Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-01-11 00:09

Re: Type ruiter in combinatie met leeftijd paard

Geplaatst: 27-01-11 00:09

wanneer paard en ruiter aan het begin staan van hun opleiding, gaat deze combinatie niet werken, is mij mening, paard is altijd sneller dat de ruite wanneer de onervaren ruiter de oplossing eindelijk heeft gevonden heeft het paard al weer wat anders, dit gaat zo door, heeft de ruiter een leer meester gehand en goeie begeleiding heeft de ruiter ervaring en gevoel waardoor de ruiter weet wat hij moet voelen wanneer iets goed is en kan daar op reageren, en dit geeft hem de voorsprong op een onervaren paard.

**Geplaatst**: 27-01-11 01:40

Geplaatst: 27-01-11 01:40

Moll schreef:
wanneer paard en ruiter aan het begin staan van hun opleiding, gaat deze combinatie niet werken, is mij mening, paard is altijd sneller dat de ruite wanneer de onervaren ruiter de oplossing eindelijk heeft gevonden heeft het paard al weer wat anders, dit gaat zo door, heeft de ruiter een leer meester gehand en goeie begeleiding heeft de ruiter ervaring en gevoel waardoor de ruiter weet wat hij moet voelen wanneer iets goed is en kan daar op reageren, en dit geeft hem de voorsprong op een onervaren paard.

Hier ben ik het dus gedeeltelijk mee eens.

Ik heb op mijn 10e toen ik net een jaartje les had op een manege een verzorgpony gekregen. Niks geen begeleiding bij gehad wel een merrie die mij meer leerde dan ik haar. Zij is mijn enigste echte 'leermeester' geweest. Ik weet niet op welk niveau zij afgericht is geweest maar ze heeft me gigantisch veel geleerd in de omgang met paarden. Juist omdat ik het zelf heb moeten uitvogelen, geen volwassen begeleiding bij gehad.

Na haar heb ik vooral lager opgeleide paarden & hele groene paarden gereden, eens ben ik een keer op een paardje gezet die M afgericht was. Niets bijzonders eigenlijk maar ik kon er serieus niet {alleen} mee uit de voeten. Had daar zoveel begeleiding bij nodig! Het werkte voor mij dus gewoon niet, ik begon me onzeker te voelen. Ik dacht vaak: "Kom op zeg! Iemand die regelmatig op groene paarden gaat zitten, iemand die beestjes rijd met amper een stuur of een rem kan nog geen goed rondje op een M paard rond rijden?

".

Dat leerpaard werkte dus gewoon niet, doordat ik me onzeker ging voelen ging het natuurlijk nog verder bergafwaarts en heb ik dit ook aangegeven me hier niet op m'n plaats te voelen. Wel bij jonge, onervaren paarden. Ik vind het fantastisch om ze te leren hoe nou zo'n stuur of rem werkt, die basis hulpen. Maar het houd toch wel op bij L niveau en dat vind ik jammer! Dit komt ook weer door verkoop, veel paardjes werden verkocht als ze op dit niveau kwamen of kregen een andere ruiter. Hierdoor ben ik nooit écht verder gekomen samen met 1 paard. Toch vind ik het heel erg mooi om te zien hoe iemand uiteindelijk op een paardje wat eerst nog niks kende weg rijd met een beetje hulp van jou, jij hebt toch wel die eerste stap gezet.

Ik zelf heb nu een "groen" paard gekocht, of nouja een jaar geleden, 1,5 jaar. Basis opvoeding zit er goed in maar verder kent die nog niks, tot eer gister zelfs nog geen hindernis in de bak. Paardje is nu 2,5 jaar en ik kijk erna uit om er van de zomer mee te beginnen. Ik voel me er zeker bij en ben vastbesloten samen met dit paard ver te komen! Mocht ik nu een aanbieding krijgen om een goed, ver, afgericht paard te gaan rijden sla ik dit zeker niet af. Om toch eens te voelen waar je naar toe werkt, maar wel met enige begeleiding. Zelf red ik het niet om een Z proef even uit de mouw te schudden bij wijze van.

Ik ben van mening dat je samen met een paard toch ook ver kan komen, ik heb eigenlijk écht leren rijden op jonge, groene paarden. En ja dat leerde ik samen met het paard, die kende immers nog totaal geen ruiter! Ik denk dat de aanschaf van een paard toch wel heel erg mee samenspeelt met wat je zelf 'gewend' bent, waar jij je zeker in voelt. Iemand die bv. juist altijd paarden heeft gereden op een hoger niveau zou liever een paard willen die goed is afgericht. En juist die 1e stap in hun opleiding aan een ander overlaten, en andersom ook weer.

Paard & ruiter kunnen samen leren, mits er goede begeleiding en een 2e oog bij is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-11 09:50

Re: Type ruiter in combinatie met leeftijd paard

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-11 09:50

Ik ben het wel met Moll eens op het punt dat je eerste 'eigen' paard eigenlijk geen groen/onervaren paard zou moeten zijn.
Echter, wanneer de juiste begeleiding aanwezig is, hoeft het geen probleem te zijn.

**Geplaatst**: 27-01-11 10:29

Re: Type ruiter in combinatie met leeftijd paard

Geplaatst: 27-01-11 10:29

Pion, het is ook mijn eerste eigen paard die ik nu heb. Echter wel veel ervaring met bijrijdpaardjes en paardjes inrijden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-11 10:38

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-11 10:38

_Marinke_ schreef:
Pion, het is ook mijn eerste eigen paard die ik nu heb. Echter wel veel ervaring met bijrijdpaardjes en paardjes inrijden.

De ervaring die jij hebt maakt het al weer anders

Daarom staat eigen ook als 'eigen'.

**Geplaatst**: 27-01-11 10:40

Geplaatst: 27-01-11 10:40

Ik heb veel jonge paarden ingereden en vond het altijd geweldig

Ik ben een leidend typje en ik ben snel in m'n reacties. Ik vond vooral groene hengsten inrijden het einde. Consequent zijn, maar van binnen lachen om hun humor. Heerlijke beesten!

Maar ik heb een stop van drie jaar gehad en ik rij nu ongeveer weer een jaar, ik ga niet meer op een groen paard zitten

Ik merk dat het 'gevoel' dat ik had toch echt wel een beetje weg is. Met sprongen komt en gaat het, op het moment. De ene keer heb ik het weer helemaal en de volgende keer kan het weer weg zijn. Ik kan groene paarden dus niet meer de stabiliteit geven die ze nodig hebben en dat vind ik jammer. Misschien komt het ooit wel weer

**Geplaatst**: 27-01-11 10:55

Geplaatst: 27-01-11 10:55

Pion schreef:
Ik ben er niet zeker van of dit hier wel goed staat

Ik vroeg mij laatste af, heeft het type ruiter invloed op de paarden die ze kiezen?
En dan gaat het hierbij niet om sensibele paarden met 'drukke' ruiters oid maar meer in combinatie met de leeftijd van het paard wat ze kiezen.

Valt behendigheid met jonge paarden te leren? Waarom kiest een bepaalde ruiter voor een paard? Zijn er ruiters die nooit jonge paarden zullen leren rijden?
Zijn er ruiters die de 'leermeesters' liever links laten liggen?

Ik kreeg op mijn 12e mijn eerste pony. Een 15-jarige leermeester, heerlijk die oudjes. Ik vind het geweldig.
Toen ik 18 werd ging ik over op de paarden, ik wilde een jonger exemplaar, beleerd maar zelf op te leiden.
Een groen paard zag ik toen, en nu nog steeds, totaal niet zitten. Ik kan eigenlijk niet verwoorden waarom.
Misschien het idee dat je eigenlijk nog geen stuur hebt en dat het nog zo 'fragiel' is.
Mijn merrie was 2 weken onder het zadel (wel al 5,5 dus geen echte 'baby' meer), we hebben haar nog 2 weken door laten rijden. Er was een stuur aanwezig, maar niet in grote mate.
Ik merk aan mezelf dat ik echt moeite moet doen snel en behendig te blijven. Dit bevestigd mijn mening ook weer dat ik geen groen paard zou moeten (in)rijden.
Naar mijn mening moet je daar namelijk erg snel en behendig in zijn. Snel oplossen, snel reageren...

De oudjes/leermeesters zijn super leuk om te rijden, maar op dit moment wil ik mezelf verder ontwikkelen, zelf dingen aanleren bij een paard. Echter niet helemaal vanaf de basis,
iemand moet het voorwerk doen. Misschien veranderd mijn mening daar nog over, wanneer ik in een volgend stadium kom.
Ik ben gewoon echt te traag om een groen paard voor te zijn. Ik heb er tenslotte al moeite mee bij mijn eigen paard. Denk zelfs dat als ik het over had mogen doen
ik mijn paard nog langer door had laten rijden, of toch voor een verder doorgereden exemplaar had gegaan.
Ik ben me ook bewust van deze gedachte (lees: ik weet dat ik eigenlijk te 'traag' ben voor mijn merrie), en maak daarom ook expres de keus om veel te lessen.

Waarom hebben jullie voor je paard gekozen? Wat was de gedachte er achter?
Waarom kozen jullie juist voor dat paard (en dan ic met africhtingsniveau).
Hoe ben je er achter gekomen wat voor soort ruiter je bent? Ben je dolgelukkig met een groen paard? Wil je ze vanaf een bepaald niveau hebben?
Heb je liever een heel ervaren paard?

Kan je 'voorkeur' nog veranderen door de jaren heen?

Ik heb leren rijden op een leermeester, ben nu op het punt dat ik zelf dingen 'toe wil voegen' bij een paard, maar zou er ook niet raar van opkijken als mijn volgende paard weer een leermeester is (maar dan wel afgericht op subtop niveau). Om vervolgens weer een 4/5-jarige aan te schaffen.
Echter vraag ik mij af of ik ook voor een echt groen paard ga... de kans is klein denk ik.

Edit: typo's

Mijn complimenten voor je zelfinzicht en goed overwogen keuzes, super! Ik ben van mening dat je het meeste leert en het meeste plezier hebt van een paard waar je op dat moment aan toe bent in je leerfase. Dan kun je samen groeien zonder frustratie, verdriet of gevaar

.

**Geplaatst**: 27-01-11 10:57

Geplaatst: 27-01-11 10:57

Ik heb bij toeval alleen maar jonge paarden gereden. Nog steeds vind ik het weleens onverstandig van mezelf, was nou met een 15 jarige begonnen, denk ik dan.

Maar ik leef nog steeds, en het niveau van het jonge paard dat ik nu rijd gaat ook nog steeds vooruit, en ik heb er super veel lol in, dus ik mag zeker niet klagen. Heb wel veel begeleiding nodig, alleen had ik dit nooooit gered.

Weet niet wat voor type ruiter ik ben, en hoe ik het zou doen op meer ervaren paarden.. Vind het wel een interessante vraag.

**Geplaatst**: 27-01-11 11:58

Geplaatst: 27-01-11 11:58

Mijn voorkeur op dit moment zou zijn een 4/5 jarige die de basis heeft.
Ik heb nu een 3,5 jarige die ik al 3 jaar heb dus al veulen gekocht. Waarom, tja voor het grootste deel omdat ik geen 4000 euro klaar had liggen voor een 4/5 jarige fries. Gezien ik uiterlijk best wel belangrijk vindt in de zin van lekker fors dier, met veel manen end en daar betaal je toch behoorlijk voor. En dat had ik niet. En natuurlijk het idee dat je zo'n dier al zo lang kent, zelf kan opvoeden en opleiden. Al zou ik daar nu niet meer voor kiezen. Ze is nog niet ingereden dat moet allemaal nog maar ik krijg steeds meer twijfels wel zelf doen of wegbrengen. Moet eerlijk zeggen dat ik het begin gewoon niet durf te maken maar ik wel heel graag wil dat we van de zomer aan de slag kunnen. Het heeft toch veel moeite gekost om te komen waar we nu zijn. Maar ze is toch best onvoorspelbaar in de zin van soms is ze heel nuchter en reageert ze niet op nieuwe dingen maar soms kan ze ook echt ontploffen. En mede door haar explosief karakter is het niet makkelijk geweest. Maar goed dat kan ook volledig aan mij liggen en wat dat betreft ben ik eigelijk wel te onzeker over mezelf en mijn rijkunsten enzo. Vraag me altijd af hoe ze geweest zou zijn als iemand anders haar gekocht had(was ze dan ook zo geweest, of ligt het volledig aan mij dat ze wat explosief kan zijn). Dus wat dat betreft zal ik niet snel meer een groen paard kopen wat nog helemaal niets kent.
Mijn eerste was trouwens een 12 jarige supermakke pony en moet zeggen dat ik daar nu nog weleens naar verlang en ik graag weer zo'n paard zou willen! Gewoon lekker makkelijk geen moeilijk gedoe gewoon lekker rijden zonder te veel te moeten nadenken maar gewoon lekker genieten.

**Geplaatst**: 27-01-11 12:32

Geplaatst: 27-01-11 12:32

Toen ik voor een eigen paard ging zocht ik een grote beleerde donkerbruine ruin.... Ik kwam thuis met een 2 jarige haflinger merrie. Met deze heb ik zo ontzettend veel geluk gehad dat er een gouden karakter in zat. Ik had er bij het beleren bij wijze van achterste voren op kunnen gaan zitten. Toen ze 3 was zijn we begonnen met beleren en ik merkte dat ik na een paar weken zelf vast liep: rem, stuur, gas zaten er allemaal netjes op maar verder kwam ik niet echt. Omdat ik zelf niet te lang wilde gaan zitten tobben heb ik haar in training gezet en daarna kon ik er zelf weer prima mee verder.
Tijdens het zadelmak maken heb ik meerdere keren geroepen: nooit meer een jong ding, ik wil een ouder dier die mij wat kan leren. Ik ben hier niet behendig genoeg voor.
Na een tijd bleek de haf niet geschikt voor de sport... En toen stond er een geweldig 9 maanden oud veulentje bij ons op stal

En ik wilde geen jong ding maar ik kon deze gewoon niet laten staan. Nu bijna 2 jaar later heb ik een zeer karaktervolle bijna 3 jarige dame staan.
Door omstandigheden heb ik de afgelopen 2 jaar niet echt de kans gehad om mijzelf in het rij ritme te houden. Gelukkig heb ik nu weer een goed bijrijpaard gevonden waar ik veel van kan leren. Maar zelf op Dior stappen zie ik voorlopig dan ook niet zitten. Zij gaat eerst 6 maanden in training en dan kijk ik of ik er zelf op wil stappen of dat ik haar in training laat staan. Ik heb de luxe dat ook africhting bij mij op stal gebeurd en ik denk dat met de begeleiding die ik krijg dat het allemaal wel goed gaat komen.

Dus ondanks dat ik het type ben voor een leer meester ben ik toch al 2 keer geeindigd met een jong ding. Moet ook zeggen dat ik, ondanks dat ik de eerste keer met een haf thuis kwam, ook een behoorlijke dure smaak qua paarden heb dus misschien dat ik uit budget overweging ook wel thuis was gekomen met een jong ding...

**Geplaatst**: 27-01-11 12:56

Geplaatst: 27-01-11 12:56

ik heb een d pony en ik ben 12 bijna 13 ( 3 maanden nog

)
dus ik vind een haflinger wel goed bij me passen je moet niet een paard /pony koopen en dan na een paar jaar weg doen omdat die te klein is , denk naaaa $*\o/*$ $*\o/*$ $*\o/*$
xxxx

**Geplaatst**: 27-01-11 13:14

Geplaatst: 27-01-11 13:14

Ik vind het leuk om dieren vanaf het begin op te leiden, zo kun je naar elkaar toe groeien en elkaar helpen ontwikkelen. Nu moet ik er wel bij zeggen dat dat dus alleen bij shetlanders (aangespannen), friezen, en van de zomer mn haflinger gebeurt. Ik moet er toch af en toe niet aan denken om een groene frisse wpn'er te hebben

Dusja, de koelere paarden wel, de heethoofden, nee bedankt!

**Geplaatst**: 27-01-11 15:52

Geplaatst: 27-01-11 15:52

Pion schreef:
Grappig Urielle, dat je juist vertrouwen krijgt van jonge paarden! Dat is ook juist het gevoel wat je moet hebben, zodat je de leiding kunt nemen.

Ik vind het juist fijn te weten dat een (jong)paard wat al wat meer kent, je toch wat meer vergeeft, je een beetje kan 'helpen'.
Een jong (groen) paard plukt meestal direct de vruchten van je gebrek aan snelheid in reactievermogen (en dus eigenlijk leiding).

Ik stel bij een routinier (te) hoge eisen aan mezelf, ik verwacht dat ik erop ga zitten en gelijk Z-waardig wegstuur zeg maar en dat kan gewoon niet, de combinatie moet groeien en misschien heb ik ook niet genoeg gave ervoor. Op een routinier stel ik mezelf teleur en daardoor kan ik niet met genoeg bravour rondrijden om dingen gedaan te krijgen. Als je gaat twijfelen met rijden ben je klaargereden, elk paard gaat daar ooit van profiteren.

Met een jong paard ben ik blij met alles wat er goed gaat (en het gaat snel vooruit wat een grote bevestiging is voor je ego

) en ik pak dan dingen spelenderwijze mee ipv te verwachten dat het paard het maar even doet voor me. Dus ik rij juist op een jonkie met veel meer zelfvertrouwen rond, en DAT zorgt dat het van een leien dakje gaat.

**Geplaatst**: 28-01-11 19:03

Geplaatst: 28-01-11 19:03

Mijn eerste pony was een leermeester in de zin van; heel erg braaf en had een gas en rem en een -vrij grof- stuur. Dressuurmatig was ze zo groen als maar kon, nog nooit een rijbak gezien, galop kon ze alleen maar rechtuit. Altijd voor de wagen (huifkar?) gereden en af en toe iemand op haar rug gehad.
Door haar lieve karakter was het een prima pony voor mij, ik heb haar 12 jaar gehad, tot haar dood. We hebben samen ook dressuurmatig kunnen groeien, ik had geen te hoge verwachtingen van haar en ben met dit paard nooit tegen problemen aan gelopen.

Mijn 2e paard kwam op mijn pad en dit was geen bewuste keuze. Ik wilde graag een beleerd paard, maar aan de andere kant was ik ook huiverig voor paarden die te vroeg (voor mij is dat ook 3 of 4 jaar) of verkeerd gereden zouden zijn.
Het paard waar ik tegenaan liep was een zadelmakke 7jarige arabische merrie, bij haar fokker vandaan. Groen in alle opzichten (ook totaal niet verkeersmak), maar met een heel nette basisopvoeding en een onbeschadigt vertrouwen in mensen. Ze is nog een maandje voor mij doorgereden (stap, draf en stuur) en toen naar mij toe gekomen. Het is een erg sensibel paard en ondanks dat ik het erg leuk vind, denk ik wel dat ik bij een volgende verder in had laten rijden door een meer ervaren persoon. Het aanleren van de hulpen is het probleem niet zo met de juiste begeleiding, maar het ontbreekt mij toch wel een beetje aan lef.

**Geplaatst**: 28-01-11 21:59

Re: Type ruiter in combinatie met leeftijd paard

Geplaatst: 28-01-11 21:59

Ik was toen ik met mijn bijrijdpaard begon, een onervaren ruiter met enkel de typische manegebasis. Ik kon op een paard blijven zitten in alle 3 de gangen, kende de pistefiguren. Wijken en iets(!) lastigere paarden ging ook nog net, maar daar bleef het dan ook wel bij. Echt basis dus. Ik ben zelf ook vrij onzeker met nieuwe paarden, nu minder, toen heel erg, zelfs vrij bang.
Met dit paardje heb ik een echte gok genomen, zij is heel erg gevoelig, pittig tot heet, dominant en eenkennig.
Ze kopieert jouw emoties, maakt er serieus misbruik van. Ik heb in het begin eerlijk afgezien met haar, was er bijna mee gestopt. Als ze mij zag ging ze met haar kont naar mij staan, kwam ik in de stal, draaide ze zichzelf continu rond en hapte ze. Onder het zadel was ze erg onzeker omdat ze mijn angst voelde, hiervan maakte ze ook misbruik door te lopen 'kullen' en ook vaak te gaan lopen. Ik zat echt volledig vast met haar en zag het niet meer zitten. Gelukkig ben ik van nature uit een doorzetter, had ik het gevoel dat het wel goed ging komen, steunde haar eigenaar mij en kreeg ik goede begeleiding van een instructeur en later mijn instructrice.
Nu, bijna een heel jaar verder, heb ik enorm veel bijgeleerd, en dit paardje gaat nu voor mij door het vuur. We hebben een goede band, en onder het zadel klikt het super, ik ga er nu zelfs mee springen en in het bos. We hebben nog onze dipjes, omdat zij een erg moeilijk karakter heeft en ik op sommige dagen niet stevig genoeg in mijn schoenen sta en niet genoeg rust kan uitstralen naar haar, maar dat komt wel goed.

Ik denk dus dat de combinatie onervaren ruiter en moeilijker paard wel goed kan gaan als je goed begeleid wordt en er echt voor wilt gaan...

**Geplaatst**: 28-01-11 22:40

Re: Type ruiter in combinatie met leeftijd paard

Geplaatst: 28-01-11 22:40

Mijn eerste pony was 7 jaar oud (ik was 11) en had al een hoop springwedstrijden gelopen (was L springen). We hebben hem gekocht omdat ik zelf nog nooit had gesprongen op de manege maar ik dit heel graag wilde. Ik heb ontzettend veel van hem geleerd, vooral omdat hij nooit weigerde. Ben met hem tot M springen gekomen.

Mijn tweede pony was een groene pony, was 3 weken onder het zadel maar wel al bijna 5 (laat beleerd). Toen ik haar kreeg kon ik niet eens normaal rond rijden. Bij de voltes viel ze helemaal naar binnen en het enige wat ze wilde in het begin was galopperen. Ik heb ontzettend veel van haar geleerd en ben ook tot het M2 dressuur en L springen gekomen. Maar het begin was wel heel moeilijk dus ik denk toch dat dit te vroeg is geweest voor mij. Ik heb daarna nog een andere groene pony (wel zadelmak) gehad en dat is wel helemaal super gegaan. Ik had toen al genoeg ervaring met mijn andere pony.

Nu ben ik vorig jaar over gegaan naar de paarden en heb een ervaren paard van 13 jaar gekocht. Hij heeft al heel veel springervaring. Ik heb voor hem gekozen omdat ik bezig ben met een studie, waarvoor ik iedere dag 3 uur moet reizen en vaak van 7 uur 's ochtens tot 7 uur 's avonds weg ben en daarna geen zin meer heb om hem te rijden. Nu rijd ik hem niet iedere dag en kunnen mijn zussen er ook gewoon op als ik een keer wat weinig tijd heb. Ook denk ik dat door hem de overstap naar de paarden heel erg makkelijk gegaan is. Rij hem nu een jaar en spring al L en ben ieder seizoen nog naar de kampioenschappen geweest.

Als ik met mijn studie klaar ben zou ik toch wel weer een jonger paardje willen. Hier zit namelijk wel weer wat meer uitdaging in.

**Geplaatst**: 29-01-11 11:32

Geplaatst: 29-01-11 11:32

Ik ben dus wel zo iemand die als eerste eigen paard voor een jonkie heeft gekozen.

Waarom? Ten eerste studeer ik nog en heb ik af en toe een periode waarin ik niet 2-3-4 keer per week zou kunnen rijden. Mijn paard is nu van een leeftijd (2.5) waarop het leuk is om af en toe iets te kunnen doen, maar dit hoeft niet noodzakelijkerwijs elke week te zijn.

Daarnaast heb ik ruim 10 jaar op maneges gelopen en daar puur gereden. Dat was ik helemaal zat, ik wilde meer leren over het wezen paard, het gedrag, de omgang, mijn wereld op dat vlak verbreden.

Het is ontzettend leuk en leerzaam om samen met zo'n jong dier op te groeien. Gelukkig ben ik niet bang uitgevallen en zijn er genoeg mensen in mijn omgeving die me met raad en daad bijstaan, dus die uitdaging durfde ik ook aan te gaan. Tot nu toe ben ik ook heel gelukkig met deze beslissing, het rijden mis ik totaal niet en ik vind het super om te voelen dat we langzaam maar zeker een steeds betere band krijgen. Natuurlijk zou dit ook wel kunnen met een rijpaard, maar ergens lijkt me dat toch anders. Ik zal de eerste zijn die op de rug van mijn jonkie zit en daar heb je wel een ultieme vertrouwensband voor nodig, denk ik. Daar werken we dus ook aan!

Kortom: ik zou niet anders willen en heb er ook geen spijt van dat ik een aantal adviezen in de wind geslagen heb, hoe opstandig dat misschien ook klinkt.

**Geplaatst**: 29-01-11 18:44

Geplaatst: 29-01-11 18:44

Ik ben ook een jongepaardenruiter, om dezelde redenen als Urielle

Ik heb ook eigenlijk nooit de mogelijkheid gehad om verder dan L-niveau te komen, maar het werken met jonge paarden, liefst zo groen mogelijk is gewoon heel leuk omdat ze zo snel groeien. Voor mijn eerste eigen paard had ik wel het idee van een ervaren leermeester, liefst een donkere ruin, het werd natuurlijk een schimmelmerrieveulen

met veel karakter. Ik heb, ondanks dat ik al zo'n 10 jaar jonge paardenervaring had, echt enorm getwijfeld of ik haar zou laten inrijden of dat ik het zelf zou doen, maar ben zo blij dat ik het zelf gedaan. Nu heeft mijn paard ook niet het karakter om weg te brengen, de hele omslag zou het inrijden voor haar tot iets negatiefs maken, denk ik nu achteraf gezien.

Ik heb nu een 'oude leermeester' (merrie van 20 op M-niveau die niet meer intensief gereden kan worden) hier staan, maar zelfs aan de lange teugel heb ik al erg veel moeite met het feit dat de knoppen er op een bepaalde manier opzitten en dat zij gewoon vindt dat ik het niet goed doe (en ze heeft ws meestal ook gewoon gelijk

). Ik word dan ook onzeker en heb het gevoel dat ik tekort schiet. Vind ik echt 10x moeilijker dan mijn jonkie, die gelukkig vergevingsgezind is en me meer grappig op mijn nummer zet door dan heeel sneaky net onder het werk uit proberen te komen en waar ik zo'n enorme klik mee heb dat ik er eigenlijk al discussierend altijd wel lekker mee vooruit kom. Wat er aan knoppen opzit heb ik er zelf (met veel begeleiding vanaf het moment dat er een gas, rem en stuur opzat) opgezet, dus onze rijtechnische groei gaat ongeveer gelijk op zeg maar al moet ik soms achter haar aanhollen! het is een erg intelligent paard dat heel snel leert.

Het is dus ook echt kwestie van karakter en klik, dat speelt meer mee dan leeftijd. En ook wat je eigen ambities zijn, wat vind je leuk en waar voel je je goed bij idd

Maar zou uiteindelijk altijd iemand als eerste paard een volwassen geheel ingereden dier aanraden.. alleen heb ik dus geen recht van spreken

en is het uiteindelijk voor iedereen eigen keuze... de liefde he

...

**Geplaatst**: 30-01-11 00:15

Re: Type ruiter in combinatie met leeftijd paard

Geplaatst: 30-01-11 00:15

Ik ben, nu ik wat ouder word, voorzichtiger geworden en na wat nare ervaringen met jonge paarden heb ik gezegd om nooit weer op een jong paard te stappen! En toch ben ik weer met een jonge merrie bezig en dit gaat hartstikke goed! Het gaat zelfs zo goed, dat ik ook met een ander jong paard ben begonnen bij ons op stal. En dit ging dus hartstikke mis, haha!
Het verschil tussen deze 2 paarden is dat de merrie totaal niet rillerig is en de ruin wel en daar kan ik dus totaal niet mee overweg!

Dus ik denk dat het voor mij dus echt een 'karakter-ding' zou zijn, mocht ik ooit een eigen paard kunnen aanschaffen. Alhoewel ik geen top-ruiter ben en toch eerder voor een ervaren paard zou kiezen van een jaartje of 8. Het paard moet in iedergeval niet rillerig zijn ;-)

!

**Geplaatst**: 30-01-11 01:15

Geplaatst: 30-01-11 01:15

Sinds een kleine twee jaar heb ik een paard

Hij was 9 toen ik hem kocht, dit jaar wordt hij 12. Leeftijd was één van de criteria bij de keuze van dit paard. Ik wilde een paard tussen de 6 en 16 jaar oud. Dus een paard dat al wel enigszins was doorgereden maar wel eentje waar ik toch nog wel minstens een jaar of 10 plezier aan zou kunnen hebben als rijpaard.

Ik heb nog nooit een paard ingereden, zag ik ook totaal niet zitten want a) ik wilde meteen rijden en b) er zou al genoeg nieuws op mij af komen nu ik een paard helemaal van mij had. Mijn paard is met 4,5 ingereden en je merkt wanneer je rijdt dat dat heel netjes is gedaan. Hij reageert op minieme hulpen, deels ook door zijn karakter, maar ook omdat iemand het gas, rem en stuur er heel netjes op heeft gezet. Hij komt bij een trainer/fokker met heel veel ervaring vandaan, dat helpt vast ook wel

Hij was nog maar net ingetölt toen hij verkocht werd aan de particulieren waar ik hem van heb. Een kleine 4 jaar is er lustig mee door het bos gecrosst, het paard was zo krom als een hoepel, zat vast in zijn rug, schouders en achterbeen (bleek allemaal achteraf...) en had een megaonderhals. Ik heb dit paard gekocht omdat ik niet de ambitie of het talent heb om ver te gaan komen in de sport maar omdat ik wel iets wilde hebben om aan te werken. Een opknapprojectje. Dat is hij ook, en ik haal veel voldoening uit de vooruitgang die we boeken. Voordat hij in de herfst geblesseerd raakte waren we zover dat hij een paar passen in balans kon galopperen en hij begon zelfs al, tot zijn eigen onthutsing, stukjes na te geven. Heeeeele kleine dingetjes, maar voor ons heel wat.

Leeftijd van het paard deed er dus niet zo heel veel toe, wel het niveau van africhting. In feite had mijn paard het niveau van licht doorgereden alleen dan met wat bijkomende minder handige dingetjes. Dat past heel goed bij iemand die meer wil dan wat boshobbelen en die wel aan een paard wil werken maar niet in de zin van naar wedstrijden toe werken. Twee of drie keer per jaar een proefje bij de rijvereniging, da's zat voor ons. Zo blijven we het allebei leuk vinden, mijn paard is dol op publiek en slooft zich altijd vreselijk uit

en ik vind een paar keer per jaar van die stress (ondanks alle gezelligheid) meer dan genoeg.

**Geplaatst**: 30-01-11 16:42

Geplaatst: 30-01-11 16:42

Door omstandigheden aan mijn 1e paard gekomen, 8 jaar geleden...
Kende haar vanaf veulen, toevallig ook met inrijden erop gezeten en met eerste keer wilde wedstrijd etc.
Maar was vooral bos pony.
Toeval deed haar bij mij belanden toen ze 5 werd, des te leuker dat ik haar al kende.
Samen veel geleerd, van bospony, dressuur pony geworden en menpony en alles pony eigenlijk.
Heb met haar geluk gehad, dominant zelfverzekerd typ, dat niet gemeen is.
Moet zeggen vind het erg leuk dat we samen alles geleerd hebben, super ervaring.

Tja, toen moest er wat nieuws komen, eis was tussen de 3 en 6 jaar en cool.. Want ik moet alles alleen doen
en langs de weg.
Zo kwam er een 5 jarige die jaar eerder 2 maand naar beleer bedrijf was geweest en dat was het.
Die heb ik nu een jaar, heb gelukkig goede begeleiding. Geen spijt, heerlijk dier.
Zou ik hierna weer met groentje thuis komen? Geen idee, hoop eigenlijk dat dit laatste paard is,
dat ik moet beleren en dat ik nog heel lang van hem kan genieten.
Leuke van zo'n onvervaren dier is, dat ze heel snel leren en je samen alles kan gaan ontdekken.
Maar denk dat als ik de juiste had gevonden in een 8 jarige die mij part al van alles kon, ik net zo gelukkig was geweest.

Ik zie in de toekomst allicht nog wel een veulen, dat blijft plakken en dan weer beleerd moet worden

.

**Geplaatst**: 30-01-11 20:12

Geplaatst: 30-01-11 20:12

Mijn eerste pony was een echte leer'jufrouw', een 21-jarige bijzonder eerlijke, fijn gereden, soms een tikje eigenwijze en vooral vrolijke pony. Had tot dan toe altijd op maneges les gehad, maar heb met haar (en een super instructrice) pas echt leren rijden.

Ik heb haar nu (12 jaar later) nog steeds, en ze mag hier lekker haar pensioen volmaken. Ik heb inmiddels ook wel met jongere paarden gewerkt, weer een heel andere ervaring die ik ontzettend leuk vind en waar ik ook nog best handig in blijk te zijn. Voor een volgend paard gaat mijn voorkeur dan ook zeker uit naar een groen dier om zelf op te leiden. Maar ben hartstikke blij dat Lo mijn eerste pony is, ik heb echt ontzettend geboft met haar.

**Geplaatst**: 30-01-11 20:27

Geplaatst: 30-01-11 20:27

Toen ik 12 was gingen ik en mijn ouders op zoek naar een pony. We wilde een 'leermeester' zoals de meesten op de club. Maar we wilden ook een pony die niet te oud was. Dit vooral om er nog lang van te kunnen genieten én om er nog wat voor te krijgen als ze ooit verkocht moet worden. In die periode stonden er erg veel jonge pony's te koop, dus toen gooide we het daar maar op. Bij het proefrijden kwamen we er toch achter dat ik nog niet klaar was voor een écht groene pony. Uiteindelijk hebben we een pony gevonden die perfect was.

We zochten dus een jonge pony, maar niet te groen. We zijn gegaan voor een 5-jarige. Mijn pony kende qua rijden in de bak alles al. Ze was in de training M dressuur en 1.20 springen. Maar het is absoluut geen pony die het automatisch doet. Dus ik kan zo goed leren hoe ik dingen voor elkaar krijg. Op dit vlak leert ze mij dus alles, maar voor de rest was ze een enorme druktemaker. Alles was eng en buitenrijden kon al helemaal niet. Hierin is ze sinds ze bij mij is een stuk rustiger geworden dus zo hebben we allebei iets aan elkaar.

Maar als ik soms een rondje buiten rijd op een andere, rustige pony moet ik toch zeggen dat dat ook wel erg lekker is! Gewoon lekker rijden zonder continu op te moeten letten. Gewoon een ritje zonder 10x wegspringen van iets engs. Maar mijn lieve gekke schijterd zou ik toch echt niet willen missen hoor, en ik heb er ook geen last van als ze met buitenrijden dingen eng vind.

Mijn volgende paard zal een paard worden en geen pony. Ik zou dan het liefst weer een paard van rond de 5 kopen. Maar dan zou ik liever hebben dat het paard in de training nog wat meer moet leren, en dan juist wat rustiger is aan de hand en op buitenrit etc. Dit omdat ik het met zo'n reus toch niet echt prettig vind als hij naast je loopt te flippen.

**Geplaatst**: 30-01-11 22:05

Re: Type ruiter in combinatie met leeftijd paard

Geplaatst: 30-01-11 22:05

Ik ben denk ik ook meer een jonge paarden ruiter. Al rijd ik net zo gemakkelijk weg op een ouder en veel meer ervaren paard. Juist een paard waar alle knopjes opzitten (dus LT of GP) geeft echt een WOW gevoel, geweldig vind ik dat.
Alleen zou ik nóóit zo'n paard kopen, ik zie mijn uitdaging in jonge paarden door te rijden en op te leiden. Vind eens een ritje op een ervaren paard wel geweldig, maar niets voor mij om daar dagelijks mee te trainen. Idee dat er geen nieuwe dingen meer zijn, alleen het verbeteren er van. Is ook een uitdaging op zich, maar niet voor mij. Ja op het moment ik zelf die oefening aan het paard geleerd heb, dán juist weer wel. :))

**Geplaatst**: 30-01-11 23:51

Geplaatst: 30-01-11 23:51

Hier ook een jonge paarden ruiter!

Heb een poosje nrps'ers beleerd voor de verkoop. Dus wel enigzins ervaring, niet veel, maar super begeleiding en ontzettend veel geleerd.
Waren over het algemeen erg nuchtere en rustige pony's waar ik super mee op kon schieten! Ik ben zelf ook zo'n iemand die rustig en relaxt is.

Tot zij een groene draver had, pff heel het verhaal kun je in mijn onderschrift lezen, maar hier in het kort. Ik was aan het kijken naar een paardje voor mezelf en viel echt voor deze knapperd.
Ontzettend lief, chill paard. Totdat ik haar kocht en wilde beginnen met rijden.
Iemand herkende haar en beschreef haar achtergrond waardoor veel op zn plaats viel. Alles wat mis kon gaan ging mis en ik wilde haar verkopen (wat ik uiteindelijk toch niet kon toen het serieus begon te worden)

Het was echt een stuiterbal die zo hyper in haar koppie was, wat ik niet gewend was. Zo'n paard wilde ik helemaal niet.
Nu achteraf ben ik er ontzettend blij mee, hoe mijn instructrice mij met dit paard heeft leren omgaan, en hoe ze me nog steeds zó veel leert.
Ik kan met het paard lezen en schrijven.

Het was echt drama die tijd ervoor.....

Nu weet ik niet meer voor wat voor paard ik de volgende keer kies.
Ik heb geen voorkeur denk ik, ik geloof dat als je goed met een paard overweg kunt (of je leert mt bepaalde karaktereigenschappen om te gaan) dat het met ieder paard wel kan klikken. En dat je er van kunt maken wat je zelf wilt. Zolang je er de tijd voor neemt en voor nieuwe dingen open staat.