Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-08-09 15:21

Geplaatst: 20-08-09 15:21

hestejente schreef:
Als de begrippen zijn vastgelegd kun jij ze vast ook wel even geven Goofy44 Daarnaast, al leg je iets vast dan is zoiets toch nog altijd vatbaar voor verschillende interpretaties. Zeker in een jurysport.

De begrippen waar we het hier over hebben zijn van belang in dressuur, of zoals dat zo mooi klinkt dressuur-sport. Dat is waar.
De misvatting die je hebt, is dat deze begrippen uitsluitend betrekking hebben op dressuur, dat is niet zo.

Een politiepaard, een militair paard, een springpaard, een endurance paard, een renpaard moet je om het goed te kunnen rijden "aan de teugel" rijden.
Dat dat vaak niet gebeurt is een ander verhaal. Een slecht voorbeeld, doet vaak volgen.

"Aan de teugel" is veelomvattender, dus meer dan en wat anders dan "contact met de teugel". Een hoger IETS.

Kijk maar eens in: opleidingsmateriaal cavallerie, politie, Spaanse Rijschool, rijvoorschriften, handboek instucteurs en ruiters, e.d. die behandelen allemaal begrippen als nageven en aan de teugel.

Als een dressuur paard de (extra) gang van een IJslander zou hebben, dan zou dat paard een serieus probleem hebben. Van een IJslander kan je niet verwachten dat je daarmee hetzelfde doet als met een dressuurpaard, een springpaard, een endurancepaard, een terreinpaard.

Ik heb het over de termen die in de praktijk eenduidig moeten zijn bij het gebruik van een paard als rijpaard. Die definities bestaan al heeeel lang. Niet alleen in Nederland, maar wereldwijd.

Alleen de groeperingen die het wiel opnieuw denken uit te vinden, hanteren andere ideeën, omdat de achtergrond kennis en ervaring meestal ontbreekt en dat wat gerealiseerd zou moeten worden, vaak niet bereikt wordt. Men kiest dan een andere, eigen weg.

Een IJslander is een heel leuk paard, maar geen rijpaard in de algemene betekenis. Als jij je verhaal daarover afsteekt en daarop je mening baseert, dan zou je dat er vooraf bij moeten zeggen. Dan weten we met welke mogelijkheden en beperkingen we in de discussie rekening moeten houden.

Geniet van je paard. Het is niet de bedoeling om mensen of de hobby die ons bindt, af te seiken/sijken.

**Geplaatst**: 20-08-09 15:23

Geplaatst: 20-08-09 15:23

er is precies toch enige onduidelijkheid over wie wat bedoeld.

voor mij zegt "aan de teugel" eerder iets over de hoofdhouding de neus van het paard is net voor, op of net achter de loodlijn.

nageefelijk is het streefdoel, je paard loopt ontspannen aan de teugel en reageert goed op kleine teugel en beenhulpen. het zoekt het bit en dus contact met jou hand op. het paard draagt zichzelf en hangt niet op je handen. Het kan dus "gemakkelijk" elke wending, buiging, stelling aannemen die je vraagt, zakt dieper met z'n hoofd als je de teugels viert en wordt iets compacter als je teugels iets meer opneemt.

in de krul: het paard loopt achter de loodlijn, probeert alle contact op het bit te vermijden. het krult zich op achter het bit. hoofd is vaak te hoog, opgekrulde hals en de rug weggedrukt. paarden zijn vaak te voorwaarts (rennen onderuit) of trappelen eerder "ter plekke" (kennen geen middeweg) OF paard is aan de teugel getrokken/gezaagd/...

**Geplaatst**: 20-08-09 15:30

Re: Nageeflijk, aan de teugel, wat bedoel jij ermee?

Geplaatst: 20-08-09 15:30

Zag net in de banlist dat TS een sa was en dus geband is, maar op zich is dit wel een interessant topic, (denk alleen niet dat TS er nog heel veel aan heeft

)

**Geplaatst**: 20-08-09 15:51

Geplaatst: 20-08-09 15:51

Goofy44 schreef:
De begrippen waar we het hier over hebben zijn van belang in dressuur, of zoals dat zo mooi klinkt dressuur-sport. Dat is waar.
De misvatting die je hebt, is dat deze begrippen uitsluitend betrekking hebben op dressuur, dat is niet zo.

Nee, juist niet. Ik vind die "dressuursport" namelijk geen sport, en zelfs geen tak van de paardensport. Ik vind juist dat IEDER paard dressuur nodig heeft, wat je er verder ook mee doet. Desnoods rijd je er een dressuurproefje mee.

En, misschien off topic maar ik wil toch even wat rechtzetten: de IJslander is juist veel meer rijpaard dan veel andere paarden. Op IJsland rijdt 't zo rottig met een karretje he. Terwijl juist met name op het Europese vasteland paarden voor koetsen werden gebonden. Ik bedoel maar. Misschien tijd om je opvattingen over "rijpaard" bij te stellen

**Geplaatst**: 20-08-09 16:45

Geplaatst: 20-08-09 16:45

Jammer genoeg lees je niet goed en reageer je verkeerd.

Ik denk ook niet dat verder iets uitleggen iets zal helpen.
Ik doe een poging. Iedereen mag het er mee oneens zijn en schieten als die drang groot is.

Als een paard geleerd heeft om "aan de teugel" met de neus nog (ver) voor de loodlijn te gaan, komt het moment dat het paard moet leren "nageven". Het is voor de verdere ontwikkeling van een rijpaard
uitermate belangrijk dat het paard op verzoek van de ruiter tot "nageven" komt.

"Nageven" betekent dat het paard met een ontspannen nek- en kaakgewricht aangenaam het bit aanneemt, waarbij de neuslijn nog net voor de loodlijn blijft.

Je zal het paard dus moeten duidelijk maken dat het paard niet voortdurend met zijn neus ver naar voren en met een rechte hals mag lopen.

Wat je dan doet is dat je contact met de paardenmond onderhoudt, waarbij het paard de aanleuning naar voren en naar beneden zoekt.

Je maakt vervolgens de teugels korter een drijft meer met de kuit en je staat als je paard de hals naar voren en beneden lang wilt maken, dit niet toe. Dit niet toestaan is begrenzen en niet trekken. Het
paard drijf je naar het bit toe, het bit blijft op dezelfde plaats. Het paard heeft nu binnen de kortste tijd door dat het bit op zijn plek blijft, en als het paard zijn neus niet naar voren brengt, zich
ook niet aan het bit stoot.

Als het paard nageeft en het bekende knikje maakt, is het verkeerd om de ruiterhand terug te houden. De druk op het bit blijft dan bestaan, en het resultaat van het nageven is ongedaan gemaakt. Het paard zal dan niet nageven. Het paard beloont zichzelf er immers niet mee.

Dit is het punt waarop de meeste ruiters die met bit rijden in de fout gaan en een houding afdwingen, terwijl de toestand van ontspannen nek- en kaakgewricht volledig om zeep wordt gebracht. Dit leidt dus tot niets.... Ernest van Loon noemt dit de weerstandbiedende hand.

Op het moment dat het paard het nek- en kaakgewricht loslaat en ontspant wordt het paard beloond door de hand op dezelfde plek te houden. Het paard beloont zich in eerste instantie zelf. Dit kan gestimuleerd worden door het paard met de stem te belonen. Het paard begrijpt dan de bedoeling.
Daarna ontspan je de handen, wat een extra beloning is voor het paard.

Ga dus geen halsklopjes geven, want op dat moment wordt het contact met de mond van het paard ongelijk. Je brengt daardoor je paard tijdens het aanleren in verwarring.

Als een paard de nek- en kaakgewrichten loslaat en ja-knikt, kan het contact even wat minder worden. Het paard zal, als het het bit vertrouwt onmiddelijk het bit weer opzoeken als je hand goed gereageerd heeft.

Als je je handen niet stil kan houden en dus terugwerkt via de teugels tijdens het aanleren van nageven, dan kan je je handen vlak voor de schoft of op het zadel laten rusten.

Een paard waardeert een eerlijke rustige niet terugtrekkende hand en zal daardoor steeds meer vertrouwen in je handen krijgen. Je paard zal daardoor steeds sneller en vaker je hand opzoeken. Je paard stelt een blijvend contact met een eerlijke hand meer op prijs dan een los- vaste verbinding met je handen.

Het paard zal daardoor steeds meer constant nageeflijk gaan en ook het contact van je hand met de paardenmond zal steeds gemakkelijker en blijvend zijn. Het paardenhoofd beweegt relatief minder, omdat de de paardenhals de bewegingen meer opvangen.

De impuls, de onvoorwaardelijke drang naar voren onder volledige controle van jou als ruiter is heel belangrijk. Dat wek je o.a. op door veel overgangen te rijden, energiek terugkomen, energiek wegdraven.

Een sloffend niet energiek gaand paard zal niet de neiging hebben om je hand op te zoeken. Dit is een kernvoorwaarde voor nageven. De impuls die nodig is, is de bron van de draagkracht en de lichtheid
van de bewegingen van je paard. Hierbij gebruikt het paard de achterbenen meer. Omgekeerd beinvloed het achterbeen gebruik, het nageven door het paard.

Je moet hiermee niet te lang achter elkaar doorgaan. Dus korte periodes oefenen. Gaat je paard nageeflijk, laat het paard dan tussen het oefenen door, vaak de hals strekken. Belonen door halsstrekken heeft tot gevolg dat het paard steeds gewilliger nageeft.

Goed uit de hand de hals strekken is weer een gevolg van de impuls. Je staat beetje bij beetje toe dat de hals strekt en het hoofd daalt. Het halsstrekken vindt plaats vanuit de schoft, alsof een periscoop wordt uitgetrokken en men deze laat zakken. Het voordeel van deze manier van halsstrekken
is ook dat de hals zich op de juiste manier ontwikkelt.

Bedenk dat de juiste halsontwikkeling en het juiste gebruik van hoofd en hals door het paard een grote invloed heeft op de kwaliteit van de gangen van je paard. Als je daar veel mee rommelt, maak je veel
stuk.

Ik ga eten.
8-)

**Geplaatst**: 21-08-09 22:04

Geplaatst: 21-08-09 22:04

Heeft de FEI of KNHS geen richtlijnen die precies beschrijven wat er onder nageeflijk of aan de teugel wordt verstaan?

**Geplaatst**: 23-08-09 23:20

Geplaatst: 23-08-09 23:20

Internationaal zijn de begrippen/definities die de dressuursport gehanteerd worden vastgelegd.

**Geplaatst**: 24-08-09 00:18

Re: Nageeflijk, aan de teugel, wat bedoel jij ermee?

Geplaatst: 24-08-09 00:18

aan de teugel zie ik als mijn paard die het bit accepteerd en daar geheel in mee gaat die haar nagefelijkheid (die ik zie als ontspanning door het gehele lichaam) ook zal tonen als ze ontspannen is,

Zonder rust in het rijden een vol ontspannen paard krijg je een paard niet goed nagefelijk.