Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

Hitime schreef:Ik vind moeten een beetje een groot woord.. Ik vind 'aan de teugel moeten lopen' een heel ander begrip, dan het nagevelijk rijden. Dan móet een paardje niet in-een-boogje/aan-de-teugel/in-de-krul.. Maar dan komt dat vanzelf
En dan heb ik liever dat nagevelijke.
Wat me opvalt op de pagina's die ik heb doorgenomen is dat als het over de gewenste hoofdhouding gaat mensen hun paard naar beneden willen hebben. Een paard kan toch ook met oprichting aan de teugel? Kijk maar naar de klassieke dressuur en naar die grand-prixdressuurwedstrijden, daar zie je niet 1 paard met z'n kop omlaag lopen
Ik vind zo'n lage hoofdhouding ook niet logisch, zo heeft hij toch te veel gewicht op zijn voorhand? Als iemand het me overtuigend kan uitleggen houd ik me aanbevolen, ik ben bereid om te leren 
hestejente schreef:Ik heb niet het hele topic gelezenWat me opvalt op de pagina's die ik heb doorgenomen is dat als het over de gewenste hoofdhouding gaat mensen hun paard naar beneden willen hebben. Een paard kan toch ook met oprichting aan de teugel? Kijk maar naar de klassieke dressuur en naar die grand-prixdressuurwedstrijden, daar zie je niet 1 paard met z'n kop omlaag lopen
Ik vind zo'n lage hoofdhouding ook niet logisch, zo heeft hij toch te veel gewicht op zijn voorhand? Als iemand het me overtuigend kan uitleggen houd ik me aanbevolen, ik ben bereid om te leren
Vorig jaar heb ik een tijdje bij een manege gereden waar veel mensen obsessief met nageeflijk/aan de teugel bezig waren, daar heb je van die meisjes van een jaar of 13 die een pony in de krul hebben terwijl het beest in een slakkengangetje met zijn hoeven loopt te slepen (gelukkig reed ik dan nog in een les van een instructrice die daar wat van zei). Nageeflijkheid was daar het doel. Doordat iedereen zo met het aan de teugelgebeuren bezig was dacht ik dat het moest en dat het zo hoorde. Inmiddels weet ik beter. Als ik rijd is nageeflijkheid mooi meegenomen, wat ik echter belangrijker vind is of een paard voorwaarts genoeg is, dus of zij zijn achterbenen een beetje gebruikt en goed reageert op voorwaartse hulpen, of hij niet te lang wordt in zijn lichaam (omdat je dan de stuwing verliest) en of ik 'm enigszins fatsoenlijk kan inbuigen. In wat ik in het topic heb gelezen mis ik het belang van laterale buiging. Als ik de impuls goed heb en het paard soepel is in zijn lichaam zal hij zijn rug gebruiken om mij te dragen en daar gaat het me om. Wat hij met zijn hoofd doet boeit me iets minder, zolang hij het maar niet te laag houdt (op 1 uitzondering na, is een paardje dat moeilijk ontspant in draf, in andere gangen rijd ik hem zoals hierboven beschreven. Of dat probeer ik althans)