Bokt.nl

Lielle schreef:

@xx_Irisje

het is een stuk tekst van jaren terug maar ik denk dat ik het nog wel weet. Een dressuurpaard moet het geduld en de inzet hebben om een oefening 100-en keren te herhalen om die helemaal te perfectioneren.
En spring- of eventingpaard hoeft dat niet, die moet goed over de hindernis komen en daar zit geen voorgeschreven manier bij. En in dat dressuurmatige werk maakt het niet of de schouderbinnenwaarts niet perfect op drie sporen is, 3,5 is ook goed.

NenaC schreef:

Lielle schreef:

@xx_Irisje

het is een stuk tekst van jaren terug maar ik denk dat ik het nog wel weet. Een dressuurpaard moet het geduld en de inzet hebben om een oefening 100-en keren te herhalen om die helemaal te perfectioneren.
En spring- of eventingpaard hoeft dat niet, die moet goed over de hindernis komen en daar zit geen voorgeschreven manier bij. En in dat dressuurmatige werk maakt het niet of de schouderbinnenwaarts niet perfect op drie sporen is, 3,5 is ook goed.

Dat ligt eraan hoe je het bekijkt, een Goldfever van Ludger Beerbaum moet ook het geduld en de wilskracht hebben om 100 keer een hindernis te springen. Om actief, oplettend en voorwaarts te blijven het hele parcours. Als hij dat niet is, dan vliegen de balken om je oren.
Ieder paard in welke discipline dan ook, moet geduld en inzet hebben, want uiteindelijk doen ze allemaal hetzelfde kunstje meerdere malen. Of het nou een hindernis springen is, of een pirouette draaien. Het komt op hetzelfde neer. Een springparcours of cross is natuurlijk nooit helemaal hetzelfde en een dressuurproef wel, maar in grote lijnen komt het op hetzelfde kunstje aan.

Lara_Silver schreef:

NenaC schreef:

Vind dat dan wel hele grote lijnen hoor. Ik kan bijna zeker zeggen dat 100 keer een parcours over minder vervelend en psychisch inspannend is dan voor de 100e keer die gebroken lijn rijden omdat je ruiter vind dat je net niet lekker genoeg inbuigt. Paarden die het vervelend en verveeld raken van een uur springen zie je echt veel minder dan dressuurpaarden die heel duidelijk laten merken dat ze er genoeg van hebben. Is een logische reden voor, om een dressuurtraining tot een goed einde te brengen moet een paard veel meer moeite doen dan een voor een springtraining. Dressuur is een constante inspanning, waarin de ruiter specifieke delen van het lichaam vraagt te reageren, stelling, buiging etc etc. Springen is een explosieve sport, waarin de houding veel minder strikt is voorgeschreven, er staat niet dat je de sprong op een bepaalde manier moet nemen, maar je krijgt er in sommige wedstrijden wel stijlpunten voor. Inzet ja, dat moet ieder paard in iedere tak van de sport zelf recreatie hebben, anders kom je niet eens de bak door of het erf af lijkt me. Maar volgens mij gaat dit wel een beetje offtopic.