newmom schreef:Zodra die paarden de ontspanning krijgen en los kunnen en durven laten zullen ze vanzelf in hun eigen tempo gaan lopen.
en dat is dan misschien wel voorwaarts, maar nooit te hard..
Precies. Het hele probleem is volgens mij dat wij, mensen, alles om ons heen te veel willen controleren. We richten de hele wereld letterlijk naar ons believen in en ook de paarden moeten zich daar naar schikken.
Nou heb ik toevallig les op andere paarden dan mijn eigen, en de laatste paar keer kwam ik op een voorwaartse vijfganger met sportpotentie van mijn instructrice terecht. Een paard dat van zichzelf een wat ander tempo heeft dan mijn eigen tankje (dat toch echt niet sloom is) Waaaah, wat liep hij hard! Dus hestejente wilde dat controleren en hield het paard in, paard schudde met z'n hoofd en liep niet meer prettig. De kunst is om los te leren laten. Natuurlijk niet helemaal los, je hebt die teugels niet voor niets en je wil mede met behulp van je teugels de manier van lopen van je paard verbeteren. Maar het is moeilijk om te leren die teugels niet VAST te houden. Teugels vasthouden kan iedere debiel. Teugels VOEREN is een kunst op zich.
Eigenlijk is een paard net een zakje cup-a-soup. Hij is zeg maar het "materiaal". Hoe geconcentreerd (verzameld), slap (uit elkaar vallend) of sterk (rennen, op de voorhand hangen) het eindproduct is hangt af van jouw dosering. En dan natuurlijk niet van de dosering van het kokende water maar van je hulpen