sanne83 schreef:Bij angst en onzekerheid ligt "de schuld" even hard bij de mens, alles wat je met je paard doet is jouw verantwoordelijkheid.
Alles wat een paard doet is een combinatie van genen en aangeleerd gedrag, dus ook angst is een "genen ding".
Ik vind angst eigenlijk nog veel kwalijker. Alleen is dominantie volgens velen makkelijker op te lossen dan angst, dus daarom wordt er nauwelijks aandacht besteedt aan angst. Het paard heeft er een stuk meer last van in ieder geval.
helemaal met je eens............... echter is dominantie niet makkerlijker op te lossen, maar wel simpeler
zit een verschil tussen
maar paarden die geen angst hebben maar gewoon een grote smoel omdat ze ermee weg komen, omdat de begeleider hun die ruimte bied........... lopen er heel, heel veel meer van rond dan van echt angstige paarden.
Zoveel angstige paarden zijn er niet............. laat ik het je sterker vertellen als het paard niet angstig geboren is, zal het nooit angstig worden..... het kan mensenschuw worden door verkeerde behandling..... maar dat is geen angst
dat is reflex.
Je hebt een heel klein percentage paarden die angstig geboren worden, en dan loop je als begeleider altijd op het randje........ maar als er daar 25 van in Nederland rondlopen dan is het veel. Een paard is namelijk geen angstig dier......... een paard leeft al eeuwen in de bescherming (soms ook in de bedreiging, maar dat is gelukkig minimaal) van de mens.... de evolutie zorgt er dan voor dat er weinig angst hoeft te zijn.
Een paard is ook een heel dienstbaar, welwillend vergevingsgezind dier............ anders had het net als een zebra ontembaar geweest. Maar zijn kudde instinct heeft hij gewoon gehouden......... en dus zal het dier altijd kijken waar de grenzen van het toelaatbare liggen.
Eenmaal een paar keer over die grenzen heen gestapt, is de volgende stap (het grijpen naar het leiderschap) niet zo heel erg groot......
en mensen gooien het dan graag terug op het wezen paard....... dit niet goed, dat niet goed, angst, dominantie, weet ik veel wat nog meer......... terwijl je het altijd bij de begeleider van het paard moet zoeken.
Urielle is daar een mooi voorbeeld van.
die krijgt een paard binnen met een verhaal...... angstig dier, waar die angst uit bestaat is niet helemaal duidelijk.......... maar door een goed leider te zijn, krijgt ze het dier wel weer in het redelijke, IPV dat de problemen met dit paard erger worden door mismanagement worden ze beter.......en uiteindelijk functioneerd zo een paard weer binnen de grenzen van het toelaatbare........