Ik zou graag gaan kijken voor een Wow zadel, maar tjee wat zijn die duur.... Daar moet ik nog een nachtje over slapen..
Vanavond heb ik weer les gehad. Wat kan mijn paard soms toch heftig zijn. Wat ze gisteren deed, deed ze nu tijdens de les in het kwadraat...
maar dat was meteen ook heel leerzaam want instructrice praatte me door de heftige momenten heen. Het is waarschijnlijk een combinatie van dominantie en het moeilijk vinden van de oefeningen c.q. moeten wennen aan de "nieuwe" manier van rijden. Vandaag kreeg ik het om mijn oren met de volte op de rechterhand.. halverwege brak ze nogal heftig uit naar links en daarbij bokken en dwars doen. Ik heb mezelf heftig ingepraat RUSTIG te blijven en niet mee te gaan in haar opwinding. En dat hielp. Ondanks dat ik er op sommige momenten aardig de kriebels in mijn maag van kreeg, heb ik wel doorgezet en dat resulteerde uiteindelijk in hele mooie stukken, volledig ontspannen én nageeflijk. Die momenten zijn dan wel meteen weer echte goedmakers en fijn om te voelen. Maar man, wat vind ik het lastig , en ik moet goed bij de les blijven. Ze test me aan alle kanten, probeert hier en daar eronder uit te komen terwijl ze het echt goed kan. Ik ben wellicht ook niet doortastend genoeg en ik moet haar eigenlijk vóór zijn. Maar ík wil het doen. Samen met haar. We moeten die band weer krijgen, het vertrouwen. Dus schrijf ik het hier ook af en toe maar effe van me af, als jullie het niet erg vinden.
Ik ben ook nog maar 3 weken aan de gang op de AdB manier, maar ik heb al zoveel over mezelf geleerd. En mijn sensibele merrie is zó gevoelig, dus ook voor deze nieuwe technieken en mijn nieuwe, betere manier van rijden
)
Ik heb weinig verstand van zadels/bitten/correct spiergebruik etc. Ik merk dat ik gewoon altijd veel te weinig heb 'gevoeld' en geluisterd naar m'n paard. Daarnaast heb ik het ook altijd maar moeten doen met wat ik aangeboden kreeg omdat ik zelf niet de mogelijkheid heb tot het kopen van een eigen paard. Ik moet me altijd aanpassen aan de mensen van wie het paard is.
was grapje ...
eerst recht stellen dus tussen je been en teugel. Dat zijn ahw muurtjes waar je paard tussen loopt. Dan leg je je linkerbeen tegen je paard en je linkerteugel, ik denk dat je je been iets naar achter legt. Paard zelf blijft recht volgens mij. En de ruiter ook *zit na te denken of ze zelf nog iets met haar zitbeenknobbels doet*
Alleen maar onder me vandaan lopen, tempo was bizar... menig racepaard zou ons niet bijhouden 

Stalgenootje heeft half uur naar me staan kijken.
) linksom gingen de lange zijdes vele malen beter en rechtsom gingen de voltes vele malen beter.
[***] reageerder er niet heel erg op. Ze vond het wel prettig galloperen volgens mij.. Mag de sprong nog meer afmaken maar de spanning werd wel steeds minder in galop en ook bij het aanspringen en terugrijden ging het beter.