Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Danique__ schreef:ik heb zelf een vrij jong paard.
ze zeggen die moet je voorzichtig en met de losse hand behandelen.
maar als ze weer bezig is krijg ze precies de behandeling als mijn wat oudere paard.
je moet je niet in de maling laten nemen door zo`n paard ze zijn slimmer dan sommige mensen denken.
het is niet zo dat ik haar verrot sla met de zweep of zo maar als zei er in volle ren galop vandoor ga gebruik ik echt wel kracht om haar in de hoek te zetten.
want sterk dat zijn ze zeker.
wie niet luisteren wil moet voelen.




Langcara schreef:Billie1 schreef:Ik ben er toch van overtuigd dat het in 99% van de gevallen bij de ruiter ligt.
Het feit dat het paard 'niet open staat' voor jou manier van handelen, is die manier wellicht niet de juiste of breng je hem niet duidelijk over.
Mensen blijven vergeten dat paarden denken en handelen als een paard en niet als een mens. Jij kan je in je paard verplaatsen, je paard niet in jou.
Een paard reageert vanuit "primaire emoties", dwz uit pijn, angst, onbegrip enz. Hij kent geen jaloezie, wraak, pesten e.d. Dus als hij bokt omdat je hem een schop geeft, is dat niet omdat hij jou wil pesten, maar omdat hij pijn, angst, onbegrip o.i.d. voelt, in andere gevallen is het niet consequent zijn van de ruiter. Hierdoor "pikt" het paard de hulp niet meer, immers werd de vorige keer niet geschopt door de ruiter, in basis dus eigenlijk onbegrip van het paard en geen ondeugd.
Ik snap best dat mensen fouten maken, maar vindt het toch te makkelijk om te zeggen dat het paard die ook maakt. Een paard doet namelijk enkel wat wij hem geleerd hebben, onthoud dat ook.
Paarden kunnen wel degelijk onwil vertonen. Het ene paard is nu eenmaal coöperatiever dan het andere en dat is puur een karaktertrek. Vergeet niet dat het levende wezens zijn met allemaal een verschillende persoonlijkheid. Ik ken paarden die er niets aan vinden om gereden te worden, en die zullen elke aanleiding vastgrijpen om niet aan het werk te hoeven. En dan zijn er paarden die alles voor je willen doen. Ik ben een en dezelfde persoon, en ik rij op verschillende paarden. En dan merk ik toch echt wel verschil.
Billie1 schreef:Uiteraard is het ene paard werkwilliger dan de andere, maar het feit dat jij anders rijdt op jou paard dan op mijn paard ligt natuurlijk wel aan een heleboel factoren en niet alleen karakter...
De manier waarop ze ingereden zijn, de manier waarop ze nu gereden worden, bouw, aanleg, omstandigheden enz.
Billie1 schreef:Het feit dat een paard er alles aan doet om niet aan het werk te hoeven kan uiteraard ook meerdere redenen hebben. Misschien heeft het pijn? Misschien een nare ervaring eerder in zijn leven waardoor hij dressuur/springen/western associert met iets naars? Dat komt het plezier in het rijden voor het paard ook zeker niet ten goede. Of misschien vindt hij er inderdaad niks aan? Maar dan nog, in dat laatste geval, reageert een paard vanuit zijn natuurlijke reactie en niet om jou als baas even in de zeik te nemen. Het is dus geen onwil omdat hij jou zo stom vindt, of omdat hij boos is op jou, maar onwil vanuit het paard zonder betrekking op een ander. Dat bedoelde ik te zeggen.
Billie1 schreef:Ik geloof niet in een paard dat vandaag geen zin had en mij er dus af probeerde te bokken, dat moet een andere reden hebben in mijn ogen. Een paard wat geen plezier beleeft aan dressuur of springen? Natuurlijk kan dat, maar is het dan onwil?
Billie1 schreef:Zoals Yamcha heel mooi omschreef en ik al eerder probeerde aan te geven, denk ik dat veel mensen te vaak als mens denken en zich niet in het paard verplaatsen. Een paard heeft een persoonlijkheid en karakter, geen twijfel over mogelijk, maar zijn reacties en gedachtegang zijn een stuk primitiever, simpeler en eigenlijk logischer dan die van ons. Namelijk intuitie en instinct niks meer en niks minder.
Billie1 schreef:Dan zitten we inderdaad op één lijn langcara![]()
N.a.v. je antwoord kan ik het alleen maar eens zijn met je!
Ik leg dan namelijk minder druk op mezelf en op het paard. Hierbij blijf ik als ruiter dichter bij mijn gevoel, zonder dat ik gebrek heb naar streven naar goed gereden zijn. Alleen neem ik nu meer tijd en zoek nu gewoon naar het goede gevoel bij het rijden.
Gelukkig heeft Cody er niet zoveel mee als ik tegen haar aan het schelden ben, dan kijkt ze me aan met een scheef ook van 'ja hoor baas, wat jij wil' en hobbelt ze vrolijk verder
Maar dat ze omkeert komt dus eigenlijk omdat ik er teveel over nadenk, dan denkt Cody van 'er is hier iets wat niet klopt, want baasje doet raar' en dan gaat ze dus zelf een reden verzinnen, meestal is dat dan een paaltje dat anders staat, of een geparkeerde auto ofzo
nicky_rilana schreef:klink heel arogant maar dat is niet want mijn moeder staat gewoon er bij te kijken en ziet wat er gebeurt. maar ik zou even een voorbeeld geven:
ik kan mijn pony thuis aan een halster in de wei zetten zonder touw of zo. nou ga ik in de vakantie bij iemand werken en dan mag mijn pony mee. maar dat word ze door iemand anders buiten gezet. vaak rent ze kei hard door de gang heen, ik zeg dan tegen hun, pak haar een keer met keting dan is het over, maar dat doen ze niet, maar die pony loopt gewoon door als je wil. als ik haar daar een keer buiten zet doet ze dan ook. maar als ze weer thuis is is het vaak weer over.
afgelopen jaar heeft ze daar langer gestaan dan normaal, en nu rent ze thuis ook heel hard de wei uit. dus ik haar met kettig gepakt, maar ik heb het er niet meer af kunnen leren, leuk pony verpest omdat ze haar niet een keer met ketting pakken.
Yamcha schreef:Je zit een eind in de goede richting, maar je denkt nog teveel als een mens. Jouw paard gaat namelijk niet voor jou invullen waar jij bang voor zou kunnen zijn, zij reageert slechts op jou. Dat paaltje is jouw eigen invulling.
Vervolgens maak je een van de meest gemaakte ruiterfouten ooit: je straft je paard voor iets wat je zelf veroorzaakt. Vind het wel een compliment waatd dat je dat zelf inziet. Daarmee ben je al een bewuster ruiter.
dus het is heel moeilijk om dat niet te doen. Maar het is vooral frustrerend omdat je wéét dat ze er eigenlijk helemaal niet bang voor is.... maf he?