Bokt.nl

c_alsemgeest schreef:

Denk dat daar ook nog steeds het probleem ligt. Dat te diep niet wordt afgerekend. Mijn PR met Jam in de L2 was een proef waar ik zelf helemaal niet tevreden over was, hij had wat spanning en kroop dan graag wat achter je hand. Over de benen bleef hij altijd goed, maar aanleuning en ruggebruik waren niet goed. Dus iets om aan te werken. Kreeg toen punten ruim boven de 70% heb daarna nog even met de jury daar over gezeten omdat het voor mijn gevoel echt over gewaardeerd was... maar we kwamen niet echt op 1 lijn
Natuurlijk was het 'maar' L2, maar ook dan zie ik ze liever er te veel uit dan te veel er achter.
Toen hij wat verder in training was en sterker kon ik hem er goed voor houden en dan was ik wel blij met die punten.

Twee still's van de video van de betreffende proef, imo qua aanleuning niet goed. Maar door spektakel overgewaardeerd.

[ Afbeelding ]

Wat goed dat je zo zelfkritisch was. Ik denk dat vrijwel geen jury meer weet hoe correcte dressuur eruit moet zien. Elk paard met te hoge spierspanning is de hals zou geen voldoende in een oefening moeten halen. De dressuur is tegenwoordig meer 'compressie' dan ontspanning en verzameling (zie de plaatjes die ik hierboven heb gedeeld). Bij elkaar rijden door compressie is een schijn verzameling: een hoog kruis, strakke rug, achterblijvend achterebeen horen daarbij en dat heeft dus totaal niks met verzameling te maken.

[ Afbeelding ]

Earth schreef:

Bizar om dat paard te zien lopen terwijl hij duidelijk nog kracht mist in het (lange) achterbeen...

Elisa2 schreef:

Bedankt.

Gezien, het is inderdaad wat strak allemaal..goed te zien aan de lengtebuiging. Waar dat dan door komt, spanning of iets anders dat kan ik niet zo zien/ zeggen.

Filmpje van het losrijden en het kleine stukje proef op haar eigen pagina ziet er een stuk beter uit! Daar is de lossigheid wel weer te zien.
https://www.facebook.com/reel/154602097 ... cale=nl_NL

LR1988 schreef:

Citaat:

Vandaag zag ik een filmpje voorbij komen van Marieke van der Putten op About You. Ik was superfan van dit paard toen ik hem zag lopen onder het zadel op de veiling van Borgmann in Duitsland. Eindelijk een paard dat van nature in balans liep en met een zeer goed actief en ondertredend achterbeen. Omdat hij geblesseerd raakte bij het springen op de bok, hebben we lang niks meer van hem gehoord. Maar ineens verschijnt hij ind e ring met Marieke. Ze vertelde in een interview dat ze veel moeite met dit paard heeft gehad en dat hij het nu eindelijk voor haar wil doen. Ik schrok me kapot toen ik haar proef zag: het paard lijkt wel zijn hele identiteit verloren te hebben, onherkenbaar: strak in het lichaam, in elkaar getrokken, hypertonus in de halsspier...dan zie je hoe topruiters paarden kapot maken

Nou, deze reactie vind ik wel heel negatief. Ik vind het een heel fijn beeld voor een jong paard dat niet veel kilometers in de benen heeft. Absoluut niet strak in het lijf en zeker niet in elkaar getrokken. Had hij soms wat moeite met zijn balans.....zeker weten. Maar kijk even hoe mooi Marieke hem door deze proef heen begeleide.

En wat betreft Marieke haar reactie, ze gaf aan dat hij een klein hartje heeft en snel bang wordt onder dit soort omstandigheden.