Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
) doet hij daar niets mee dan geef je hem een tik met de zweep en tijd om te reageren. Als hij reageert beloon je en ga je weer verder met zachte hulpen zodat hij leert dat reageren betekent dat jij zachter met je hulpen bent. Reageert hij niet binnen/na die 10 seconden dan verzwaar je hulp tot hij wel reageert en beloont zodra hij dat doet (met je stem bijvoorbeeld). En begint weer met zachte hulp om te kijken of hij nu wel reageert, etc etc. Een vicieuze cirkel die uiteindelijk zou moeten uitsterven omdat je paard leert dat het fijner is om al te reageren met die zachte hulp dan pas bij de hardere hulp. WEL altijd tijd geven om te reageren, maar ook die reactie eisen en verwachten. Als je te veel drijft, maak je een paard "doof" en denkt hij: ik wacht de volgende hulp wel af. Bovendien gaat een paard zijn romp dan continu spannen waardoor hulpen eenvoudig slechter doorkomen. Door ruimte te geven voor reactie en te belonen en steeds terug te gaan naar zachte hulpen, durft je paard zijn romp te ontspannen waardoor hulpen ook beter "binnen zullen komen". Succes! Het is een erg leuk paard! fargo schreef:Wat een leuk paard en binnen vormen jullie best een mooie combinatie. Buiten lijkt het wel of je in elkaar gaat zitten, zowel je rug maak je krommer, je gaat meer vooroverzitten en je trekt je benen op lijkt het wel. Of heb je buiten je beugels een gaatje korter, want je been toont op die laatste foto's heel anders dan op sommige foto's binnen?!
Als je teveel drijft is een goede regel om jezelf aan te leren te wachten met drijven tot er in ieder geval 10 seconden voor bij zijn (moest ik doen op mijn vorige flegmatieke paard). Je paard krijgt tijd om iets te doen met je hulp ipv overdonderd te worden door de volgende. Verder is het belangrijk om daadwerkeljik reactie te krijgen op je hulp, krijg je die niet dan geef je zwaardere hulp (en weer tijd om te reageren) doet hij daar niets mee dan geef je hem een tik met de zweep en tijd om te reageren. Als hij reageert beloon je en ga je weer verder met zachte hulpen zodat hij leert dat reageren betekent dat jij zachter met je hulpen bent. Reageert hij niet binnen/na die 10 seconden dan verzwaar je hulp tot hij wel reageert en beloont zodra hij dat doet (met je stem bijvoorbeeld). En begint weer met zachte hulp om te kijken of hij nu wel reageert, etc etc. Een vicieuze cirkel die uiteindelijk zou moeten uitsterven omdat je paard leert dat het fijner is om al te reageren met die zachte hulp dan pas bij de hardere hulp. WEL altijd tijd geven om te reageren, maar ook die reactie eisen en verwachten. Als je te veel drijft, maak je een paard "doof" en denkt hij: ik wacht de volgende hulp wel af. Bovendien gaat een paard zijn romp dan continu spannen waardoor hulpen eenvoudig slechter doorkomen. Door ruimte te geven voor reactie en te belonen en steeds terug te gaan naar zachte hulpen, durft je paard zijn romp te ontspannen waardoor hulpen ook beter "binnen zullen komen". Succes! Het is een erg leuk paard!
_AJ_ schreef:fargo schreef:Wat een leuk paard en binnen vormen jullie best een mooie combinatie. Buiten lijkt het wel of je in elkaar gaat zitten, zowel je rug maak je krommer, je gaat meer vooroverzitten en je trekt je benen op lijkt het wel. Of heb je buiten je beugels een gaatje korter, want je been toont op die laatste foto's heel anders dan op sommige foto's binnen?!
Als je teveel drijft is een goede regel om jezelf aan te leren te wachten met drijven tot er in ieder geval 10 seconden voor bij zijn (moest ik doen op mijn vorige flegmatieke paard). Je paard krijgt tijd om iets te doen met je hulp ipv overdonderd te worden door de volgende. Verder is het belangrijk om daadwerkeljik reactie te krijgen op je hulp, krijg je die niet dan geef je zwaardere hulp (en weer tijd om te reageren) doet hij daar niets mee dan geef je hem een tik met de zweep en tijd om te reageren. Als hij reageert beloon je en ga je weer verder met zachte hulpen zodat hij leert dat reageren betekent dat jij zachter met je hulpen bent. Reageert hij niet binnen/na die 10 seconden dan verzwaar je hulp tot hij wel reageert en beloont zodra hij dat doet (met je stem bijvoorbeeld). En begint weer met zachte hulp om te kijken of hij nu wel reageert, etc etc. Een vicieuze cirkel die uiteindelijk zou moeten uitsterven omdat je paard leert dat het fijner is om al te reageren met die zachte hulp dan pas bij de hardere hulp. WEL altijd tijd geven om te reageren, maar ook die reactie eisen en verwachten. Als je te veel drijft, maak je een paard "doof" en denkt hij: ik wacht de volgende hulp wel af. Bovendien gaat een paard zijn romp dan continu spannen waardoor hulpen eenvoudig slechter doorkomen. Door ruimte te geven voor reactie en te belonen en steeds terug te gaan naar zachte hulpen, durft je paard zijn romp te ontspannen waardoor hulpen ook beter "binnen zullen komen". Succes! Het is een erg leuk paard!
Met deze aanpak van reactie op het been ben ik het juist NIET eens!!
Jou manier van aanpakken: lichte hulp --> bedenktijd --> geen reactie --> zwaardere hulp --> geen reactie --> tikje.
Ik ga even uitleggen waarom ik het hier niet mee eens bent. Wanneer je paard dus niet reageert heb je dus al 2 keer een hulp gegeven zonder daar antwoord op te krijgen.
Mijn aanpak ziet er als volgt uit (en dan met name m.b.t. kuithulp): lichte aanhoudende kuithulp --> je laat je kuit pas los wanneer hij er op reageert --> wanneer na 10 sec aanhoudende hulp nog geen reactie --> hulp nog steeds aanhouden en tikje met zweep.
Je haalt de druk pas van je paard af wanneer het reageert op je hulp. Zo zorg je er dus voor dat je hem beloond voor het luisteren.
Hoe kan hij bij jou aanpak snappen dat hij moet reageren op de lichte hulp i.p.v. op het tikje?
Op het moment dat jij juist een lichte hulp geeft en hij daar niet op reageert en daar op een hardere manier mee om gaat, dan heb je dus al 1 hulp gegeven waar hij niet op reageert... Wanneer hij niet reageert op die hardere hulp en je hem daarna (zelfs na bedenktijd) pas corrigeert, dan heb je dus al 2
) Een hulp 10 seconde aanhouden vind ik echt te lang. Mijn manier is 1 korte en lichte hulp, geen reactie? Heel duidelijk zijn dat hij naar voren moet. Grotere hulp geven en desnoods paar passen draven (als hij in stap niet voldoende reageert) of middendraf (als hij in draf niet voldoende reageert). Dan is 'ie meteen wakker en zal hij daarna ook veel beter op de (dan dus lichtere) hulpen reageren. Als je je hulp 10 sec. aanhoud, dan leert je paard juist aan dat hij als hij niet weg is met een lichte hulp, hij 10 seconde heeft voordat er ingegrepen wordt. xKnol schreef:Ik ben het weer niet helemaal met jou eens. (Ik rijd btw wel zonder zweep) Een hulp 10 seconde aanhouden vind ik echt te lang. Mijn manier is 1 korte en lichte hulp, geen reactie? Heel duidelijk zijn dat hij naar voren moet. Grotere hulp geven en desnoods paar passen draven (als hij in stap niet voldoende reageert) of middendraf (als hij in draf niet voldoende reageert). Dan is 'ie meteen wakker en zal hij daarna ook veel beter op de (dan dus lichtere) hulpen reageren. Als je je hulp 10 sec. aanhoud, dan leert je paard juist aan dat hij als hij niet weg is met een lichte hulp, hij 10 seconde heeft voordat er ingegrepen wordt.
eigenlijk is het commentaar al gegeven. 





ik hoop dat je wat met mijn tips kunt 


_AJ_ schreef:fargo schreef:Wat een leuk paard en binnen vormen jullie best een mooie combinatie. Buiten lijkt het wel of je in elkaar gaat zitten, zowel je rug maak je krommer, je gaat meer vooroverzitten en je trekt je benen op lijkt het wel. Of heb je buiten je beugels een gaatje korter, want je been toont op die laatste foto's heel anders dan op sommige foto's binnen?!
Als je teveel drijft is een goede regel om jezelf aan te leren te wachten met drijven tot er in ieder geval 10 seconden voor bij zijn (moest ik doen op mijn vorige flegmatieke paard). Je paard krijgt tijd om iets te doen met je hulp ipv overdonderd te worden door de volgende. Verder is het belangrijk om daadwerkeljik reactie te krijgen op je hulp, krijg je die niet dan geef je zwaardere hulp (en weer tijd om te reageren) doet hij daar niets mee dan geef je hem een tik met de zweep en tijd om te reageren. Als hij reageert beloon je en ga je weer verder met zachte hulpen zodat hij leert dat reageren betekent dat jij zachter met je hulpen bent. Reageert hij niet binnen/na die 10 seconden dan verzwaar je hulp tot hij wel reageert en beloont zodra hij dat doet (met je stem bijvoorbeeld). En begint weer met zachte hulp om te kijken of hij nu wel reageert, etc etc. Een vicieuze cirkel die uiteindelijk zou moeten uitsterven omdat je paard leert dat het fijner is om al te reageren met die zachte hulp dan pas bij de hardere hulp. WEL altijd tijd geven om te reageren, maar ook die reactie eisen en verwachten. Als je te veel drijft, maak je een paard "doof" en denkt hij: ik wacht de volgende hulp wel af. Bovendien gaat een paard zijn romp dan continu spannen waardoor hulpen eenvoudig slechter doorkomen. Door ruimte te geven voor reactie en te belonen en steeds terug te gaan naar zachte hulpen, durft je paard zijn romp te ontspannen waardoor hulpen ook beter "binnen zullen komen". Succes! Het is een erg leuk paard!
Met deze aanpak van reactie op het been ben ik het juist NIET eens!!
Jou manier van aanpakken: lichte hulp --> bedenktijd --> geen reactie --> zwaardere hulp --> geen reactie --> tikje.
Ik ga even uitleggen waarom ik het hier niet mee eens bent. Wanneer je paard dus niet reageert heb je dus al 2 keer een hulp gegeven zonder daar antwoord op te krijgen.
Mijn aanpak ziet er als volgt uit (en dan met name m.b.t. kuithulp): lichte aanhoudende kuithulp --> je laat je kuit pas los wanneer hij er op reageert --> wanneer na 10 sec aanhoudende hulp nog geen reactie --> hulp nog steeds aanhouden en tikje met zweep.
Je haalt de druk pas van je paard af wanneer het reageert op je hulp. Zo zorg je er dus voor dat je hem beloond voor het luisteren.
Hoe kan hij bij jou aanpak snappen dat hij moet reageren op de lichte hulp i.p.v. op het tikje?
Op het moment dat jij juist een lichte hulp geeft en hij daar niet op reageert en daar op een hardere manier mee om gaat, dan heb je dus al 1 hulp gegeven waar hij niet op reageert... Wanneer hij niet reageert op die hardere hulp en je hem daarna (zelfs na bedenktijd) pas corrigeert, dan heb je dus al 2
_AJ_ schreef:xKnol schreef:Ik ben het weer niet helemaal met jou eens. (Ik rijd btw wel zonder zweep) Een hulp 10 seconde aanhouden vind ik echt te lang. Mijn manier is 1 korte en lichte hulp, geen reactie? Heel duidelijk zijn dat hij naar voren moet. Grotere hulp geven en desnoods paar passen draven (als hij in stap niet voldoende reageert) of middendraf (als hij in draf niet voldoende reageert). Dan is 'ie meteen wakker en zal hij daarna ook veel beter op de (dan dus lichtere) hulpen reageren. Als je je hulp 10 sec. aanhoud, dan leert je paard juist aan dat hij als hij niet weg is met een lichte hulp, hij 10 seconde heeft voordat er ingegrepen wordt.
Ik corrigeer mezelf even: want 10 seconde is idd te lang. Mijn eigen paard, die in het begin ook niet vooruit te branden was, of juist weer onder mij weg liep heb ik samen met de mede eigenaresse ook omgeschoold. In het begin is het echt elkaar vinden en begrijpen, dan kan je er niet vanuit gaan dat hij het meteen snapt. Ietswat bedenktijd (van zo'n 3/4 seconden) is dan logisch, wanneer geen reactie tijdens de hulp verduidelijken met stem of tikje van zweep. Op een gegeven moment snap je elkaar gewoon. En dan heb je helemaal geen duidelijke 'kuithulp' meer nodig. Dan kan het simpelweg op een kleine zithulp of het in gedachte aanspannen van je kuit.
Vooral met de laatste zinnen.

fargo schreef:Vlgs mij zijn wij het eigenlijk ook eens want ook mijn laatste zinnen komen bij die conclusie uit
NB Naarmate je paard beter gaat reageren kan de "wachttijd" wel korter worden omdat je dan inmiddels een vlotter paard hebt en dus eerder response verwacht. Maar bij een paard dat zich afsluit, mag je in eerste instantie je zelf in toom houden door 10 seconden te wachten en niet maar te blijven "kloppen".
Om even terug te komen op het 'kloppen': dit vermijd ik door een aanhoudende kuithulp te geven. Hij krijgt pas ontspanning wanneer hij reageert, of dit nu uit zijn eigen komt of dit pas na een tikje van de zweep of een stemverheffing na zo'n 3/4 seconden. EN... Ik ben wel van mening dat je pas een hulp geeft wanneer je iets anders gaat doen. En daarmee bedoel ik dat je pas weer een enkele aanhoudende kuithulp geeft wanneer je van 'versnelling' gaat veranderen (bijvoorbeeld van arbeidsdraf naar middendraf).