Bokt.nl

Cassidy schreef:

Overigens is het belangrijk dat je hem aan het werk houdt op het moment dat je langs de waterlijn rijdt. Zijn energie omzetten door zijn voeten te bewegen. Zijn focus weghalen van het water en op jouw laten richten. Herhalen, herhalen, en nog een keer herhalen. Al moet je honderd keer van de ene naar de andere kant langs die waterlijn...doorgaan. En als je omdraait, altijd naar het water toedraaien. Op een gegeven moment zal hij merken dat het water niet zeer doet.

Andere manier van aanpak is advance and retreat (methode die gebruikt kan worden op smalle ruiterpaden waar je niet heen en terug kunt) . Je loopt recht op het water af, en als je weet dat hij na 9 passen stopt, stop jij na 8 passen en zet je hem hetzelfde stuk achterwaarts weer terug. Geef hem de indruk dat je het water helemaal niet inwilt, niet door blijven pushen op het moment dat hij er net voorstaat. Gaandeweg naar voren tasten, tot hij met een voet in het water staat, en dan weer terug. Op het moment dat hij met twee voeten in het water staat (of er met vier voeten helemaal in) laat je hem stilstaan als beloning. Rust is beloning. Aansluiten rij je er doorheen, en als je er eenmaal doorheen bent, draai je om en ga je terug. Ook dit herhalen, tot het paard op zijn gemak is als hij door die plas moet.

Bij plassen helpt het ook om er rondjes omheen te rijden. Als je niet in de buurt van de plas komt, groot cirkeltje er omheen. Desnoods in draf. Regelmatig van hand veranderen door hem een wending om de achterhand te laten maken, maar altijd richting water. Cirkel gaandeweg kleiner maken, tot hij er ook een keer per ongeluk in stapt, doen alsof je niets hebt gemerkt en gewoon doorgaan.

Grootste fout die mensen kunnen maken is dat ze niet omkeren als een paard bijv. op een buitenrit eindelijk door die plas is gegaan. Een grote jump er overheen en ze kunnen door. Nee, omdraaien en er weer doorheen/overeen, desnoods 100 keer, tot het paard op zijn gemak is. Zo sluit je positief af en leer je hem niet bang te zijn voor water...

Cassidy schreef:

Je paard gaat er hard langs omdat hij heeft geleerd dat hij er dan snel aan voorbij is.
Je moet niet gaan trekken aan de teugels, je moet omdraaien en er weer langs. En weer omdraaien en er weer langs. Met het hoofd richting het enge ding draaien waar hij zo van geschrokken is. En al moet je er 100 keer langs, dan moet je dat 100 keer doen. Tot hij er niet meer van staat te kijken.

Paarden trekken zich aan elkaar op. Als je echt eraan wilt gaan werken dat je paard of pony daar niet meer van schrikt, dan moet je alleen met dat paard op stap gaan en aan het probleem gaan werken. Desnoods vraag je of je vriendin mee gaat op de fiets.

Heb je beide paarden daar apart voor getraind, kun je weer eens samen op pad. En dan nog, als een van jullie ergens een probleem heeft, dan behoort de ander te wachten tot het is opgelost. Dat kan wat tijd vragen. Maar ga niet doorrijden en verwacht ook niet van de ander dat hij met je meegaat als het probleem niet is opgelost, want zo los je het nooit op!

Samen buitenritten maken vraagt om discipline en duidelijke afspraken....