smeetjoew schreef:@MM: Zonder enige mate van aanspanning te verlangen, wordt een paard nooit sterker. Van achter naar voren naar je hand toe rijden en dat aan de voorkant ronder maken. Met die jonge beesten nog meer aan voorwaarts neerwaarts willen denken. Ze moeten simpel je hand willen volgen en dit dus niet te allen tijde maar doen. Elke keer checken of ze je hand naar beneden willen volgen, maar het hoofd niet verder willen laten zakken dan de borst. Dit steeds aan blijven vullen met een been.
Paard moet meer over de rug gaan lopen.
Ik kan niet veel opmaken uit sommige zinnen die je typt maar ik denk dat ik wel begrijp wat je bedoelt.
Ik zeg niet dat je maar moet geven en net zo lang moet gaan wachten.
Een jonkie moet de hand inderdaad gaan volgen, vanuit daar kan je in houdingen gaan wisselen.
Het belangrijkste vind ik het op eigen benen gaan lopen en balans gaan vinden.
Een paard moet dat niet gaan vinden door hulp van de ruiterhand.
Een paard ronder instellen wil niet zeggen dat het dan zijn rug meer gebruikt.
Een paard kan zijn rug gaan gebruiken als hij in balans/recht is en op eigen benen loopt.
Ik vind overgangen rijden. het in balans komen, stelling en buiging vragen, aanleuning in de ruiterhand vinden al heel wat aanspanning en (psychische) belasting genoeg voor een 3 jarige.
Je kan wel in gelijk heel veel van zijn lijf willen gaan vragen, maar in het koppie is net zo druk, zoniet drukker bezig als zijn lijf.
Daarom is lekker de tijd nemen erg belangrijk.
Tegen die tijd dat dat allemaal zo goed als bevestigt is, geeft je paard zelf aan dat je wat meer kan vragen (spelenderwijs) en dan ben je al weer een tijd verder.
Sterker worden doen ze zoiezo omdat er oefeningen gevraagd worden die ze nooit kenden.
Hoe meer je op deze leeftijd durft te wachten hoe beter hij straks is als hij 5 is en hoe langer je hem heel houd.