Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-03-10 09:22

Re: Mogen we niet meer blij zijn met ons paard

Geplaatst: 26-03-10 09:22

voor mij is een fijn opgevoed paard en lol met je knol helemaal niet strijdig, IMO gaat het juist perfect samen. Onze paarden weten heel goed welke regels absoluut altijd gelden (en dat varieert per paard) en daarbinnen mogen ze zichzelf zijn. Die regels zijn voor veiligheid en om overlast te voorkomen (aan mij schuren vind ik dus een absolute nono) en verder maak ik me er niet druk over.

**Geplaatst**: 26-03-10 10:13

Geplaatst: 26-03-10 10:13

Lielle schreef:
voor mij is een fijn opgevoed paard en lol met je knol helemaal niet strijdig, IMO gaat het juist perfect samen. Onze paarden weten heel goed welke regels absoluut altijd gelden (en dat varieert per paard) en daarbinnen mogen ze zichzelf zijn. Die regels zijn voor veiligheid en om overlast te voorkomen (aan mij schuren vind ik dus een absolute nono) en verder maak ik me er niet druk over.

Idd zoiets heb ik ook. Als ik het leuk vind dattie bedelt (wat niet zo is dus ze bedelen ook niet, hoogstens smekend kijken wat ik wel grappig vind) laat hem dan lekker bedelen.

En vooralsnog zijn ze beter opgevoed dan de paarden van van die zeikerds die alleen maar super streng zijn.
Ik kan bv rustig naar de stad rijden, tunneltje door, bruggetje over, langs de grote weg, langs "enge" dingen, poown daar ergenst vastbinden, ijsjes halen, en bij terugkomst een braaf grazende poown (wel in de gaten gehouden door vriendin) aantreffen die nergenst van schrikt en niet moeilijk doet, zelfs niet als een toerist met haar op de foto wil en een beetje raar naast haar gaat staan doen.

Of ik was bv aan t rijden, maar moest even plassen. Nou dan geef ik de teugels ff aan dinnetje die nog aant rijden is, en stapt ze braaf wat rondjes mee tot ik terug ben.

Dat vind ik een goed opgevoed paard.

Praktisch in de omgang, dat ze op buitenrit af en toe wel erg snel wil of in de wei wat lelijk kan doen doet er verder dan niet toe voor mij, das gewoon haar karakter, want ondertussen kan ik haar wel gewoon op een stalhalstertje rijden.

**Geplaatst**: 26-03-10 11:35

Geplaatst: 26-03-10 11:35

itsmi schreef:
Op zich heb je natuurlijk wel gelijk, maar ook de paardenwereld moet in de "hand" gehouden worden..

Het is natuurlijk niet handig (om maar bij jouw voorbeelden te blijven) dat jij je paard leert naar rechts te gaan als je aan de linkerteugel trekt. Best lastig verkopen, als je hem dan wil verkopen!

Dat vond ik nou ook een beetje vreemd.. waarom leer jij dit jou paard aan eigenlijk??

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-03-10 11:52

Geplaatst door de TopicStarter : 26-03-10 11:52

Ik leer mijn paarden niet naar rechts te gaan door aan de linker teugel te sturen. Het was maar een vraag van wat vindt men ervan als ik mijn paarden iets ongebruikelijks leer, heb ik dan geen plezier met mijn paard, Waarom vinden een heleboel mensen het nodig dat paarden volgens bepaalde regels opgevoed en getraind dienen te worden. (Veiligheid begrijp ik...!) Doe ik het dan niet goed? Wie hebben trouwens die regels bedacht?

Enige opvoeding van mijn paarden verwelkom ik. Ook ik vind het heel plezierig als ik zodanig met ze kan communiceren, zodat we elkaar begrijpen. Veel plezieriger in de omgang voor beiden (in ieder geval wel voor mij) en ook veel veiliger voor mij, het paard en mijn omgeving. Maar daarnaast kan ik hele rare stunts met mijn paarden uithalen. Getuige de reacties op dit topic, ben ik blij te lezen dat er met mij velen in welke vorm dan ook, dit ook doen. Ieder naar eigen kunne en inzicht...
Hoop dat al diegenen die er ook zo over denken, die .......... kunnen laten inzien dat werken met paarden niet perse aan hele strikte regels gebonden hoeft te zijn... Leven en laten leven...

**Geplaatst**: 26-03-10 12:23

Re: Mogen we niet meer blij zijn met ons paard

Geplaatst: 26-03-10 12:23

Och ja, ik zou het allemaal met een grote korrel zout nemen, veel mensen geven hun mening over hoe m'n wel of niet met paarden moet omgaan en iedereen bedoelt het al even goed, maar er vliegen soms nogal snel verwijten naar elkaars hoofd dat je je paard niet goed opvoedt omdat je bv een beloning geeft door middel van een snoepje. Het is in mijn ogen niet allemaal zo zwart-wit, ieder paard heeft z'n eigen karakter en ieder paard vraagt eigenlijk z'n eigen unieke aanpak. De ene kan je perfect met snoepjes belonen en dan andere misschien niet omdat hij na 2 snoepjes tegen de deur staat te schoppen...

Wat ik belangrijk vind is veiligheid en gezondheid (zowel mentaal als fysiek) van zowel mens en dier... het wel of niet een snoepje geven na het werk vind ik nu niet meteen bedreiging voor de veiligheid en gezondheid van mens en dier ;-)

**Geplaatst**: 26-03-10 13:15

Geplaatst: 26-03-10 13:15

Ik had met m'n eigen paardje ook altijd super veel lol. Beest schrok nooit ergens van, dus ergens naar toe lopen op stal ging standaard zonder halstertouw, ze bleef braaf achter me lopen, waar ik ook naartoe wilde. Lekker zonder zadel en hoofdstel in de bak banjeren, achterstevoren gezeten galopperen, op d'r rug een dutje doen in d'r stal, zonder teugels een sprongetje maken, kon allemaal.
Ze was ontzettend bang om alleen op buitenrit te gaan, ze keerde constant om en er was niks dat ik eraan kon doen. Dat heb ik opgelost door op Nieuwjaarsdag een flinke buitenrit te gaan maken, door alle knallen was ze vergeten om te draaien. Nooit meer enig probleem gehad daarna

Normaal zou je worden aangeraden om het langzaam op te bouwen, ik had er gewoon echt sch**t aan.
Schuren mocht ook, vond ik wel lekker op m'n rug. Nooit geen problemen gehad met plat drukken oid.

Ik vind dat je paard je maatje moet zijn, een echte vriend(in). Het verschilt per paard wat dat inhoud. Sommige paarden moeten strak worden gehouden, anderen kun je lekker mee kloten.

**Geplaatst**: 26-03-10 13:15

Geplaatst: 26-03-10 13:15

Ik vind het dan weer wel weinig lol voor je knol als die tegen de staldeur gaat staan trappen om een snoepje. Treurig leven voor het beestje is dat in mijn ogen.

**Geplaatst**: 27-03-10 22:21

Geplaatst: 27-03-10 22:21

Eigenlijk is het heel simpel.
Het begrip "lol met je knol" wordt door iedereen op een andere, eigen manier ingevuld. Op diezelfde manier geeft iedereen een eigen invulling aan wat je wel of niet accepteert van je paard.

Vaak worden de regels ingegeven door veiligheid. Soms door een bepaalde dominantie/onderdanigheid in de paard/mens relatie. Soms door de fysieke bouw van het paard en de mens. Soms door de stal-situatie, soms door de karakters van paard en mens. En zo zijn er per situatie nog wel meer (of minder) dingen te verzinnen.

Waar het hoe dan ook op neerkomt, is dat iedereen voor de eigen situatie bepaalt wat je wel en vooral niet wilt accepteren, en zorg dat je daar consequent in blijft. Hoe consequenter je bent (en dat kan soms best moeilijk zijn), hoe duidelijker het voor het paard wordt.
Je zou het ook een stel huisregels voor jouw paard-mens relatie kunnen noemen

**Geplaatst**: 27-03-10 22:32

Re: Mogen we niet meer blij zijn met ons paard

Geplaatst: 27-03-10 22:32

iedereen moet zelf weten hoe hij/zij met zn paard omgaat (tuurlijk geen mishandeling) maar het moet wel veilig blijven. Als ik een pony mag lenen voor een paar kinderen, pony is super braaf maar zn baasje heeft hem geleerd te bedelen voor een snoepje. Hij staat dus continu met zn been in de lucht, te schrapen, te stampen. Als je je pony uitleent voor andere kinderen is het mss niet zo slim om zoiets te aan te leren, best gevaarlijk zon klauwende pony

**Geplaatst**: 29-03-10 10:33

Geplaatst: 29-03-10 10:33

LindyH schreef:
Voorbeeldje: Ik heb zelf de fout gemaakt om mijn paard lekker met zijn hoofd tegen mij aan te laten schuren. "Ach, laat hem maar, vindt ie lekker" dacht ik dan. Maar nu zit ik wel met de gebakken peren. Hij duwt me om de haverklap om, plet me tegen het hek, enz. enz. Hij bedoelt het niet kwaad, hij wil gewoon schuren. Maar nu moet ik hem elke keer een klap geven om het weer af te leren. Dat was niet nodig geweest als ik het gewoon nooit had toegestaan. Niet eerlijk van mij dus. Ik probeer dit soort fouten zo min mogelijk te maken, juist voor het plezier van mijzelf en van mijn paard.

Oh, mijn paard doet dat ook. Dat is ook helemaal niet raar, wanneer hij werkt zweet hij onder het hoofdstel, als ik dan zo dom ben om te vergeten hem te kriebelen waar hij bezweet is kriebelt hij zelf wel even.

Dat is denk ik ook wat zap bedoelt. Het gaat niet op het aanleren van gedrag, "kunstjes", maar om de zelfexpressie van je paard. Dat hij gewoon ruimte krijgt voor eigen initiatief. Voorbeeldje: ik heb helemaal geen halster nodig om mijn paard ergens mee naartoe te nemen. Hij loopt zo ook wel mee (aangezien we toch meestal iets leuks gaan doen samen) en desnoods leg ik mijn hand even onder zijn kaak, dan loopt hij ook wel mee. Mijn paard en ik passen qua persoonlijkheid erg goed bij elkaar, we weten van elkaar hoe we die dag in ons vel zitten en ondanks dat ik de leider ben gebruik ik geen overbodige middelen, zoals in dit voorbeeld een halster. En mocht hij besluiten om eenmaal bij de poetsplaats aangekomen toch maar niet stil te blijven staan dan pak ik dat halster alsnog, hij moet wel luisteren maar dat gedwing van sommige mensen, alsof je paard een machine is ipv een individu vind ik niet zo

Ander voorbeeld: wanneer ik in de paddock nuttige dingen aan het doen ben met een mestschep mag mijn paard rondscharrelen op het erf. Hij mag dan doen en laten wat hij wil: grazen, rollen, achter mij aan lopen, maakt niet uit. Uiteraard zorg ik ervoor dat hij geen dingen kan doen die ik niet goed vind, zo gaat mijn zadelkast dicht zodat hij daar geen spullen uit kan halen. En wanneer ik hem ergens voor nodig heb, bijvoorbeeld om een zadel op zijn rug te binden, weet hij ook dat het speelkwartiertje voorbij is, en loopt hij braaf mee naar de poetsplaats.

En waarom hij zo veel vrijheid krijgt? Omdat hij zo gelukkig is. Er is toch niks aan om wanneer je uit de wei/paddock mag steeds maar aan een halstertouwtje mee te moeten lopen?

**Geplaatst**: 29-03-10 12:22

Geplaatst: 29-03-10 12:22

Ik vind het wel een interessant onderwerp

Ik kan me dus ontzettend irriteren aan mensen die hun paard ontsnappen/laten schrapen (zeuren)
en jeuken en laten rommelen tijdens het rijden en al dat soort dingen. Ik ben ook heel streng voor mijn paard, hij moet doen wat
ik wil en hoe ik dat wil. Het is mijn dier, en ik zorg dat ze het heel goed heeft. (qua stal, buiten staan met vriendjes,
voer,beweging, verzorging enz.) dus ik vind dat dat zij dan naar mij moet luisteren. Als ik haar poets vind ik het
heel lief als je mij terug krabbeld, maar ze hoeft het niet te wagen te schrapen of bedelen om snoepjes. (die krijgt ze toch nooit)

Edit; ondanks dat ik streng ben, hebben mijn paard een geweldige band, ik kan haar ook meenemen met een touwtje om de
hals, we doen grondwerk, ze komt naar me toe gerend enz. Ik denk dat sowieso mijn paard een duidelijke leider wel fijn vindt.

Andere mensen vinden het lief of schattig als hun paard schraapt of jeukt. Dat is persoonlijk. Denk dat
het geen probleem is zolang je er anderen niet mee lastig valt. Er liep bij ons op stal bijv. vaak een pony rond
gewoon los want dan kon ie lekker even spelen

Maar dan vrat ie wel het hooi op wat voor mijn stal lag.

**Geplaatst**: 29-03-10 17:06

Re: Mogen we niet meer blij zijn met ons paard

Geplaatst: 29-03-10 17:06

Achja, het schuren hebben we anders opgelost, want ik vond dat geduw tegen mijn lijf ook niet prettig. Ik houd mijn hand omhoog, en hij 'schuurt' tegen mijn hand aan. En als ik geen hand ophoudt, schuurt hij niet..

En ik gooi weleens wat lekkers in zijn bak als hij op stal staat, maar meestal niet. En hij schopt dus ook niet tegen zijn deur..

Ik heb regelmatig lol met hem, maar wel binnen bepaalde lijnen. Met de pony kon veel meer, die had niet zoveel nodig om weer terug normaal te doen. Maar mijn paard heeft gewoon veel discipline nodig, waar ik dus ook voor (probeer te) zorgen.
Binnen die lijnen hebben we veel lol.

Maar.. Iedereen vindt weer iets anders grappig he.. Lol is sowieso voor iedereen anders, en ieder paard is anders, dus lol met je knol is voor iedereen anders, toch?

**Geplaatst**: 30-03-10 10:13

Geplaatst: 30-03-10 10:13

Ik zie eigenlijk niet zozeer de lol in van een bedelend, schrapend, schooiend paard of een paard dat ertussenuit peert tijdens het afzadelen.
Het veroorzaakt veel verwarrende situaties en laat een paard nou net duidelijkheid nodig hebben.
Wat als je paard ertussenuit peert op het wedstrijdterrein, wat als je paard begint te schrapen/slaan met zijn voorbenen als een kindje een wortel geeft,...? De ene keer lacht mijn baas, de andere keer krijg ik een standje?
Plezier met mijn paard staat niet bij mij niet gelijk aan stout gedrag toelaten omdat het zo grappig is.

Edit: omdat ik net zag dat mijn bericht belerend klonk. Mensen die dit wel zien als lol met hun paard, no offence. Dit is puur mijn mening en ik ben niet in de positie om te dicteren wat wel en niet doen.

**Geplaatst**: 30-03-10 21:40

Geplaatst: 30-03-10 21:40

Ik begrijp niet waarom eigen keuze van je paard gelijk moet staan aan "fout" gedrag ? Er bestaat ook nog zoiets als een gulden middenweg, waarbij je je paard binnen de grenzen van betamelijkheid zijn eigen keuzes laat.

**Geplaatst**: 30-03-10 21:54

Re: Mogen we niet meer blij zijn met ons paard

Geplaatst: 30-03-10 21:54

Precies hestenje

. Als ik mijn pony zijn box aan het opstrooien ben, dan mag ze zelf kiezen waar ze rondhobbelt hoor. Is dat buiten de stal, in de stal, bij de kuilbaal, lekker kriebelen bij de buurman (ja de eigenaresse vindt dat geen probleem), schooien bij de konijnen of even kijken of schapen ook interessant zijn. Geeft toch niet?

Daarbij vind ik iets misschien wel helemaal niet stout, terwijl een ander dat verschrikkelijk vindt

. Ik denk zomaar dat mijn pony het niet fijn vind om een streng onder appel staande pony te zijn

, daar heeft ze veel te veel een eigen karakter voor.

Daarbij is het toch ook gewoon heel simpel? Als ik wil dat ze ergens stilstaat, dan moet ik haar vastzetten. Als ze lekker mag klooien, dan laat ik haar los staan. Ik vind niet dat een paard dat los staat zich amper mag bewegen

. Als ik vind dat mijn pony even ergens stil moet staan, dan zet ik haar vast

.
Juist omdat je dit aanhoudt zijn er helemaal geen verwarrende situaties.

Dat kindje moet ten eerste al aan mij vragen of mijn pony dat mag. Ik wil geen kinderen bij mijn paard, heel simpel. Doen ze dat wel, dan is het toch echt eigen schuld dikke bult! Willen kids iets aan mijn pony geven, dan kunnen ze dat mij vragen (zoals de dochter van de stalbaas ook gewoon doet

) en dan geven we samen een snoepje. En inderdaad, dan vraag ik een voetje bij mijn paard

.

Het is mijn pony en ik ga mijn pony geen dingen (af)leren omdat een ander daar profijt van heeft. Het is mijn pony, niet die van kinderen die toevallig langs komen. Mijn pony kan braaf gemest worden (sommige zetten hem even vast/om), mijn pony loopt heel braaf mee aan het halster naar het land/bak, mijn pony trapt niet als er gevoerd wordt. Wat ik voor de rest met mijn pony doe, is mijn (:D) zaak! Maar die pretoogjes als mijn pony eens een eigenwijze bui heeft, nee die ga ik niet afpakken. Als ik dat wil dan luisterd ze, maar als ik even geen zin heb daarin (ziet een paard gelijk aan de lichaamstaal van de eigenaar

) dan mag ze ook haar gang aan hoor.

**Geplaatst**: 30-03-10 22:19

Geplaatst: 30-03-10 22:19

pff wat een verschillende meningen!

ik heb echt een TRUT van een knollie met rijden dat geef ik toe ze is gewoon een tikkendetijdbom die eens in ze zoveeltijd ontploft en er gewoon iemand af moet gooien op een of andere manier streelt dat haar ego ofzo..
het is bij mij altijd zo van gewoon erop zitten lekker lang teugeltje, als ik zeg van volte dan draait ze een rondje als ik zeg Van kleiner doet ze het ook zelfde geld van handveranderen draaien. stap draf ( galop doen we niet zoveel)
maar voor de rest is het altijd knuffelen kusjes geven snoepies snoepies en nog eens snoepies.. en niemand heeft er last van!

als k er 1 borstel over heb gehaald is het kriebelen en kus, dan krijgt ze wat lekkers. zo doen we alles samen als ik zeg van waar is het nog vies draait ze mooi der hoofd naar der buik zo van kijk daar! want daar kriebelen vind ze heeerlijk!.
natuurlijk heeft ze geschooit want had haar zeg ja geleerd toen was ze de heledag aant headbangen. maar zodra ze door heeft dat ze het alleen maar op comando krijgt is dat gedrag snel genoeg weg!

LOL met je knol vind IK belangrijker dan, goed rijden of winnen etc.

**Geplaatst**: 31-03-10 10:32

Geplaatst: 31-03-10 10:32

Ik vind dat je je paard mag leren wat jij wil.
Zolang het maar goed gaat...

**Geplaatst**: 31-03-10 12:19

Re: Mogen we niet meer blij zijn met ons paard

Geplaatst: 31-03-10 12:19

idd zolang jij, je paard en andere er geen problemen aan ondervinden

**Geplaatst**: 31-03-10 18:27

Geplaatst: 31-03-10 18:27

Ik heb nog nooit een paard horen vertellen hoe het wel en niet moet, wel merk ik aan het gedrag van mijn paard dat hij het heerlijk vind om betutteld te worden.. Hij komt in galop naar het hek nog elke dag! Ik ben ook elke dag op m,n eigen manier bezig en het bevalt ons alle 2. geniet zoals je het zelf wil!!

**Geplaatst**: 31-03-10 22:17

Geplaatst: 31-03-10 22:17

Het grappige is: als je het vraagt heeft iedereen zogenaamd 'lol' met zijn knol (wat ik overigens een vreselijke uitdrukking vind, omdat ik van mening ben dat de lol van het paard in de praktijk vaak ondergeschikt is aan die van de ruiter, ook al zeggen ze van niet...). Iedereen heeft zo zijn eigen theorieen waarom ze iets wel of niet toloreren van hun paard... Als je veel reacties leest dan kun je haast niet voorstellen dat er iedere dag nog ongelukken gebeuren met paarden en mensen. Dat er nog veel te veel paarden zijn die alleen op zondag uit hun box komen om een mooi-weer ritje te maken in het net gescoorde nieuwe setje. Dat van de 10 ruiters die je op een gemiddelde wedstrijd ziet rijden en doorgaans 7 NIET in harmonie zijn met hun paard.

Natuurlijk mag je blij zijn met je paard, maar ik vind dat een paard ook een bepaalde verantwoordelijkheid met zich meebrengt. 1 daarvan is dat je ALTIJD consequent moet zijn. Een paard heeft behoefte aan leiding en grenzen. Als hij die op een goede manier krijgt kan hij zich daarbinnen veilig voelen bij zijn ruiter en er met plezier voor werken. Een andere verantwoordelijkheid is dat je je altijd moet beheersen in het bijzijn van je paard. Ook als je chagerijnig bent, een rotdag hebt gehad, ziek bent etc. Verder moet je je verdiept hebben in wat een paard nodig heeft (voeding, verzorging ect). Niet in de zin van een nieuw setje, maar wat het dier ECHT nodig heeft om hem mentaal en fysiek gezond te houden. Het bovenstaande vraagt bijna een ijzeren discipline van een ruiter, het vraagt van je dat je als mens emotioneel in balans bent en het vraagt toch wel een bovengemiddelde intelligentie om te kunnen begrijpen waarom, hoe en wat een paard nodig heeft. En veel mensen kunnen dat gewoon niet. Kunnen niet dagelijks discipline opbrengen, zijn niet emotioneel in balans (kunnen geen leiderschap uitdragen)... En dat soort mensen zijn meestal degene die het hards roepen als iemand hen ergens op wijst 'dat zij nou eenmaal lol met hun knol hebben'.

En het maakt niet uit of je wedstrijdruiter bent of enkel van strandritjes houdt. Goed met paarden omgaan komt in alle gevallen op het bovenstaande neer. Een goede ruiter weet dat het niet alleen maar lol met je knol is. Maar dat soms je eigen lol ondergeschikt is, in het kader van het welzijn van je paard.

**Geplaatst**: 31-03-10 22:51

Geplaatst: 31-03-10 22:51

Daar heb je zeker gelijk in Jasmijn. Wel denk ik dat de verantwoordelijkheid en de lol hand in hand kunnen gaan. Zo kocht ik een jaar geleden een paard dat on-tie-ge-lijk schooide. En waarvan je niet normaal de hoeven kon uitkrabben, hij had namelijk geleerd dat hij een snoepje kreeg als hij zijn been naar voren zette en zijn hoofd naar beneden bracht, dus dat deed hij steeds, in de hoop op wat lekkers.

Inmiddels lust hij nog wel heeeeeel graag snoepjes maar die krijgt hij niet, het is namelijk een paard van het type dat je arm eraf rukt als je hem een vinger geeft. Ik heb de eerste maanden heel wat met hem te stellen gehad, maar van een verwend paard is hij veranderd in echt een leuk dier. Helemaal nu hij geen pijn meer heeft, want ook de verantwoordelijkheid voor zijn fysieke welzijn neem ik op mij. Waardoor hij nu door een sportmasseur behandeld wordt om letterlijk het oude zeer uit zijn lijf te halen.

Maar: wanneer mijn paard bedelde negeerde ik dat gewoon. Waarom zou ik hem een tik geven, hij reageerde alleen maar zoals hij altijd had gedaan omdat het hem altijd wat had opgeleverd. Ook het gedoe met hoevenkrabben, hoe hij me ook tot waanzin dreef, heb ik genegeerd, en steeds iedere dag weer een voetje gevraagd, omdat hij het niet kan helpen wat hij deed. Ik heb een heel intelligent paard, dat veel bevestiging nodig heeft. Nu zijn leergierigheid en humor worden gewaardeerd ontplooit hij zichzelf steeds meer, hij wordt zelfbewuster en dat is heel mooi om te zien. Inmiddels heeft hij zijn eerste proefjes gelopen, en ja, de eerste keer knalde hij van de baan af. Eigen schuld, had ik maar beter op moeten letten en duidelijker tegen hem moeten zijn. Ik had boos kunnen worden maar waarom zou ik, het was de bedoeling dat hij mee zou doen voor de ervaring. Daarnaast heb ik een paard dat vrolijk op mij af komt gelopen wanneer hij mij ziet, en dat het inmiddels ook durft te laten zien wanneer hij iets stom of eng vindt. Dat kan hij omdat hij weet dat ik zijn persoonlijkheid en geest niet alleen respecteer maar ook erg waardeer. Hij laat zien wat hij voelt, en ik reageer daar op. Waardoor mijn paard dan weer op mij kan reageren wanneer ik hem bijvoorbeeld geruststel of hem de fysieke gelegenheid bied om stress af te laten vloeien zodat hij niet ontploft. Ik ben het blijst met mijn paard wanneer hij blij is met mij. Vanavond nog nam ik hem mee voor een kort wandelingetje samen met een stalgenootje en haar pony. Mijn paard wilde niet graag meelopen omdat het eerste stuk van de wandeling ging langs een plek die hij met wat negatiefs associeert. Toen we daar voorbij waren ontspande hij, ik aaide hem en daar fleurde hij van op. Toen liep hij ook weer vrolijk mee. En dat is wat ik bedoel met de persoonlijkheid van de paard de ruimte geven.

Wat ik maar zeggen wil is dat er natuurlijk grenzen moeten zijn. Maar dat het aan jezelf is hoe je die stelt bij je paard

**Geplaatst**: 01-04-10 07:32

Geplaatst: 01-04-10 07:32

Ik ben het eens met Jasmijn78. Mensen redeneren te veel vanuit hun eigen oogpunt en vergeten daarbij te denken vanuit het paard. Volgens mij wordt veel gedrag bij dieren anders door mensen opgevat dan hoe het door het dier bedoeld is. Dus is vind dat er naar paarden toe altijd 'correct' gehandeld moet worden. Ik denk ook dat mensen die dit niet kunnen of willen doen, het maar gooien op 'lol hebben met het paard'. Heeft het paard op zo'n moment ook lol? Of is hij gefrustreerd omdat hij geen duidelijke leider heeft? Wie zal het zeggen..

**Geplaatst**: 01-04-10 09:33

Geplaatst: 01-04-10 09:33

zap schreef:
Tja, itssmi ik ga mijn paard geen dingen niet leren, omdat ik het paard eventueel wil weer wil/moet gaan verkopen over een x aantal jaar....beetje rare redenering

Ik vind ook lol met je knol het belangrijkste hoor. Die van mij eet snoepjes uit mijn hand, krijgt op 'voetje' een snoepje en loopt soms met zijn been in de lucht te schooien. Ze rent soms (met mij) de andere kant op en ze peert hem er weleens tussenuit als je aan het afzadelen bent en dan mag je pony gaan zoeken bij de kuilbaal. Nou en??? Wij hebben lol samen, lachen om onze domme dingen, hebben rare (aangeleerde) gewoontes, pony is lekker vrolijk en we klooien gewoon lekker aan samen. Prima toch . Ik hoef voor niemand verantwoordelijkheid af te leggen

Het probleem is alleen dat lol met je knol vaak uitgevoerd in het feit dat het lol voor de ruiter is, maar geen lol meer voor je knol. Dat vind ik ook niet kunnen.

Maar lekker aanklooien met je paardje is toch heerlijk. Je paardje zo begrijpen dat je aan zijn oor al ziet wat hij/zij gaat uitspoken en dan je pony met zijn oortjes naar voren zijn plannetje ziet uitvoeren jij lachend erachter aan om het gewoon nog een keer (dit keer wel zoals het hoort ) uit te voeren. Nou prima toch . Ik hoef niet zo'n steriel braaf paard dat niks durft uit te spoken of als een robot functioneert....nah, daar koop ik geen pony voor

Ik vind dit de beste omschrijving die ik maar kan bedenken en ben het 100% met je eens!

**Geplaatst**: 02-04-10 10:38

Geplaatst: 02-04-10 10:38

Majo schreef:
Ik vind dit de beste omschrijving die ik maar kan bedenken en ben het 100% met je eens!

Dat vind ik dus niet. Dit vind ik nou het voorbeeld van wat ik eerder aanhaalde. Van deze 'lol met je knol' krijg ik dus echt de kriebels... Zoals: 'WIJ" hebben lol samen... Hoezo 'WIJ"? Ik vraag mij echt af of wij wel objectief voor ons paard kunnen bepalen of hij ook lol heeft...

Zelf onderkent ze ook dat lol met je knol meestal alleen lol voor de ruiter is, en dat vind ze zelf ook niet kunnen. Maar uiteraard is dat in haar geval natuurlijk niet zo. Zij klooit aan en vind dat heerlijk... En bestempeld een goed opgevoed paard direct als een steriel braaf robot paard.

Ik vraag mij dan altijd af wanneer dat aanklooien minder grappig gaat worden:
- als er een keer een proefje gereden moet worden?
- als het paard een keer de trailer in moet?
- een keer een dierenartsbehandeling nodig heeft maar dit niet toelaat omdat hij anders altijd mag klooien?
- tijdens een buitenrit de weg op springt omdat hij altijd mag klooien?
(maar uiteraard doen paarden van 'lolmetjeknol' mensen dit natuurlijk niet. die hele speciale paarden weten natuurlijk precies wanneer ze wel en niet mogen klooien)

Voor mij hoeven plezier en een goede opvoeding elkaar niet te bijten. Ik heb meer plezier van mijn paarden als ze goed opgevoed zijn, op alle fronten. Om ze goed op te voeden moet ik zelf gedisciplineerd zijn, en dat is niet altijd even makkelijk. Maar het dient een hoger doel denk ik dan maar.

Maar goed, ieder zijn meug. En inderdaad; paardeneigenaren hoeven aan anderen geen verantwoording af te leggen over hoe zij met hun paard omgaan. En als ik mensen al een uur zie emmeren om hun paard in de trailer te krijgen, hoor dat ze flink getrapt zijn in het land, onder de voet zijn gelopen tijdens het 'spelen' met hun paard, paarden zie die het concoursterrein aanvegen met hun ruiter... Dan denk ik altijd; leuk he? Dat is pas lol

**Geplaatst**: 02-04-10 11:42

Re: Mogen we niet meer blij zijn met ons paard

Geplaatst: 02-04-10 11:42

Je hebt wel een punt Jasmijn. Wat ik zelf echter bedoel in lol met je knol, is dat je samen plezier hebt. Dit creeer ik zelf door mijn paard zoveel mogelijk in de wei te hebben, van 06.30 tot 19.00 Daarna geeft hij zelf aan naar binnen te willen door bij het hek te gaan staan. Verder maken we alleen maar plezierritjes en hoeft hij van mij niet hard te werken. Ik ervaar zijn plezier doordat hij erg alert is, nog speelt (een keer een blij bokje) en me als ik in de wei ben, soms heerlijk uitdaagt om te spelen.
Uiteraard eis ik wel gehoorzaamheid, maar ook dat kun je onder lol verstaan. Als we op de weg rijden, moet hij goed opletten.