Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-10-11 13:52

Geplaatst: 08-10-11 13:52

garny95 schreef:
karakter wordt gevormd Johanna59, er worden geen vervelende paarden geboren of draken,

ik zie de optie masseur er nog niet bij staan, want wat dacht je van ordinaire spierpijn door verkeerd gebruik/ een verkeerde houding, overcompensatie of verklevingen ?
Een da is geen osteopaat. geen masseur en geen zadelmaker, onderzoek je zadel zelf ook eens grondig, je zal niet de eerste zijn waarbij er bevestigingsmateriaal uitsteekt aan de onderkant

Dus per definitie is alles 'lief ' wat geboren wordt?

**Geplaatst**: 08-10-11 13:53

Geplaatst: 08-10-11 13:53

Zo moet je het niet zien. In een kudde draait alles om dominantie en rang, niet of een paard lief is of niet. Zo werkt het nu eenmaal niet bij paarden.

**Geplaatst**: 08-10-11 13:55

Geplaatst: 08-10-11 13:55

dat zeg ik niet, er zijn ook paarden niet lief maar die hoeven per definitie niet dan vervelend te zijn of een draak, er is genoeg middenweg of is dat bij jou niet zo ?

**Geplaatst**: 08-10-11 13:57

Geplaatst: 08-10-11 13:57

Joolien schreef:
Zo moet je het niet zien. In een kudde draait alles om dominantie en rang, niet of een paard lief is of niet. Zo werkt het nu eenmaal niet bij paarden.

Ik denk dat je het anders moet stellen.. zo werkt het niet bij de paarden die JIJ kent. Niet ieder dier is hetzelfde denk ik. En misschien ben jij vooralsnog alleen dieren tegen gekomen die zich keurig aan de regels der natuur houden, maar zo is het niet altijd.

Wat ook nog een optie is... misschien geeft TS tijdens het rijden wel de verkeerde signalen af en neemt ze spanning mee waardoor het paard gefrustreerd raakt of angstig of domweg gewoon dwars. Weet wel dat er altijd maar eerst gedacht word aan medische zaken bij het dier.. maar misschien de ruiter ook een optie?

**Geplaatst**: 08-10-11 13:58

Re: Van super lief naar agressief

Geplaatst: 08-10-11 13:58

je hebt wel een sterk punt ceriadwen, wij als ruiters geven heel vaak dubbele signalen aan paarden, mooi dat je dat nog benoemd

**Geplaatst**: 08-10-11 14:01

Geplaatst: 08-10-11 14:01

Ceriadwen schreef:
Joolien schreef:
Zo moet je het niet zien. In een kudde draait alles om dominantie en rang, niet of een paard lief is of niet. Zo werkt het nu eenmaal niet bij paarden.

Ik denk dat je het anders moet stellen.. zo werkt het niet bij de paarden die JIJ kent. Niet ieder dier is hetzelfde denk ik. En misschien ben jij vooralsnog alleen dieren tegen gekomen die zich keurig aan de regels der natuur houden, maar zo is het niet altijd.

Wat ook nog een optie is... misschien geeft TS tijdens het rijden wel de verkeerde signalen af en neemt ze spanning mee waardoor het paard gefrustreerd raakt of angstig of domweg gewoon dwars. Weet wel dat er altijd maar eerst gedacht word aan medische zaken bij het dier.. maar misschien de ruiter ook een optie?

Het gaat niet over mijn ervaringen, dit zijn doodsimpele feiten.

Zo werkt het nu eenmaal, dat is niet mijn wijsheid.

**Geplaatst**: 08-10-11 14:05

Geplaatst: 08-10-11 14:05

Na de periode dat ik met mijn paard over de kop ben geslagen heb ik ontzettend veel angst gehad ( nog steeds hoor soms). Wanneer ik met instructie reed ging het rijden beter en had ik niet altijd problemen omdat ik dan zoiets had van, als ik nu eronder kom hoef ik niet te wachten op hulp maar komen ze me gelijk "redden". Hierdoor was ik iets zelfverzekerder plus dat mijn instructie het vaak eerder aan zag komen en ik dus gestuurd werd ( op tijd) om het te voorkomen. Wanneer ik alleen reed ging het vaak zat mis. Dus dat KAN een deel oorzaak zijn....

Desondanks is een deel van het "gewone" gedrag van mijn paard ook gewoon karakter. Bomproef, wanneer het hem uitkomt. Ik kan namelijk op de weg wel achter scooters aan om ze lik op stuk beleid te geven, terwijl hij de andere keer bijna een sloot in duikt omdat hij een scooter ziet. Ik kan de ene keer wel over een balkje heen, bij voorkeur 3 keer zo ruim, terwijl hij de andere keer simpelweg de moeite niet wil nemen zijn benen op te tillen en er dan maar dwars doorheen sjokt zo van dan houd ze misschien s een keer op.

**Geplaatst**: 08-10-11 14:14

Geplaatst: 08-10-11 14:14

Joolien schreef:
Het gaat niet over mijn ervaringen, dit zijn doodsimpele feiten. Zo werkt het nu eenmaal, dat is niet mijn wijsheid.

En wat nou als een paard niet in de opfok is geweest, of een paard moederloos is opgevoed. Dan Heb je al weer ander gedrag, wat dan volgens het boekje te verklaren valt.. alleen in de praktijk werkt dat ook niet altijd. Mijn oudste is nooit de opfok in gegaan omdat hij zichzelf half dood liet slaan en is een darm eersteklas soms, mijn jongste heeft in de opfok gestaan.. was een leider, is nu net pas geruind en is zo mak als een lammetje. Tot nu toe is het enige verschil wat ik bemerk tussen de opfok en niet opfok dat mijn kleinste door een plas water stampt, en mijn grootste denkt whoaaaaa das spannennnnnnd. Let wel, ik zeg tot nu toe... weet niet hoe het er over een half jaar of over 15 jaar uit ziet. Mijn grootste vind dat ik mijn best voor hem moet doen, mijn jongste doet graag zijn best voor mij. Ik blijf erbij, dat ook paarden karakter hebben.

Maar hier ging het topic niet over eigenlijk.. als ALLES uit de weg is voor wat betreft medische zaken.. dan blijft over.. de ruiter.

**Geplaatst**: 08-10-11 14:17

Geplaatst: 08-10-11 14:17

Ceriadwen schreef:
Joolien schreef:
Het gaat niet over mijn ervaringen, dit zijn doodsimpele feiten. Zo werkt het nu eenmaal, dat is niet mijn wijsheid.

En wat nou als een paard niet in de opfok is geweest, of een paard moederloos is opgevoed. Dan Heb je al weer ander gedrag, wat dan volgens het boekje te verklaren valt.. alleen in de praktijk werkt dat ook niet altijd. Mijn oudste is nooit de opfok in gegaan omdat hij zichzelf half dood liet slaan en is een darm eersteklas soms, mijn jongste heeft in de opfok gestaan.. was een leider, is nu net pas geruind en is zo mak als een lammetje. Tot nu toe is het enige verschil wat ik bemerk tussen de opfok en niet opfok dat mijn kleinste door een plas water stampt, en mijn grootste denkt whoaaaaa das spannennnnnnd. Let wel, ik zeg tot nu toe... weet niet hoe het er over een half jaar of over 15 jaar uit ziet. Mijn grootste vind dat ik mijn best voor hem moet doen, mijn jongste doet graag zijn best voor mij. Ik blijf erbij, dat ook paarden karakter hebben.

Maar hier ging het topic niet over eigenlijk.. als ALLES uit de weg is voor wat betreft medische zaken.. dan blijft over.. de ruiter.

Dat bedoel ik in grote lijnen ook te zeggen, omdat vaak het paard de schuld krijgt van iets, maar dat er altijd weer een oorzaak is waarom een paard zo doet wat wordt veroorzaakt door ruiter of medisch.

**Geplaatst**: 08-10-11 14:23

Geplaatst: 08-10-11 14:23

Ik heb geleerd dat ik geen sterruiter ben, en dus moet roeien met de riemen die ik heb en de fouten eerst bij mezelf moet zoeken. Ik weet dat mijn paard kompleet gezond is, passend tuig heeft, dit jaar de hele riedel aan medische wetenschap al voorbij heeft zien komen. Ik heb er ruiters opgezet die wel degelijk konden rijden.. maar tis en blijft een monster soms. En het kan niet zo zijn dat hij in de bak steigert ( van zogezegd pijn of iets dergelijks, om vervolgens 5 minuten later heerlijk los door het lijf aan de teugel buiten rond hobbelt. Dan is er wel degelijk een stukje karakter en eigenwijsheid bij hoor.

Maar goed.. anders word het zo'n ja nee topic.. dus maar bij het begin beginnen.. geen pijn, passend tuig dan de ruiter bekijken. gaat dat ook goed.. dan heb je gewoon een paard met een ochtendhumeur ( of zoals ze de mijne ooit eens hebben genoemd, een schizofrene autist).

**Geplaatst**: 08-10-11 16:21

Re: Van super lief naar agressief

Geplaatst: 08-10-11 16:21

Laat anders ook even haar hormoonspiegel controleren! Ik heb een merrie gehad die ook in 3 weken tijd van lief en schattig naar een monster veranderde. Vanalles geprobeerd en laten onderzoeken. Uiteindelijk bleek ze hormonaal in de war te zijn door een kwaadaardige tumor aan de eierstok. Ze begon heel dominant te worden. Het leek wel hengstengedrag.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-11 10:26

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-11 10:26

Myrddin schreef:
Wat misschien ook kan zijn is dat ze last van haar spieren heeft en dat kan veroorzaakt worden door alleen maar mais te voeren dit bevat voornamelijk zetmeel en een teveel hieraan kan de micro organismen in de dikke darm vernietigen die meehelpen om ruwvoer te verteren.
Misschien een idee om geen graan meer te geven maar wat goede kruiden (zeewier etc) en takken (wilg, berk, fruitboom, populier) Omega olie.
Als de arts toch al zo vaak komt misschien een keertje bloed afnemen of er tekorten zijn?
In ieder geval hoop ik dat je eruit komt want paardrijden is zo geen pretje en het zou niet leuk zijn als je op de voorpagina komt ivm een ongeluk.
Oh ja en een dubbel gebroken bit is echt niet zo zacht als men denkt, jammer genoeg.

okee, ik zal eens kijken naar wat kruiden

ze krijgt alleen een klein handje maïs als ze intensief werk heeft gedaan, om toch even wat binnen te krijgen. wat is dan wel een zacht bitje? ik dacht dat als je een 'dik' dubbel gebroken bit hebt, die het zachtst is. ze is namelijk erg gevoelig (in haar mond)..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-11 10:27

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-11 10:27

nyntje85 schreef:
Laat anders ook even haar hormoonspiegel controleren! Ik heb een merrie gehad die ook in 3 weken tijd van lief en schattig naar een monster veranderde. Vanalles geprobeerd en laten onderzoeken. Uiteindelijk bleek ze hormonaal in de war te zijn door een kwaadaardige tumor aan de eierstok. Ze begon heel dominant te worden. Het leek wel hengstengedrag.

okee!! ja, dat doet die van mij dus ook! hebben ook aan een (hersen)tumor gedacht, of iig aan een kronkel. waar kan je dit laten nakijken?

**Geplaatst**: 09-10-11 12:01

Re: Van super lief naar agressief

Geplaatst: 09-10-11 12:01

wat ik ooit begrepen heb als het zachtste bit word juist vaak als hard gezien, n.l een ongebroken trens (vaak ten onrechte stang genoemd) dit geeft met name druk op de tong, niet op de lagen die gevoeliger zijn doordat er bot onder zit en prikt niet in het gehemelte

ik ben zelf overgestapt van dubbelgebroken naar ongebroken en ben daar erg tevreden mee

**Geplaatst**: 09-10-11 12:11

Geplaatst: 09-10-11 12:11

Ceriadwen schreef:
Nou dat weet ik zo net nog niet. Ik heb namelijk een gelder van 9 die heel duidelijk per dag zelf wil beslissen wat er wel en niet gaat gebeuren. Zo kunnen we weken, soms maanden prima rijden en wil meneer zelfs doen alsof hij echt wel iets in huis heeft, om vervolgens als een maniak door de bak te gaan, steigerend, bokkend, en me via wat dan ook eraf te krijgen. En besluit ik dan om hem mee naar buiten te nemen, dan is het ook over. Vervolgens kan je dan ( als je geluk hebt) weer weken tot maanden iets doen wat hem op dat moment ligt.. buiten rijden, een groot feest, tot hij weer eens besluit dat dat het ook niet is... om vervolgens NOOOIT meer die dag het erf af te gaan. Met of zonder andere paarden, nee is dan gewoon ook nee. En dik 1.75 waar ik al eens onder heb gelegen, daar ga ik de strijd niet meer mee aan. Hetzelfde als een lesje meerijden, in een stille bak gaat de handrem erop, dan kan hij alleen met 2 km per uur, in een volle bak kunnen we alleen met 16 km per uur. In een stille bak kunnen we niet galloperen, maar in een drukke bak kunnen we het alleen in contra, buiten kunnen we dan weer wel galloperen op het been dat ik verkies.

Sommige paarden maken gewoonweg op een vervelende manier heel duidelijk hoe de vlag er die dag bij hangt, en zijn meesters in het voor jan met de korte achternaam zetten van het mensje. Ik heb besloten dat na 5 jaar strijd, ik gewoon maar geniet van de dagen dat we toevallig hetzelfde willen. Als ik lekker in mijn vel zit dan wil ik nog wel eens een beetje strijd aan gaan, en hem dan maar een beetje te prikkelen. Op andere dagen zoek ik wel wat anders te doen, dat we toch samen lol hebben en ergens mee bezig zijn.

Gewoon als voorbeeld.. we hebben afgelopen zomer de vierdaagse gereden, alle 4 de dagen geen gezeur van zijn kant, niet moeilijk doen, perfect luisteren, nergens van "schrikken". Dag 4 komen we over de finish, en meneer gaat totaal uit zijn pan en doet ALLES waarvan ik dacht dat hij het de eerste dag zou doen. Het sloeg werkelijk waar nergens op. Heb er zelfs een instructeur van de politie opgezet die heel wat ellende had meegemaakt al, en die zei uiteindelijk ook, ik weet het niet meer.

Ik noem het maar gewoon karakter... da's de enige manier dat ik ermee kan leven, want weg doen doe ik hem ook niet.

Één van mijn vorige paarden deed precies hetzelfde. Die heb ik op een gegeven moment helemaal laten doorlichten. Bleek dat hij aan
beide voorbenen artrose had en linksvoor ook nog eens hoefkatrol.
Zolang het niet te veel belast werd was er voor hem "mee te leven" maar vroeg ik teveel qua beweging had hij er pijn aan en dan
kreeg je dus dat soort gedrag. Toen ik eenmaal wist wat de oorzaak van dat gedrag was heb ik besloten hem in te laten slapen.
En dat was een heel moeilijke beslissing, maar tot nu toe heb ik daar nog steeds geen spijt van, want het kon alleen maar slechter
voor hem worden ...........

Nou wil ik TS niet meteen de stuipen op het lijf jagen, maar ik denk dus ook dat er waarschijnlijk lichamelijk iets niet goed zit. Een
paard gaat nou eenmaal niet bedenken dat hij vandaag eens geen zin heeft om mee te werken.

**Geplaatst**: 09-10-11 12:16

Geplaatst: 09-10-11 12:16

manex schreef:
Één van mijn vorige paarden deed precies hetzelfde. Die heb ik op een gegeven moment helemaal laten doorlichten. Bleek dat hij aan
beide voorbenen artrose had en linksvoor ook nog eens hoefkatrol.
Zolang het niet te veel belast werd was er voor hem "mee te leven" maar vroeg ik teveel qua beweging had hij er pijn aan en dan
kreeg je dus dat soort gedrag. Toen ik eenmaal wist wat de oorzaak van dat gedrag was heb ik besloten hem in te laten slapen.
En dat was een heel moeilijke beslissing, maar tot nu toe heb ik daar nog steeds geen spijt van, want het kon alleen maar slechter
voor hem worden ...........

Nou wil ik TS niet meteen de stuipen op het lijf jagen, maar ik denk dus ook dat er waarschijnlijk lichamelijk iets niet goed zit. Een
paard gaat nou eenmaal niet bedenken dat hij vandaag eens geen zin heeft om mee te werken.

Dat is wel een goed voorbeeld. Zoals ik zei, paarden doen altijd iets als een reactie ergens op.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-11 18:50

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-11 18:50

manex schreef:
Ceriadwen schreef:
Nou dat weet ik zo net nog niet. Ik heb namelijk een gelder van 9 die heel duidelijk per dag zelf wil beslissen wat er wel en niet gaat gebeuren. Zo kunnen we weken, soms maanden prima rijden en wil meneer zelfs doen alsof hij echt wel iets in huis heeft, om vervolgens als een maniak door de bak te gaan, steigerend, bokkend, en me via wat dan ook eraf te krijgen. En besluit ik dan om hem mee naar buiten te nemen, dan is het ook over. Vervolgens kan je dan ( als je geluk hebt) weer weken tot maanden iets doen wat hem op dat moment ligt.. buiten rijden, een groot feest, tot hij weer eens besluit dat dat het ook niet is... om vervolgens NOOOIT meer die dag het erf af te gaan. Met of zonder andere paarden, nee is dan gewoon ook nee. En dik 1.75 waar ik al eens onder heb gelegen, daar ga ik de strijd niet meer mee aan. Hetzelfde als een lesje meerijden, in een stille bak gaat de handrem erop, dan kan hij alleen met 2 km per uur, in een volle bak kunnen we alleen met 16 km per uur. In een stille bak kunnen we niet galloperen, maar in een drukke bak kunnen we het alleen in contra, buiten kunnen we dan weer wel galloperen op het been dat ik verkies.

Sommige paarden maken gewoonweg op een vervelende manier heel duidelijk hoe de vlag er die dag bij hangt, en zijn meesters in het voor jan met de korte achternaam zetten van het mensje. Ik heb besloten dat na 5 jaar strijd, ik gewoon maar geniet van de dagen dat we toevallig hetzelfde willen. Als ik lekker in mijn vel zit dan wil ik nog wel eens een beetje strijd aan gaan, en hem dan maar een beetje te prikkelen. Op andere dagen zoek ik wel wat anders te doen, dat we toch samen lol hebben en ergens mee bezig zijn.

Gewoon als voorbeeld.. we hebben afgelopen zomer de vierdaagse gereden, alle 4 de dagen geen gezeur van zijn kant, niet moeilijk doen, perfect luisteren, nergens van "schrikken". Dag 4 komen we over de finish, en meneer gaat totaal uit zijn pan en doet ALLES waarvan ik dacht dat hij het de eerste dag zou doen. Het sloeg werkelijk waar nergens op. Heb er zelfs een instructeur van de politie opgezet die heel wat ellende had meegemaakt al, en die zei uiteindelijk ook, ik weet het niet meer.

Ik noem het maar gewoon karakter... da's de enige manier dat ik ermee kan leven, want weg doen doe ik hem ook niet.

Één van mijn vorige paarden deed precies hetzelfde. Die heb ik op een gegeven moment helemaal laten doorlichten. Bleek dat hij aan
beide voorbenen artrose had en linksvoor ook nog eens hoefkatrol.
Zolang het niet te veel belast werd was er voor hem "mee te leven" maar vroeg ik teveel qua beweging had hij er pijn aan en dan
kreeg je dus dat soort gedrag. Toen ik eenmaal wist wat de oorzaak van dat gedrag was heb ik besloten hem in te laten slapen.
En dat was een heel moeilijke beslissing, maar tot nu toe heb ik daar nog steeds geen spijt van, want het kon alleen maar slechter
voor hem worden ...........

Nou wil ik TS niet meteen de stuipen op het lijf jagen, maar ik denk dus ook dat er waarschijnlijk lichamelijk iets niet goed zit. Een
paard gaat nou eenmaal niet bedenken dat hij vandaag eens geen zin heeft om mee te werken.

okee.. nou, ik hoop echt dat dat het niet is..

waar kan je je pard hiervoor volledig laten nakijken? iemand goede ervaringen?

**Geplaatst**: 09-10-11 19:38

Re: Van super lief naar agressief

Geplaatst: 09-10-11 19:38

Ik hoop ook voor jou dat het bij jou paard iets anders is.
Van mijn paard heb ik toen rontgenfoto's laten maken van o.a. z'n benen. Gewoon bij een dierenkliniek bij ons in de buurt.
Geen idee waar jij naartou zou kunnen. Is er bij jullie op het eiland geen kliniek?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-10-11 18:32

Geplaatst door de TopicStarter : 10-10-11 18:32

manex schreef:
Ik hoop ook voor jou dat het bij jou paard iets anders is.
Van mijn paard heb ik toen rontgenfoto's laten maken van o.a. z'n benen. Gewoon bij een dierenkliniek bij ons in de buurt.
Geen idee waar jij naartou zou kunnen. Is er bij jullie op het eiland geen kliniek?

nee, schiermonnikoog is nogal klein. maar als het nodig is, moet ze maar mee op de boot. als er niets aan de hand is, is het mooi, maar wel zonde van het geld. alleen de boottocht kost al 150 euro..

**Geplaatst**: 10-10-11 18:43

Re: Van super lief naar agressief

Geplaatst: 10-10-11 18:43

oei, dat worden dure foto's dan. Misschien eerst een telefonisch overleggen met een da? Misschien dat
die nog een oplossing weet? Hier was vroeger een da die een mobiele rontgen had. Die kwam met het
hele spul op stal, maar of er nu nog dierenartsen zijn die dat doen?
Kan het me niet voorstellen eigenlijk.

**Geplaatst**: 10-10-11 19:16

Re: Van super lief naar agressief

Geplaatst: 10-10-11 19:16

ER zijn nog wel da die dat doen hoor, maar of ze ook naar ts kunnen en willen komen weet ik niet.

**Geplaatst**: 10-10-11 19:31

Re: Van super lief naar agressief

Geplaatst: 10-10-11 19:31

Toch zou ik eerst het gebit na laten zien.
Als elke maand de veearts komt, dan moet deze arts wel zo deskundig zijn om de onderkaak te kunnen navoelen op goed verschuiven in de breedte en in de lengte.
Wel aangeven, de meeste veeartsen zijn er niet mee bekend of geen expert om een rijprobleem te zoeken in het gebit

**Geplaatst**: 10-10-11 19:35

Geplaatst: 10-10-11 19:35

Doet ze het alleen onder het zadel of kan ze ook in de omgang zo plotseling omslaan?

**Geplaatst**: 17-10-11 15:17

Geplaatst: 17-10-11 15:17

seester schreef:
manex schreef:
Ik hoop ook voor jou dat het bij jou paard iets anders is.
Van mijn paard heb ik toen rontgenfoto's laten maken van o.a. z'n benen. Gewoon bij een dierenkliniek bij ons in de buurt.
Geen idee waar jij naartou zou kunnen. Is er bij jullie op het eiland geen kliniek?

nee, schiermonnikoog is nogal klein. maar als het nodig is, moet ze maar mee op de boot. als er niets aan de hand is, is het mooi, maar wel zonde van het geld. alleen de boottocht kost al 150 euro..

Er komt op Schier wel altijd een osteopaat hoor, dus dat zou je zeker kunnen meenemen.
Daarnaast is mijn advies om ze volledig door te laten meten door Den Hoek(www.holistischdierenarts.nl), maargoed dan moet je helemaal naar Utrecht en ik weet uit eigen ervaring dat, dat ontzettend lastig is. Maar wel zeker heel goed(het heeft mijn paard ontzettend geholpen).

Ik zeg ook pijn. Zadel dat niet past, vastzittende wervels en verkeerde manier van trainen/rijden, gebit het kan zoveel zijn. Ik zou echt alles uitzoeken en daarna pas aan een hersentumor oid gaan denken.

**Geplaatst**: 17-10-11 20:29

Re: Van super lief naar agressief

Geplaatst: 17-10-11 20:29

Heel interessant dat de ergste paarden ziektes en paarden problemen hier voorbij komen.

Maar er is niemand die even een reactie van herkenning geeft op mijn advies.

Eerst het gebit na laten zien.