Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-08-11 11:28

Re: zal ik wel... of zal ik niet?!

Geplaatst door de TopicStarter : 24-08-11 11:28

Nou ik weet t niet meer hoor.. ik heb niet eens gelongeerd, alles ging mis behalve t borstelen.....

**Geplaatst**: 24-08-11 11:31

Geplaatst: 24-08-11 11:31

ik zou de bijrijder het paard laten doorrijden. Zelf kun je voorlopig een ander, braver paard bijrijden. Zodra het paard de kuren heeft verleerd probeer je het weer.

Je angst is denk ik niet voor niets, jij en het paard voelen allebij dat je het gedrag niet aankunt. Erop stappen is op dit moment dan ook vragen om problemen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-08-11 11:37

Re: zal ik wel... of zal ik niet?!

Geplaatst door de TopicStarter : 24-08-11 11:37

Ja daar heb je gelijk in. Maar ik snap t niet, ik wil t zo graag. Ik sta er echt voor open, had me helemaal voorbereid en dan fit. We hebben zon goede band, ik kán verder alles met der en dan dit.... Waarom?

**Geplaatst**: 24-08-11 11:59

Re: zal ik wel... of zal ik niet?!

Geplaatst: 24-08-11 11:59

Vertrouwen is iets anders dan respect. Ik denk dat je het vertrouwen wel hebt van het paard maar niet het respect. Ga er lekker op de grond mee aan de slag om aan het respect te werken en laat de bijrijder het rijwerk doen. Pas als je met eigen ogen ziet dat ze de kuren niet meer vertoont kun je echt gaan geloven dat jij het paard aankunt... en als jij het gelooft gelooft het paard het ook. Nu zitten de valpartijden nog in je achterhoofd, en als je eraan denkt lok je het gedrag onbewust uit. Ga er pas weer op als jij echt gelooft dat het niet meer voor zal komen.

Het is geen schande hoor. Je bent waarschijnlijk een goede ruiter, maar een ruiter is iets anders dan een trainer; hier moet nu een trainer mee aan de slag.

**Geplaatst**: 24-08-11 13:21

Re: zal ik wel... of zal ik niet?!

Geplaatst: 24-08-11 13:21

Ik ken je probleem, TS. Hier ook een angstige ruiter die een groen paard kocht :Y)

Toen die mij zo ging uitproberen ben ook ook best bang geworden, heb zelfs een tijdje niet gereden omdat ik er niet meer op durfde...

Nu is de mijne niet zozeer bokkig, maar toch... Het heeft mij heel erg geholpen door eerst een paar keer gewoon te gaan stappen met iemand anders en een ander, rustig paard erbij. Maar op gegeven moment heb ik tegen mezelf gezegd 'nu niet zo aanstellen en hup erop!'. Naja, paard opgezadeld, draad van de bak dicht gedaan en erop gegaan. Heb de eerste keer geloof ik geen eens galop gedaan

Gewoon pas draven als ik me in stap goed genoeg voelde.

Nu is m'n vertrouwen in m'n paard heel veel gegroeid en dit krijg ik dan ook 100% terug van 'm.

**Geplaatst**: 24-08-11 14:17

Geplaatst: 24-08-11 14:17

Goede begeleiding is het halve werk!

Ik durfde ook niet meer op mijn pony, die was als een gek aan het steigeren en we hadden echt rodeo,
en we bouwde daarom beide spanning op.
Toen vond ik iemand van me les wou geven die stevig in haar schoenen staat en overwicht heeft,
die ik totaal vertrouw en mijn pony ook en nu gaat het echt super.

Was trouwens ook altijd bang met steigeren, maar als ze het nu doet heb ik zo iets van,
doe jij maar lekker gek, als je maar wel weet dat ik de baas ben.
Ben echt niet meer bang voor mijn pony, ze krijg me er mooi niet af.

**Geplaatst**: 24-08-11 20:25

Geplaatst: 24-08-11 20:25

En? Hoe is het gegaan? Ben je erop gestapt?
Heb je verhaal zitten lezen, maar ik denk, hoe moeilijk het ook zal zijn, toch moet proberen en al je moed bij elkaar moet schrapen en er toch weer op te stappen.
Zoals je zelf al zei, zal ik haar eerst lekker gaan longeren, of je bijrijdster laten rijden, en dan er gewoon om weer eens mee te beginnen een rondje op uitstappen.Zo, daarvandaan, steeds weer een beetje langer en langer, en binnenkort rijd je er zo weer mee in de rondte!

Ben benieuwd hoe het vandaag gegaan is... laat het even weten he?

**Geplaatst**: 24-08-11 20:31

Geplaatst: 24-08-11 20:31

Noahlady: Dit is de post van TS van vandaag...

laura_power schreef:
Nou ik weet t niet meer hoor.. ik heb niet eens gelongeerd, alles ging mis behalve t borstelen.....

**Geplaatst**: 24-08-11 20:38

Geplaatst: 24-08-11 20:38

Punt is gewoon eigenlijk verstand op nul en met hulp ernaast opstappen. Het zal even duren, maar doorzetten is nu wel het belangrijkst!

Ik heb hetzelfde gehad met mijn paard toen ze nog jong was en ik er gigantisch afgevallen was tijdens een poging doen van aangalopperen. Ik was alle vertrouwen in haar kwijt (qua rijden), en met goede hulp heb ik mijn angst om op haar te rijden overwonnen. Ze is ook een maand weggeweest om verder door gereden te worden, en daar deed ze het perfect! Na een paar keer rijden, toen ze weer terug was, wou ze me er weer tijdens aanspringen van de galop op een gemene manier afbokken, en toen knapte er iets in me.... Ik heb haar toch even een paar flinke petsen over haar kont gegeven en sindsdien heeft ze me dat nooit, maar dan ook nooit meer geflikt. Blijkbaar had ik dat moment even nodig dat ik op durfde te treden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-11 07:16

Re: zal ik wel... of zal ik niet?!

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-11 07:16

ja ik wilde er ook echt op gaan, dat was het niet.
maar in de stal raakte ik al o gefrustreerd en boos op mezelf dat ik dan helemaal boos word.
niet op paard hoor! maar op mezelf.
dan hoeft het van mij al niet meer. dan word ik driftig en verdrietig. en stom van mezelf, later heb ik daar dan spijt van.......
zo stom

en trouwens ik word ook gepusht, want de bijrijdster zegt steeds, ja heb je nou al gereden? hoe is het gegaan? ja je moet wel wt doen hoor, anders is het zielig voor het paard.
en die moeder, mijn schoonmoeder, waar het paard van is, die zegt ook steeds dat ik der op moet gaan en dat ze hem anders wel zal moeten verkopen als ik er niks mee doe.

want de bijrijdster is een week weg, die komt vrijdag weer terug.
morgen.

maar het is toch helemaal niet erg voor een paard van 5 als die een week stil staat, of maar 3 x in de week gereden wordt?

**Geplaatst**: 25-08-11 08:24

Re: zal ik wel... of zal ik niet?!

Geplaatst: 25-08-11 08:24

Nee hoor, mijn paard heeft het van de winter 4 weken lang moeten doen met losgooien, wandelen en poetsen. En die was toen 4,5.
Kan 'm nu alsnog een paar dagen stil laten staan, ik rij echt geen 7 dagen in de week.

en doe je ook longeren? Als ik een keer niet wiil rijden (of niet durf omdat het vrij onrustig weer is of m'n paard best lang stil heeft gestaan) dan doe ik longeren. Eerst even zonder bijzet stappen, draven en galopperen en dan pessoa vastklikken en aan het werk. Is m'n paard toch bezig, zonder dat ik erop moet.

**Geplaatst**: 25-08-11 08:44

Geplaatst: 25-08-11 08:44

Dat ligt aan het paard of ie er wel of neit tegen kan.
Maar waarom d'r nu meteen weer op? Bouw toch eerst wat op met dat paard. ga longeren, grondwerken, VD-en, Lange lijnen...
Kweek nou eerst eens vertrouwen bij jezelf in jezelf EN dat paard.

Je hebt angst en dat moet je onderkennen en daarna kun je er aan gaan werken. Samen met het paard. En dan graag met begeleiding. Eerst eens goed longeren en dan bijv uitstappen teriwjl iemand d'r vast houdt. Niks van het paard vragen dus en zo eerst eens vertrouwen opbouwen dat je er ook gewoon op kunt zitten.

**Geplaatst**: 25-08-11 09:03

Geplaatst: 25-08-11 09:03

Ja maar als je paard een spelletje met je speelt, mag je best een boos worden op het paard
i.p.v jezelf als hij staat te klieren.

Ik heb echt het zelfde gehad,ik durfde echt niet meer.
Mijn pony was altijd braaf omdat ze geen energie had omdat ze haar broodmager kochten,
toen ze wat meer energie kreeg begon ze aan de hand te steigeren.
Toen wou ik gaan rijden, ze was super braaf met de rest alleen ik steeg op,
gaf zachtjes been en boem, vol op steigeren en echt een rodeo van een kwartier.
Eigenlijk heb ik toen al iets fout gedaan, want ik had er gewoon op moet blijven,
maar toen ik na een kwartier rodeo eindelijk een rondje normaal kon stappen ben ik er af gegaan.
Toen heeft mijn zusje het nog eens geprobeerd en dat was al helemaal drama,
ze steigerde eerst heel hoog, toen een paar flinke bokken en ik zag mijn zusje er flink hard afvliegen.
Dus wij hadden ook al niet meer zoveel moed mee, hadden echt zo van wat moeten we hiermee.

Gelukkig heeft onze stal eigenaar ons er op gewezen dat niet alleen wij spanning in de bak hadden,
maar mijn pony ook. Dus toen zijn we eerst gaan wandelen enz. in de bak, daarna zijn we er
op gegaan en alleen gestapt, terwijl iemand hem vasthield.
Daarna hebben we iemand gevonden die ons les gaf, en ze gaf ons beide zo veel vertrouwen
dat het sinds dien bijna altijd super gaat. Nu rijden we weer gewoon alleen,
en springen we ook. En dat binnen nog geen half jaar, het vertrouwen is weer helemaal terug!

Dus wat ik probeer te zeggen is, ookal ben je bang, zoek iemand die je les kan geven waar je zelf op vertrouwd.
En ga de eerste paar keren lekker aan de longeerlijn, dan kan de gene die je les geeft altijd ingrijpen en
kan er niet veel gebeuren. Over win je angst, want volgens mij voelt je paard die ook heel duidelijk,
daarom gaat hij klieren.

**Geplaatst**: 25-08-11 09:05

Geplaatst: 25-08-11 09:05

laura_power schreef:
maar het is toch helemaal niet erg voor een paard van 5 als die een week stil staat, of maar 3 x in de week gereden wordt?

Die van mij is net 6, en ik rijd haar misschien 4x per week, soms wel minder,
ik gun haar gewoon ook wat dagen rust.

Zoek iemand in je omgeving die je les kan geven!
Waar woon je?

**Geplaatst**: 25-08-11 09:10

Re: zal ik wel... of zal ik niet?!

Geplaatst: 25-08-11 09:10

Ik zou er niet meer opgaan, de kans dat je helemaal angstvrij op zal kunnen rijden is volgens mij heel klein. Paarden voelen dat aan en dan krijg je ongelukken. Daarnaast is het een te dure sport om er geen plezier aan te beleven! Laat hem doorijden en zoek een paard waar je je veilig op voelt.

**Geplaatst**: 25-08-11 09:13

Geplaatst: 25-08-11 09:13

Laura, jij voelt te veel druk van buitenaf: je schoonmoeder die roept "als je er niks mee doet verkoop ik haar" en je bijrijdster die steeds vraagt "heb je nou al gereden en hoe ging het?"

Jij heb nu heel sterk het gevoel dat je "moet" en dat werkt averechts. Zodra je bij je paard komt voel je (onbewust) die druk van dat je er op moet en zelf wil je het ook, maar het is gewoon niet het juiste moment. En als het dan niet gelukt is raak je gefrustreerd en dat voelt je paard haarfijn aan.

Mijn advies: leg het uit aan je schoonmoeder (of ze er begrip voor heeft doet er even niet toe) en aan je bijrijdster. Zeg dat je het op je eigen manier wil aanpakken. Als je de dingen gaat forceren gaat het niet lukken, dat snapt elke boer

nog wel. Je "moet" pas weer op je paard stappen als jij het ZELF wilt en je er zelf een goed gevoel bij hebt, want als dat niet zo is zal je paard elke keer dat "nukkige" gedrag vertonen zodra jij er op zit.

Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-11 09:23

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-11 09:23

horseswomen: waar ik woon? dat staat gewoon onder me plaatje. bij woonplaats.....

ik heb alles gelezen en probeer even in 1 antwoord tegen iedereen te antwoorden:

ik wil het zelf ook graag, en het is niet zo erg gesteld dat iemand haar moet vasthouden als ik enkel een rondje wil stappen. dat kan, wil en durf ik nog makkelijk zelf.
het gaat meer om het echte werk. als je doorvraagt, en meer van haar wil dan gaat ze dat doen.
bij enkel uitstappen kan ik zo aan de losse teugel de bak doorhobbelen.
ten tweede dat vertrouwen is er zeker, dat heb ik eerder gezegd. we zijn echt 2 handen op 1 buik, (op de grond) ik doe ook veel grondwerk.
ze loopt zo als een hondje achter me aan in de bak, ook als ik haar niet vast heb.
ik laat haar altijd los naast me lopen, de staldeur open, ze loopt nergens weg zonder mij.
ze is zo'n lieverd. daarom vind ik het zo jammer dat dat andere niet lukt.

en ten derde ligt het ook aan mijn persoonljkheid, als iets kleins al niet lukt geef ik eigenlijk op. omdat ik dan zo gefrustreerd en boos op mezelf ben eigenlijk. dat iets kleins stoms me al niet lukt.
dan vind ik mezelf zo zwak en hopeloos, en omdat ik dat niet op haar wil afreageren stop ik dan maar :p

en ok vind ik het zo jammer dat het eerst zo goed ging, en nu dit.....

en ik heb hele fijne instructrice. zij is ook degene die haar een maand heeft ingereden! ze matcht perfect bij ons. maar omdat ik het zelf niet wilde, heb ik 2 maanden geen les gehad, ik heb haar toevallig eergister weer is een bericht gestuurd.

hieronder de foto's toen ik nog gewoon reed, het ging zo goed toen!!

(hier stapte ik er ff gauw in me gewone kleren op, dit was in de maand dat ze in training was!)
Afbeelding

http://www.mijnalbum.nl/Foto-DFVB6WX8.jpg

Afbeelding

**Geplaatst**: 25-08-11 09:34

Geplaatst: 25-08-11 09:34

Als je zelf het antwoord weet, waarom stel je hier dan de vraag over wel niet opstappen?
Aangezien verkopen geen optie is blijven er 2 over:

1. Jezelf schop onder je kont geven, niet miepen maar rijden
2. Een paard hebben om naar te kijken.

Ps: als je boos of gefrusteerd bent voelt je paard. Hij weet niet dat je boos op jezelf bent. Hij merkt alleen jouw gemoedstoestand die niet goed is.

Laatst bijgewerkt door vencedor op 25-08-11 09:38, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-11 09:36

Re: zal ik wel... of zal ik niet?!

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-11 09:36

nou ik weet zelf geen antwoord?
anders had ik er toch al opgezeten of niet?

maar bedankt voor je zeer fijne tips....

**Geplaatst**: 25-08-11 09:46

Re: zal ik wel... of zal ik niet?!

Geplaatst: 25-08-11 09:46

Zolang je je gemoedstoestand niet kan veranderen zal het probleem blijven, ergens moet je de kracht vinden om een keer door te pakken.ik heb ook een paard gehad waar ik bang voor werd, ging van kwaad tot erger. Die deed echt gevaarlijk. Op een dag was ik het zo beu dat ik een knop om heb gezet, zweep er bij , bp aan en vastbesloten dat ik hem goed op zn plek ging zette. Een flinke hengst en mijn additude op dat moment waren voldoende..vanaf dat moment ging het een stuk beter.

Je hebt zonder het te weten zelf heel veel in de hand.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-11 09:49

Re: zal ik wel... of zal ik niet?!

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-11 09:49

ja maar een flinke hengst of klap of zweep durf ik dus niet goed genoeg, niet omdat ik bang ben, maar omdat ik bang ben dat ik haar onterecht sla? straks IS er wel iets, zadel, tandarts of weet ik het wat.
maar hun vinden dat onzin daarom kan ik zulke mensen dus niet eens laten komen......

misschien stel ik me ook wel aan, dat ik daarin een uitweg zoek.?

ja ik weet het, de enige die iets kan veranderen ben ik. maar dat wilde ik ook echt, gister! zoals ik zei..
maar dan gebeurd er weer zon stom iets.... dan denk ik laat ook maar weer, het is ook nooit goed.
dan ben ik mijn moed gelijk weer kwijt

**Geplaatst**: 25-08-11 10:12

Re: zal ik wel... of zal ik niet?!

Geplaatst: 25-08-11 10:12

Een flinke hengst, klap of zweep zou ook zeer onterecht zijn!
Het probleem ligt namelijk niet (geheel) bij het paard, dus de reden van dat geweld zal voor je paard alles behalve duidelijk zijn en brengt je alleen maar verder weg van de oplossing.
Snap uberhaupt niet waarom er gedacht wordt dat een goeie klap iets zou oplossen. Als ik een meningsverschil met jou zou hebben en je geeft me een klap gaan we echt niks uitpraten, dus waarom zou een paard dan ineens wel openstaan voor overgave?!

Maar goed, je probleem is wel lastig idd... zeker omdat er mensen 'achter' je staan die er druk op zetten.
Ik zou toch samen met je instructrice die kleine stapjes gaan nemen en langzaam aan meer gaan vragen, elke vraag die jij stelt waar geen negatieve reactie op komt, positief belonen en stoppen, zo steeds wat meer vragen en op een gegeven moment niet bang zijn om wat strenger te worden. Je frustraties zal je wel moeten leren opzij te zetten, evenals je snelle opgeven, dit heeft op elk paard een negatieve uitwerking, maar de ene is er gevoeliger voor dan de ander. Je schiet er niks mee op, jij niet en je paard niet. Frustraties om niks, zet je dan maar even van je af, niet aanstellen en lekker met je paard bezig zijn, boos maken doe je maar als je weer weg gaat, maar als je echt wat wil gaan bereiken met dit paard zal je even door moeten bijten.

Succes!

**Geplaatst**: 25-08-11 11:20

Geplaatst: 25-08-11 11:20

Oke sorry ik had niet gezien dat het onder je ava stond.

Mm jammer dat is wel erg ver weg, anders had ik nog iemand geweten die je zeker weten kan helpen.

Zoek alsjeblieft hulp en blijf hier niet langer mee rond lopen.

Ten tweede hoef je haar niet in elkaar te slaan, tuurlijk niet, dat werk alleen maar tegen,
maar je moet wel leren je grenzen aan te geven. Dat kan soms al met een duidelijke NEE,
of een klein tikje, dat je paard bijna niet voelt maar wel laat weten dat hij stout is.

Over die druk trouwens, trek je alsjeblieft niks van aan wat anderen zeggen.
Je wilt niet weten hoe vaak er tegen mij gezegd is waarneer ik nou eindelijk naar buiten ga,
omdat mijn pony vast heel braaf zou zijn. Maar ik ben nog steeds niet naar buiten geweest,
ga denk ik volgende week omdat ik eerst zeker wil zijn dat ik mijn pony onder controle heb,
en dan wacht ik liever iets langer dat het fijn voelt,dan dat ik te vroeg ga en het gaat niet goed.

**Geplaatst**: 25-08-11 11:23

Re: zal ik wel... of zal ik niet?!

Geplaatst: 25-08-11 11:23

Als ik jou was zou ik er voor zorgen dat dit paard eerst alle slechte gewoontes heeft afgeleerd, bij iemand zonder angst die haar adequaat kan corrigeren. Als je er halverwege op gaat, en ze probeert iets bij jou, en jij bent te bang om te corrigeren, of je laat je alleen al intimideren dan kunnen jullie weer van voor af aan beginnen. Slechte gewoontes afleren moet imo heel correct gebeuren, en dat kan alleen met een consequente ruiter die zich op geen enkele manier van zijn stuk laat brengen. Anders krijg je het nooit volledig eruit. Blijf overigens wel eerlijk naar je paard en laat haar voor de zekerheid toch nog eens helemaal nakijken, ook door een ostheopaat.

**Geplaatst**: 25-08-11 11:28

Geplaatst: 25-08-11 11:28

Lara_Silver schreef:
Als ik jou was zou ik er voor zorgen dat dit paard eerst alle slechte gewoontes heeft afgeleerd, bij iemand zonder angst die haar adequaat kan corrigeren. Als je er halverwege op gaat, en ze probeert iets bij jou, en jij bent te bang om te corrigeren, of je laat je alleen al intimideren dan kunnen jullie weer van voor af aan beginnen. Slechte gewoontes afleren moet imo heel correct gebeuren, en dat kan alleen met een consequente ruiter die zich op geen enkele manier van zijn stuk laat brengen. Anders krijg je het nooit volledig eruit. Blijf overigens wel eerlijk naar je paard en laat haar voor de zekerheid toch nog eens helemaal nakijken, ook door een ostheopaat.

Ik denk dat in dit geval dat geen zin heeft, omdat hij het bij het andere meisje niet doet.
Het paard voelt je onzekerheid en neemt een loopje met je.
Dus ookal rijd iemand anders hem goed door, denk ik dat hij het zelfde bij de TS doet.

Oftewel, TS moet het toch echt zelf doen.