Taffje schreef:Wat er aan de hand is? Je hebt een Osmium merrie.........
Ik heb er ook een en ze hebben wel een speciale aanpak nodig, probeer vooral niets af te dwingen dan gaat het mis. Het inrijden is bij die van mij te snel en te grof gegaan en die angst zit tussen haar oren, vooral onzekerheid.
Ze doet niet zulke hele rare dingen maar zet het op een rennen. We zijn helemaal terug naar af gegaan, eerst alleen longeren, grondwerk, freestylen, dubbele longe, enz. en voorzichtig er weer op. Maanden alleen stappen en wachten tot ze de rust en ontspanning wil opzoeken, het been wil accepteren, wijken voor druk, enz. Met heel veel geduld haar het vertouwen geven dat ze durft te ontspannen en vandaar uit weer verder, vooral niet te veel en te snel.
Daar ben ik nu nog mee bezig, maar het is een gouden paard met een super karakter maar o zo gevoelig. En inderdaad, de keren dat ik met haar buiten ben geweest is ze super.
hier ook iemand met een osmiummerie.
heb haar totaal verreden gekocht. wat was dat paard boos, zeg.
ook op stal zuur.
en bang voor andere paarden in de bak. ze kroop weleens tegen het schot omhoog.
en het hangen herken ik.
maar nu, ik heb er een wereldpaard aan.
zacht hinniken als ze me ziet. direct naar me toe komen en super fijn te rijden.
met stress nog wel steeds een moeilijke mond.
maar wat kan ze fijn lopen.
verzamelen mooi van de grond en het hogere werk pakt ze ook steeds beter aan.
ik zou toch hulp blijven zoeken.
ze zijn slim, die dames.
ik hou het toch op aangeleerd gedrag.
het heeft mij vier maanden gekost om de brand eraf te rijden. want lopen wil ze wel, dus dan juist niet terug grijpen op de hand