Bokt.nl

Citaat:

Hier een flinke quote uit het boek "Het atletische paard" van Horst Becker 2007
Oospronkelijke titel; Das athletische Pferd van Cadmos Verlag 2007:

Er zijn twee soorten lichtrijden: de Pruisische variant, die tegenwoordig overal wordt aangeleerd onder de naam lichtrijden, en de Engelse zit, die in de vergetelheid is geraakt. Wij zullen beide varianten bespreken en beginnen met de oorspronkelijke vorm, de Engelse draf.
De militaire omschrijving was ooit 'lichtrijden op Engelse wijze', en men kende links en rechts rijden. Bij het links rijden ging met staan wanneer het linkervoorbeen en het diagonale rechterachterbeen naar voren kwamen, bij het rechts rijden wanneer het rechter diagonale benenpaar (rechtsvoor en linksachter) naar voren kwamen. In het open veld werd afgewisseld tussen rechts en links, om zo de paarden gelijkmatig te belasten. Op de rijbaan reed men op de rechterhand rechts en op de linkerhand links, en zat men op de rijbaan dus op het binnenste achterbeen volgens de Engelse wijze. Dit had tot gevolg dat de binnenste kruisspieren sneller aanspannen en dus meer kracht ontwikkelen. Evenuteel uit takt lopen van een zwakker achterbeen werd zo gecompenseerd.
Bij lichtrijden op de Pruisische wijze zit men op het buitenste achterbeen, net als bij het tegenwoordige lichtrijden. De Pruisen excentreerden bij de cavalerie in zeer hoog draftempo een veel paarden galoppeerden aan iin de wendingen, wat natuurlijk tot een scheve balans leidde. Dan begon het lichtrijden; de ruiters moesten in de rechterdraf links rijden en in de linkerdraf rechts rijden (red. zoals de huidige manier dus), wat ertoe leidde dat de paarden uit balans raakten en daardoor ook niet meer in de hoek de juiste dynamiek hadden om te blijven galopperen onder de zittende ruiter. Wanneer u uit de hoek galoppeert, moet u dan ook een halve pas doorzitten.
Voor de mate van invloed die u als ruiter op de rijbaan uit kunt oefenen, is het van belang of u Engels of Pruisisch rijdt. Ik merkte dit verschil voor het eerst toen ik als jonge trainer aan de longe les gaf aan beginnende ruiters. [.....] Wanneer ik de ruiter op het 'verkeerde been' zette, dan liep het paard beter en gelijkmatiger. De hand waarin dit fenomeen het duidelijkst te zien was, was ook altijd de hand waarop het paard slechter galoppeerde, wat mijn theorie steunde dat de Engelse zit het binnenachterbeen sterker maakt.
Beide varianten van het lichtrijden kennen een nuttige toepassing: het tegenwoordig veel toegepaste Pruisische rijden voorkomt dat de paarden makkelijk vanuit de draf kunnen aangalopperen (er moet eerst een halve pas worden ingehouden). Deze vorm van lichtrijden helpt paarden bij het ontspannen en voorwaarts rijden. [......] In de grote volte is de ondersteunende werking van de Engelse zit het duidelijkst te merken, want het paard zal, als zijn zwakkere achterbeen binnen staat, graag naar het midden van de grote volte komen, waardoor de ruiter voortdurend moet corrigeren. Bovendien loopt het paard minder aan de buitenteugel dan op de andere hand. Wanneer de ruiter nu overgaat van Pruisisch op Engels, blijkt dat het probleem minder wordt of zelfs helemaal verdwijnt. Vaak lijkt het paard ook ijveriger. Veel ruiters ergeren zich aan de aanblik van een ruiter die op 'het verkeerde been' rijdt, maar probeer toch vol te houden. Het is beter om een evenwichtig bewegend paard te hebben dat hard op weg is om recht te lopen, dan te luisteren naar betweterige collega's.
Laten we nog eens kijken naar het voorbeeld van de travers: hierbij zorgt het binnenachterbeen voor de aandrijving en de kwaliteit van de beweging. Wanneer er druk wordt uitgeoefend op het buitenste achterbeen kan het binnenbeen makkelijk naar voren zwaaien, maar omdat de druk van de ruiter op het buitenbeen toeneemt, kan het binnenbeen niet goed aansluiten. bi jde Engelse zit gaat de ruiter zitten, wanneer het binnenbeen naar onderen komt, dus voor het een stap doet. Door de druk op het binnenachterbeen wordt de spierspanning groter, wat de bewegingsmechanica stimuleert.
{De zwaartepunten van druk en balans van de ruiter en de belasting van het paard moeten overeenstemmen, anders ontstaat er nooit eenheid in de beweging tussen ruiter en paard}

katia1993 schreef:

Maar als de engelse zit blijkbaar beter is, waarom wordt de pruisische zit dan aangeleerd? En als je een dressuurproef rijdt worden er punten afgetrokken omdat je op het "verkeerde been" zit.

mirkip schreef:

katia1993 schreef:

Maar als de engelse zit blijkbaar beter is, waarom wordt de pruisische zit dan aangeleerd? En als je een dressuurproef rijdt worden er punten afgetrokken omdat je op het "verkeerde been" zit.

De pruisische zit ondersteund de voorwaartsheid. (En dat is natuurlijk wat iedereen wil zien )

Sassol schreef:

Ik heb een tijdje terug ook maar eens opgezocht hoe het lichtrijden is ontstaan:

http://www.paardenbegrijpen.nl/index.ph ... Itemid=131

MISTRAL94 schreef:

Mijn ervaring in de praktijk is dat doorzitten meer belastend is dan lichtrijden.
Ik loop al ruim 8 maanden met rugklachten, waarvoor ik 2 keer geholpen ben in het ziekenhuis. Maar doorzitten gaan absoluut nog niet (ben net 14 dagen terug geholpen) Lichtrijden is momenteel beter te doen.

casperzot schreef:

Ik vind het onzin, mijn mening.

steffjuhh schreef:

als je een goede zit heb verschilt het volgens mij niets tot weinig