merel90 schreef:echt interessante discussie vind ik nog steeds!
Ik ben het ook helemaal eens met wat jullie zeggen, ik vind vooral dat je eerst moet kijken waarom een paard iets doet, voor je er op reageert. Of je paard iets uit angst, onbegrip of simpelweg dominantie/brutaliteit doet maakt een wereld van verschil. Ik probeer onder het zadel altijd alles rijtechnisch en vriendelijk op te lossen, maar als ze geen respect voor me hebben op de grond geef ik ook wel eens een klap hoor..en idd, dat is meestal maar 1 keer nodig. De vierjarige waar ik nu mee bezig ben liep ook door je heen en lette totaal niet op je, had absoluut geen respect. die heb ik één keer duidelijk gemaakt dat ik daar niet van gediend was, en is sindsdien niet meer nodig geweest, en ik heb ook het idee dat ze het nu veel leuker vind met/voor me te werken, nu het duidelijk is dat ik haar leider ben is het goed, en ook fijner voor haar denk ik..net als met kinderen, ze hebben gewoon leiding nodig, dan weten ze ook waar ze aan toe zijn..
Ben het hier wel mee eens.
Ben ook met een jong paard bezig, samen met mijn instructeur. Zij was als eerst totaal respect loos, absoluut niet luisteren (ze is op haar vorige stal veelste verwend geworden, ze is nu nog maar 4 maanden onder het zadel en ze is nog maar 5.). Afijn, mijn instructeur heeft haar 1 keer goed gegrepen, en nu is ze zo mak als een lammetje *afkloppen*.
Vond alleen wel, dat die ene keer dat hij haar aangepakt heeft, heeft ze dus ook kleine schaafwondjes aan overgehouden bij haar mondhoeken. Maar ze heeft nu wel respect voor mij zowel als mijn instructeur en ze gedraagt zich nu wel normaal.
Mijn instructeur weet trouwens wel wat hij doet, want het is zijn werk om jonge paarden in te rijden en op te voeden. Tis een trainings / africhtings stal waar ze op staat, dus ik vertrouw maar op hem. Dus ik maakte me niet echt heel erg zorgen over die wondjes, want ze heeft er ook weinig last van (smeer er wel uierzalf op).