Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-06-09 16:29

Re: Achteruitlopen tijdens rit.

Geplaatst: 24-06-09 16:29

En kan je niet bij iemand anders oefenen?
Heb je wel het vreemde vanhet terein en dingen, maar wel de veiligheid dat je ergens bent en niet langs de weg?

**Geplaatst**: 24-06-09 16:42

Geplaatst: 24-06-09 16:42

Geen mogelijkheden (meer) voor vervoer, helaas..

Ach, elk klein stapje is vooruitgang, denk ik maar. Misschien moet ik me er ook bij neerleggen dat het bij zijn karakter past (zoon van Animo). Ik weiger gewoon te accepteren dat ik dan maar helemaal niet met hem naar buiten kan

Moet wel zeggen, dat hij van erg warm weer wat sloom wordt, en langzamer. Daar ga ik dan ook gretig ge/misbruik van maken; laat die hittegolf maar komen hahah

**Geplaatst**: 24-06-09 16:50

Geplaatst: 24-06-09 16:50

Het is zeker zo dat er een verschil van aanpak is tussen alle paarden op zich, en een bang paard moet je uiteraard geruststellen (dit doe je vooral door zelf een super leider te zijn voor je paard, dus heel gedisiplineerd en heel oplettend, en niks toegeven, maar steeds ook begrip tonen voor je paard)
Maar nu komt het ergste, de mensen denken maar al te vlug mijn paard is bang, das een makelijke oplossing, want dan ligt het probleem bij het paard en niet bij henzelf, maar echt er zijn heeeeeellll weinig echt bange paarden, het bestaat maar ze zijn echt raar, dus sta voor je zaak, meestal ligt het probleem toch wel bij de ruiter.dus werk eraan, aan jezelf bedoel ik.

**Geplaatst**: 24-06-09 17:24

Geplaatst: 24-06-09 17:24

Oh absoluut, ik geloof heilig in het feit dat ontwikkeling, groei en leren nooit ophoudt. Stilstand is vaak achteruitgang.

Ik denk dat het vooral een wisselwerking is. Ik ben bv. zelf onzeker geworden, dat zal mijn paard aanvoelen, daar twijfel ik absoluut niet aan. Hiermee leg ik het probleem, oorzaak, wat dan ook niet bij het paard (dacht ik). Maar zijn onzekerheid (wat zo makkelijk omslaat in angst) is wél een factor die, doordat ik er ook onzeker van word een grote rol speelt (of omgekeerd, wat je wil). En ja ik ben er toch wel heel zeker van dat het uiteindelijk angst is, ik herken lichamelijke signalen en ik zie hoe hij reageert op dingen op een manier die ik ook zie zonder dat ik met hem bezig ben.

Maar goed;
Leider zijn, gedisciplineerd zijn en duidelijk maken wat de bedoeling is zijn in theorie héél makkelijk. Maar wat is niks toegeven; geef ik toe als ik afstap als het dramatisch wordt en even met hem aan de hand stap om er vervolgens weer wat rustiger op te klimmen?
En ja, misschien zijn er weinig echt bange paarden, maar paarden blijven schrikdieren en de één is makkelijker van de leg dan de ander; dat heeft zijn invloed op hoe situaties verlopen en dus op mij als leider en ruiter; die wisselwerking. Het gaat er uiteindelijk om dat ik met mijn eigen karakter, en hij met zijn eigen karakter, met elkaar overweg moeten kunnen (zoals we thuis kunnen, en zoals we al járen met elkaar door één deur kunnen, moet ik er misschien bij zeggen). Dus ook buiten.

Om een lang verhaal kort te maken (je raakt aan he typen he

); het is niet zwart-wit 'paard wel of niet bang, ruiter wel of geen goede leider/baas' maar er is een groot grijs gebied. Wat dan ook weer zo prachtig is bij dieren!

Wel benieuwd; hoe zou je mij adviseren aan mezelf te werken, aeolusnr1?
Met 'aanpakken' denk ik in ieder geval niets te kunnen bereiken zonder een deuk in het vertrouwen te schoppen, in dit geval.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-06-09 17:27

Re: Achteruitlopen tijdens rit.

Geplaatst door de TopicStarter : 24-06-09 17:27

Ging vandaag super goed eerst een kleine 3 kwartier in het reiweiland en toen
ookal was maar klein stukje naar buiten.
Hij liep en toen stopte die heb hem achterwaarts gezet
toen liep die heb gelijk uitgebreid beloond en omgekeerd.
Toen nog aan de hand op zelfde manier een groter
uitstap rondje stond maar 1 keer stil.

**Geplaatst**: 24-06-09 17:29

Geplaatst: 24-06-09 17:29

Maximrocky schreef:
Ging vandaag super goed eerst een kleine 3 kwartier in het reiweiland en toen
ookal was maar klein stukje naar buiten.
Hij liep en toen stopte die heb hem achterwaarts gezet
toen liep die heb gelijk uitgebreid beloond en omgekeerd.
Toen nog aan de hand op zelfde manier een groter
uitstap rondje stond maar 1 keer stil.

Super!

**Geplaatst**: 24-06-09 17:59

Geplaatst: 24-06-09 17:59

Vorig jaar soortgelijk probleempje gehad.

Mijn pony kan en kon ik altijd overal en altijd alleen of met groep mee buiten rijden.
Had dit dus ook niet zien aankomen!
Vorig jaar was wei met weidegenootjes blijkbaar zo leuk dat ze daar niet weg wou.
Dus op eens omdraaien en achteruit lopen, ik ben niet gediend van dat soort zaken dus ging het argument aan.
(rij buiten ook altijd gewoon met mijn zwanehalzen sporen en 1.30 m zweep, dus was gewapend.)
Klein probleempje.... Daar slootkanten van 1.5 m diep en steil!!! Aan beide zijden van de weg.
Die kleine beige aap van mij loopt dan namelijk gewoon achterwaarts de sloot in en bij deze sloten levensgevaarlijk.
Dus afgevloeid, alle kanten kon ik op, behalve bij wei weg. Hier langdurig staan ruzien.
En nog een paar keer, uiteindelijk kwam ik echt niet verder. (deed het steeds bij de waterkanten, grom!)

Afgestapt, pony (ik was witheet) meegesleept (letterlijk gesleept! en hier en daar meer dan dat)
naar het dorp verderop, daar er weer op gaan zitten.
Terug gereden. Niets aan de hand, stap, draf, galop, halt, achterwaarts. Maar richting het dorp ho maar.
Ik wist genoeg, ze was niet bang, maar de boel ernstig aan het flessen. Dit vroeg om drastische maatregelen.

Oplossing, keer erna vriendin mee met fiets en longeerzweep. Die fietste erachter.
Bij de eerste omdraai poging ontzettende jens gehad (ik ook overigens

).
Dus daar gingen we weer, gewoon de goede kant op.
Sjol is natuurlijk niet gek, dus draait weer om, rent recht op mijn vriendin op de fiets af (die kon nog net wegspringen).
Helaas voor Sjol op de verkeerde plaats, geen slootkanten! beter kon niet! Mijn kans!
Dus na het omlopen van een kliko (vuilnisdag) het pletten van wat hagen, het op een muurtje zitten en
over witte reflector paaltjes heen te zijn gelopen, in diverse niet bestaande zijgangen etc., had ik gewonnen.
Stille getuigen op het wegdek, afgetrapte knaloranje springschoenen, een fiets, een eindje verderop stond een
auto stilletjes te wachten tot we uitgeruzied waren en in de berm lag iemand krom van het lachen, die heeft na
de allereerste keer nooit meer de kans gekregen om Sjol te raken.
Die had me nog nooit zo giftig gezien!
Probleem heeft zich niet meer voorgedaan, had meteen mijn voorbeeldige altijd buiten rij pony terug.

Nu ander probleem, niet mijn paard, paard van stalgenoot, doet hetzelfde met het verschil dat dit
een beginnend niet consequent ruiter betreft en ernaast lopend krijgen (2 man) ze hem nu ook al niet meer mee,
naar de lessen. (sinds deze week)
En paard is nu niet meer in en uit de wei te krijgen.
Sleept iedereen over het erf. Zo kwam dat malle beest mijn box voorbij kwam rennen met hoofdstel alles erop,
met daarachter weer een andere stalgenoot, die zich had opgeofferd om dat paard te vangen.
(daarvoor had hij met de eigenaar het zelfde al uitgespookt)

Uiteindelijk had ze (niet de eigenaar) hem, ben ik er maar achter gaan lopen met longeer zweep
(dan probeert het paard het niet eens, dus denk dat hij het in het verleden bij oude eigenaren ook wel eens heeft
gedaan en daar ook heeft geleerd, dat je het niet moet doen als er iemand met een zweep achter je loopt.)
Eigenaar ziet nu deels het probleem en gaat er aan werken, volgens haar slechts sinds 2 wkn een probleem,
echter volgens ons langer, is er gewoon ingeslopen. Paard ondertussen voor niets en niemand meer een grientje
respect. grom! Dit wordt een harde dobber. (Paard is ca 1.75 en bouw van fjord, soort tank dus!)
Ze krijgt nou eerst longeer les (het baasje en het paard), peptalk dat er nog hoop is is ook al gehouden,
maar makkelijk zal het niet worden.
Komt wel weer goed, maar dit wordt hard werken voor het baasje van dit paard.
Tips welkom.... (paard type tank, met plaatstaal voor haar hoofd (lees: relaxte eigenheimer) en ook nog eens een merrie,
die indien hengstig zich niet bekommerd om minder belangrijke zaken. Geen gemeen paard of zo, maakt alleen optimaal
gebruik van de haar geboden mogelijkheden. (en is daarmee nu gevaarlijk aan het worden))

**Geplaatst**: 24-06-09 19:27

Re: Achteruitlopen tijdens rit.

Geplaatst: 24-06-09 19:27

Het is alleen wel even de vraag voor ts of dit bij haar paard werkt, maar het wel een optie voor indd lastige paarden die echt lopen te klooien.

Ts, kan je je vertrouwen miss niet terug krijgen met een ander paard? En eventueel je eigen paard een keer door iemand anders laten rijden die hier minder problemen en ervaring mee heeft??

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-06-09 20:23

Geplaatst door de TopicStarter : 24-06-09 20:23

Ik mis geen vertrouwen in het dier hoor

Was gewoon vraagje of iemand hier oplossing voor
hadt merk wel dat het dus vaker voor komt.
En heb er al iemand anders op gehad en toen ging zij er af
omdat het echt gevaarlijk werdt (diepe beek lomp paard

)
En toen ging die aan de kletter en moest ze wel loslaten is hij
naar stal gegaloppeerd gelukkig nog niet verweg.
Maar bij mij doed die dat (gelukkig) niet. (aan de kletter gaan)
Maar ging vandaag zoals je hier boven kon lezen erg goed.
Dus volgens mij gaat het wel goed komen.

**Geplaatst**: 24-06-09 21:11

Geplaatst: 24-06-09 21:11

Het is idd een wisselwerking, er moet comunicatie zijn met het paard, er moet aandacht voor het paard zijn, er moet begrip voor het paard zijn, maar het paard moet wel doen hetgeen jij hem vraagt, en daar mag geen discusie over zijn.
Ik zal een voorbeeld geven ; je vraagt om voorwaarts te gaan, en je paard wil nog even dit of dat, zoiets kan niet voorwaarts is voorwaarts, ook al is het warm of winderig of windstil of is hij moe of ..... maakt nie uit, maar als hij moe zou zijn moet je er als ruiter wel aandacht voor hebben, dus maar heel even voorwaarts en dan lange teugel en uitstappen, ik beddoel jij bepaald dus niet het paard , maar je moet het eerlijk spelen en aandacht hebben voor je paard.

Ook maak je de opmerking is het verkeerd als ik zou afspappen als ik het niet meer vertrouw, verlies ik hierdoor mijn leiderschap ?
Dat hoeft echt niet te zijn, je verliest niet als je afstapt, maar het is de manier waarop je dat doet, bekijk het zo; de leider bepaald wat en hoe en wanneer er iets gebeurt, dus wanneer jij afstapt en je zet hem extra aan het werk dan is dat op jouw vraag, als je afstapt en je stapt een beetje bang naast je paard die dan af en toe een bang sprongetje opzij maakt en jij volgt dan zo goed en kwaad mogelijk tot je voorbij het enge punt bent , oef , nu ben ik er voorbij geraakt ik kan er weer op, .... hoor je het al in mijn tekst hier, wie is hier de leider en wie is er meegelopen, in dit laatste ben je dus verkeerd bezig geweest, en zoiets lijkt heel onschuldig maar paarden hebben daar echt een neus voor en gaan dit echt gebruiken in volgende situaties, je bent op deze manier dus echt bezig je paard dit gedrag al is het dan onbewust, aan te leren.

succes verder

Groetjes

Solis schreef:
Oh absoluut, ik geloof heilig in het feit dat ontwikkeling, groei en leren nooit ophoudt. Stilstand is vaak achteruitgang.

Ik denk dat het vooral een wisselwerking is. Ik ben bv. zelf onzeker geworden, dat zal mijn paard aanvoelen, daar twijfel ik absoluut niet aan. Hiermee leg ik het probleem, oorzaak, wat dan ook niet bij het paard (dacht ik). Maar zijn onzekerheid (wat zo makkelijk omslaat in angst) is wél een factor die, doordat ik er ook onzeker van word een grote rol speelt (of omgekeerd, wat je wil). En ja ik ben er toch wel heel zeker van dat het uiteindelijk angst is, ik herken lichamelijke signalen en ik zie hoe hij reageert op dingen op een manier die ik ook zie zonder dat ik met hem bezig ben.

Maar goed;
Leider zijn, gedisciplineerd zijn en duidelijk maken wat de bedoeling is zijn in theorie héél makkelijk. Maar wat is niks toegeven; geef ik toe als ik afstap als het dramatisch wordt en even met hem aan de hand stap om er vervolgens weer wat rustiger op te klimmen?
En ja, misschien zijn er weinig echt bange paarden, maar paarden blijven schrikdieren en de één is makkelijker van de leg dan de ander; dat heeft zijn invloed op hoe situaties verlopen en dus op mij als leider en ruiter; die wisselwerking. Het gaat er uiteindelijk om dat ik met mijn eigen karakter, en hij met zijn eigen karakter, met elkaar overweg moeten kunnen (zoals we thuis kunnen, en zoals we al járen met elkaar door één deur kunnen, moet ik er misschien bij zeggen). Dus ook buiten.

Om een lang verhaal kort te maken (je raakt aan he typen he ); het is niet zwart-wit 'paard wel of niet bang, ruiter wel of geen goede leider/baas' maar er is een groot grijs gebied. Wat dan ook weer zo prachtig is bij dieren!

Wel benieuwd; hoe zou je mij adviseren aan mezelf te werken, aeolusnr1?
Met 'aanpakken' denk ik in ieder geval niets te kunnen bereiken zonder een deuk in het vertrouwen te schoppen, in dit geval.

**Geplaatst**: 24-06-09 21:24

Geplaatst: 24-06-09 21:24

Helma_Amber schreef:
Arinossa schreef:
@Helga_Amber hoe heb jij dit opgelost dan?

Niet Het lukt gewoon niet, wat ik ook probeer.

Ik kan gewoon niet alleen met hem weg. Er moet of iemand voor hem aanlopen of fietsen of ik moet gewoon met iemand anders samen gaan rijden. Hij wil gewoon niet voorop. Dat is niet omdat hij bang is, maar hij is gewoon megadwars.

Ben net met mijn paard achter mijn vader, die met mijn shet liep, aangehobbeld en kon heerlijk relaxed buiten rijden

**Geplaatst**: 24-06-09 22:52

Geplaatst: 24-06-09 22:52

Hee super Helma_Amber! Dat moet een fijn gevoel geven!
Kun je er dan ook nog wel zelf wat over zeggen, bijvoorbeeld links/rechts lopen, stukje draven, etc. of ben je dan echt aangewezen op het volgen van je vader met shet?

En dankje voor je antwoord aeolusnr1, dat is heel duidelijk. En ja, als ik afstap doe ik dat omdat ik het zelf ook eng vind worden en de boel niet wil verergeren, maar ik was naar mijn idee nog duidelijk degene die m'n paard door liet lopen op dat moment terwijl hij duidelijk terug wilde gaan. Maar het afstappen op zich al voelde ik als een stukje inleveren door ernaast (of voor) hem te gaan lopen en er pas weer op te gaan toen ik zelf ook wat weer meer vertrouwen/rust had en m'n paard rustiger zag worden.
Dat bedoel ik met wat is wijsheid; wanneer is het leiderschap inleveren, wanneer is het je paard wat meer begeleiden omdat het met je op zijn rug toch wat onzeker is. Dat vind ik in alle eerlijkheid nog wat lastig herkennen in zulke, toch vreemde, situaties. Volgt ie je en doet hij wat ik wil, dan lijkt het me prima. Maar volgt hij me deze keer en weet hij de volgende keer hoe makkelijk het is om me van zijn rug te krijgen en iets minder te hoeven (alhoewel nog wel voorwaarts) waar hij ge/misbruik van kan gaan maken.. dat is een beetje mijn 'dilemma' waar ik in één van mijn eerdere posts op doelde.

Wanneer is het leiderschap bieden door ernaast te gaan lopen en wanneer is het een stukje leiderschap inleveren door ernaast te gaan lopen. Voor elke situatie/paard/ruiter/combinatie natuurlijk anders dus moeilijk te beantwoorden, ook voor mezelf

Daarom vind ik het fijn om er zo eens over te kunnen 'babbelen'. Bedankt nogmaals!

**Geplaatst**: 25-06-09 08:47

Re: Achteruitlopen tijdens rit.

Geplaatst: 25-06-09 08:47

Zolang hij niet voorop hoeft heb ik er nog wel iets over te zeggen. Kan wel gewoon heen en weer en als ik achter kom te liggen, kunnen we ook een stukje draven. Verder heb ik gewoon heel rustig aan de lange teugel gestapt.
Toen ik even met mijn paard een erf van een boerderij op wou draaien, omdat er een ligfiets van achter aan kwam toen voelde ik wel weer dat hij het bit vastpakte om in de achteruit te gaan. De shet stond nog op de weg namelijk, maar ik heb mijn paard naar de ligfiets gedraaid en toen bleef hij wel netjes staan.

**Geplaatst**: 25-06-09 08:56

Geplaatst: 25-06-09 08:56

Ik heb dit probleem ook gehad ooit. Er was was gebeurd buiten (een tractor met trailer erachter is keihard lang mijn paard gescheurd en toen is ze er vandoor gegaan en die malloot bleef in dezelfde vaart erachteraan rijden). Daarna was ze alle vertrouwen kwijt en draaide ze zich continue om. Alleen zij draaide zich steeds naar slechts 1 kant om, namelijk naar rechts. Dit heb ik toen opgelost door, als ik eropzat, een zweep erbij te nemen. En ze is nogal bang voor de zweep. Die zweep heb ik toen rechts van haar hoofd gehouden (naar voren uitstekend langs haar hoofd). Ik hoefde niet te slaan ofzo, alleen daar houden was eigenlijk al genoeg. Maar ik denk dat zij het dan ook niet zo heel erg had. Het was in ieder geval snel over bij mij.
Overigens was er bij mij ook niks aan de hand als ik er naast liep, alleen met erop zitten.

**Geplaatst**: 25-06-09 09:11

Re: Achteruitlopen tijdens rit.

Geplaatst: 25-06-09 09:11

Beste,
ik heb maar een paar reacties gelezen, dus misschien heeft iemand dit al geopperd, maar ik denk dat het puur een dominantieprobleem is (ik neem aan dat je harnachement etc. al gecheckt hebt).

de enige manier om hiermee aan het werk te gaan is op alle fronten consequent en rechtvaardig te zijn. dus dat begint al in de stal. je bent geen vriendje van je paard. je mag nooit slecht gedrag belonen.

voorbeeld: als kind had ik een pony die precies hetzelfde deed. keihard achteruit de sloot in, en dan net voor de sloot vooruit springen. gaf ik een tik, dan ging hij steigeren of bokken. ik was natuurlijk bang. wat deed ik: huilend naar huis. wat leerde de pony: als ik keihard achteruit loop dan mag ik naar huis.

dan wordt de pony dus dominant over jou.

je moet proberen dit in de stal al om te turnen.
als het paard met de benen tegen de staldeur bonkt en jij denkt ::"hij heeft honger dus ik geef hem eten" dan leer je het paard dat hij eten krijgt als hij met zijn benen tegen de staldeur bonkt.

slecht gedrag moet je negeren en juist goed gedrag belonen. dus: pas eten geven als hij rustig is.

met mijn nieuwe paard ben ik echt op die manier bezig en dat werkt heel erg goed. als hij op eigen houtje de stal uitloopt zet ik hem eerst 4 passen terug en pas als hij rustig wacht op mijn teken mag hij het land in.

ik bedoel dus te zeggen, je moet in al je omgang met het paard heel consequent zijn op die manier. dominant zijn over hem. dan zal hij ook niet meer proberen achteruit te lopen. en rij altijd DOOR. ik begrijp dat je er liever afstapt maar stap dan aan de hand met hem door. of vraag of iemand met een longeerlijn ernaast loopt. je mag niet meer toegeven aan zijn wil. dan sta je maar een uur stil, blijf doorzetten. op een gegeven moment geeft het paard het op.

probeer het zo op te lossen, zonder teveel zweep en sporen. een tik mag, maar werkt averechts. je moet zorgen dat je op alle vlakken de leider van je paard bent.

dus niet alleen in de situatie met rijden, maar ook in de stal, met poetsen etc. beloon goed gedrag en negeer slecht gedrag. wees rechtvaardig en nooit slecht gedrag belonen.

heel veel succes, ik weet hoe moeilijjk het is, maar stapsgewijs (begint in de stal) kom je er wel.

groetjes!!

**Geplaatst**: 26-06-09 14:46

Geplaatst: 26-06-09 14:46

@Sjolvir

Wat heb ik smakelijk gelachen om je verhaal met Sjol. Ik heb ook zo'n monster die het altijd doet als er een slootje ofzo in de buurt is. laatst ben ik een keer afgestapt, maar dit was alleen omdat er een oude man langs de weg in sn tuintje zat, en Roos zat bijna bij hem op schoot

Witheet was ik! een drama! het stomme is, het is gewoon puur dat ze niet alleen naar buiten wil, want met een ander paard erbij is er niets aan de hand, en als we op de terugweg door dezelfde straat komen is ze zo mak als een lammetje. Dracula. Altijd zijn het dezelfde klooipunten.
Maar ik ben minstens net zo koppig als zij, dus ook ik ga tegenwoordig gewapend de weg op als ik alleen ben!

Leren zal ze!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-09 18:59

Re: Achteruitlopen tijdens rit.

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-09 18:59

Voor mij is het probleem nu al zo goed als over.
Kleine stukjes lukt en bouw het nu steeds meer uit.
Ga morgen weer naar bos met anderen paarden.
Dus zou laten weten hier wat er morgen gebeurt is(:
`k hoop op een gewone plezierige rit.

xx

**Geplaatst**: 26-06-09 19:13

Geplaatst: 26-06-09 19:13

laat iemand meegaan met een zweepje erbij, als het gevaarlijk word kan die daar een tik meegeven

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-09 19:19

Re: Achteruitlopen tijdens rit.

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-09 19:19

Maak hem niks uit.
Is een lompert : - )
Loopt overal door heen volgens mij zelfs draad als
op aan komt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-06-09 17:09

Re: Achteruitlopen tijdens rit.

Geplaatst door de TopicStarter : 28-06-09 17:09

Gister weer naar buiten geweest alleen gevechtje
gehad bij mais veld maar dat was snel over.
En vandaag uitstappen buiten zonder zadel
wel tweifel achtig maar niet stil gestaan