Geplaatst pipi94 schreef:laResidence schreef:
Hier heb ik zelf dus ook altijd al aangedacht
eigenlijk ben ik dus nooit echt zenuwachtig, maar ik denk onbewust toch wel.
want zoals je zegt met: teugels wat korter, dieper zitten, dat is idd wat ik steeds vaker ontdek bij mezelf
maarja, hoe kom je daar dan weer vanaf, en dan vraag ik me toch nog een beetje af of dat het wel is want met springwedstrijden in bekende omgeving en buiten is er niks aan de hand! misschien heb jij enig idee?
Het kán natuurlijk dat je er met dit stukje bewustwording uit bent maar soms is het mensenlijk brein erg uhhh vasthoudend haha. Er zijn natuurlijk massa's therapeuten die hun brood verdienen met zaken als neurofeedback en zo.
Mijn instructeur vroeger zei altijd:"je moet eerst je hart over de hindernis gooien, dan volgen ruiter en paard vanzelf."
Je kunt beginnen met, zoals Martie als schrijft, iemand kritisch naar je te laten kijken. Maar realiseer je wel dat bij elk incident waarin je paard staakt het "zie-je-wel-isme" bevestigd wordt.
haha, bedankt voor de uitleg!
ik ben van plan om gewoon lekker te gaan springen overal en nergens,
oefenparcoursen maar ook gewoon op wedstrijd, er hangt immers toch niets van af..
en kijken of het binnenkort beter gaat..
gewoon lekker afwisselend dressuren, springen en het bos in is mijn plan
