) en dat is goed want dan heb je contact met de mond. Dus dat was van mijn kant uit een positieve opmerking want je wilt toch juist dat fijne subtiele contact met de mond van je paard. Jij kent je paard zelf het beste dus als dat bij jouw paard een uiting van spanning is dan zal dat wel zo zijn.
Succes met je leuke paardje verder.
Ik vind het heel gek om te zeggen maar soms heb ik het gevoel dat gewoon fijn knabbelen net iets anders voelt dan wanneer ze spanning heeft en een kauw geeft om meer lengte. Weet natuurlijk heel niet over welke momenten je het had... had eerder een bericht dat ik sterk in mijn handen was want mijn paard deed telkens haar mond open.. dus schoot gelijk in standje verdediging omdat ik juist zo vriendelijk mogelijk ben met mijn handen..
Sky_As schreef:Ik zal heel heel eerlijk zijn, (ik heb de filmpjes niet gekeken, dus daar even geen oordeel over). Ik vind dat je met het (opbouwende) commentaar niet echt goed om kunt gaan. Je plaatst een topic, dus je weet dat mensen je "tips" gaan geven. Echter bij ieder stukje wat geschreven staat waarin staat dat je iets aan zou kunnen passen is het JA MAAR..... Misschien kun je het wat anders brengen, bijvoorbeeld, dit doe ik omdat dit en dit.... maar ik zal eens kijken of je tip werkt. (Nu lijkt het soms alsof je nogal eigenwijs bent, en toch naar niemand luistert, ook prima, maar dan kun je misschien aangeven dat je goed les hebt, en dus niet open staat voor tips) Geen oordeel dus over je rijden maar zoals het voor mij overkomt (dus misschien ben ik wel de enige die er zo over denkt) is het net of je op alles wat iemand je aangeeft hoe het eruit ziet (op het oog van buitenaf, wij kunnen niet zien hoe ze voelt!) commentaar hebt, of een "smoesje" waarom.
Verder vind ik dat je een leuk paard hebt.
Marcella_e schreef:jeetje sam! zo ken ik haar helemaal niet! ik zie normaal altijd een lekker ontspannen paard rond lopen. Waar gaat het mis?
Wat de oprichting betreft in galop ik zou eerst gaan werken aan kleine stukjes. Steeds terug naar de ontspanning, na een volte er iets meer op weer terug naar lengte en steeds de stukje verder uitbreiden. Ik neem aan ze nog steeds wel graag verlengen en ontspannen? Dat deed ze altijd heel goed!
Blijft ze wel recht of drukte ze haar kont nar binnen of naar buiten?
Het wordt tijd dat weer eens een sprongetje gaan doen! misschien knapt ze van de afwisseling ook weel even op!

Kelly_Taco schreef:Ik vind haar trouwens met name linksom en in galop wel erg scheef.
Ze drukt constant haar linkerschouder naar buiten en de billen naar binnen.
De binnenstelling zou ik even laten voor wat het is en veel meer rechtrichten.
Meer op je buitenteugel rijden.
ze mag op een balkje ook best wel wat rekken!
toen las ik later over de linkerschouder (daar dacht je vast aan toen je het typte) toen dacht ik oh volgens mij bedoeld ze toch echt rechtsom.
Sky_As schreef:Ik zal heel heel eerlijk zijn, (Nu lijkt het soms alsof je nogal eigenwijs bent, en toch naar niemand luistert, ook prima, maar dan kun je misschien aangeven dat je goed les hebt, en dus niet open staat voor tips) Geen oordeel dus over je rijden maar zoals het voor mij overkomt (dus misschien ben ik wel de enige die er zo over denkt) is het net of je op alles wat iemand je aangeeft hoe het eruit ziet (op het oog van buitenaf, wij kunnen niet zien hoe ze voelt!) commentaar hebt, of een "smoesje" waarom.
.
, een stuk prettiger lezen!
sanne83 schreef:Ik schrok nogal van het eerste stukje.
Je uitleg in dat topic over aanleuning klinkt namelijk altijd erg prettig, maar deze aanpak is natuurlijk volledig contraproductief. Als je al zou willen straffen, heeft het geen zin dat een half rondje later te doen. Je wilt verder dat ze langzamer gaat, maar je stopt er energie vanachter bij, heel tegenstrijdig. Het probleem bestaat naar mijn idee voornamelijk uit spanning en een klap geven zorgt dan alleen maar voor meer spanning en niet voor minder![]()
Ik zou vooral heel hard aan je houding gaan werken. Je ziet vooral in de voltes dat je niet mooi mee draait met schouders en hoofd, maar zelf je hoofd kantelt en eigenlijk zelfs je schouders soms de verkeerde kant op draait. Dit kan je paard aardig tegenwerken.
De andere filmpjes vind ik een stuk fijner, je ziet dat je een goede basis hebt gelegd op ontspanning. Waar het naar mijn idee misgaat is bij de aanleuning. Bij de ontspannen filmpjes heb jij een vrij los teugeltje, soms probeer je het los en ontspannen te houden en krijg je een beetje een los-vast verbinding. Ze moet die ontspanning die je in die filmpjes hebt, ook kunnen vinden met een wat stabieler contact.
Je ziet dat ze bij een stabieler contact heel veel spanning opbouwt en eigenlijk de rug wat wegdrukt. Ze heeft haar neus en hals heel mooi naar voren, maar lijkt geen mooie verbinding te maken van de schoft naar de hals. Ik zou dus heel simpel gaan rijden, veel buiging in voltes en slangevoltes en daarmee ontspanning zoeken met een stabiel contact en aandacht aan je houding in bochten besteden. Vooral niet te veel aandrijven, daar creëer je alleen maar meer spanning mee. Pas als ze echt tegen je buitenhand durft te duwen en daarbij ontspannen blijft, kan je gaan denken aan bijdrijven.


Als zij meer ontspannen is zit ik (vaak) beter mee.
Misschien moet ik maar terug naar de tijd van het NIET de volte in kijken maar gewoon Rijden. 